Πέθανε σε ηλικία 87 ετών ο βραβευμένος με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1999 Γερμανός συγγραφέας και ποιητής Γκύντερ Γκρας.
Ο συγγραφέας της «τριλογίας του Ντάντσιχ» (Το τενεκεδένιο ταμπούρλο, Γάτα και ποντίκι, Σκυλίσια χρόνια) γεννήθηκε στην Ελεύθερη Πόλη του Ντάντσιχ (το σημερινό Γκντασκ της Πολωνίας) στις 16 Οκτωβρίου του 1927. Άλλα σπουδαία έργα του είναι η πρόβα της εξέγερσης των πληβείων (1966), Ο Μπουτ το ψάρι (1977), Δυσοίωνα κοάσματα (1992), Γράφοντας μετά το Άουσβιτς (1993), Ένα ευρύ πεδίο (1995), Ο αιώνας μου (1999) και Σαν τον κάβουρα (2002).
Ο Γκύντερ Γκρας, για πάνω από μισό αιώνα αποτελεί ένα είδος «ηθικής συνείδησης» της Γερμανίας, καθώς με το σύνολο του λογοτεχνικού του έργου και τις δημόσιες παρεμβάσεις του προσπάθησε να εμποδίσει τον εφησυχασμό των συμπατριωτών του που μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήθελαν να κλείσουν τους λογαριασμούς τους με το παρελθόν, ξεχνώντας τα ναζιστικά εγκλήματα.
| «Η απώλεια του Γκύντερ Γκρας αφορά κάθε πολίτη της Ευρώπης. Σήμερα χάσαμε ένα από τα σημεία αναφοράς του ευρωπαϊκού πολιτισμού», αναφέρει σε μήνυμά του για την απώλεια του Νομπελίστα συγγραφέα και ποιητή ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, κάνοντας ειδική μνεία στη στάση του Γκύντερ Γκρας απέναντι στην Ελλάδα. |
|
«Η Ελλάδα έχασε έναν πολύτιμο φίλο που δε δίστασε να σταθεί δίπλα στον ελληνικό λαό στις δύσκολες στιγμές της οικονομικής κρίσης, όταν τα στερεότυπά εναντίον της Ελλάδας βρίσκονταν στο απόγειό τους», σημείωσε ο πρωθυπουργός, για τον Γερμανό συγγραφέα που έφυγε από τη ζωή.
«Ο Γκύντερ Γκρας, δεν υπήρξε μόνο ο νομπελίστας βιρτουόζος του λόγου, αλλά και ο μαχητικός διανοούμενος της δημοκρατικής και κοινωνικής στράτευσης. Το «τενεκεδένιο ταμπούρλο» του είναι ανεξίτηλο ορόσημο της ευρωπαϊκής πολιτικής και αντιφασιστικής λογοτεχνίας», συμπλήρωσε ο Αλέξης Τσίπρας, εκφράζοντας την ειλικρινή και βαθιά του θλίψη προς τους δικούς του ανθρώπους και όλους και όλες που τον αγάπησαν.
Υπενθυμίζουμε πως τον Μάιο του 2012, ο Γκύντερ Γκρας είχε παρέμβει στη συζήτηση για την Ελλάδα και τη στάση που τηρούσε απέναντί της η Ευρώπη, μ’ ένα ποίημα που τιτλοφορούσε «Η ντροπή της Ευρώπης». Η Ευρώπη, έγραφε, βάζει την Ελλάδα, «την χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της, στο ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια»…
|
Το ποίημα του Γκύντερ Γκρας για την Ελλάδα:
«Η ντροπή της Ευρώπης» (Μετάφραση: Πατρίτσια Αδαμοπούλου)
Στο χάος κοντά, γιατί δεν συμμορφώθηκε στις αγορές· κι Εσύ μακριά από τη Χώρα, που Σου χάρισε το λίκνο.
Όσα Εσύ με την ψυχή ζήτησες και νόμισες πως βρήκες, τώρα θα καταλυθούν, και θα εκτιμηθούν σαν σκουριασμένα παλιοσίδερα.
Σαν οφειλέτης διαπομπευμένος και γυμνός, υποφέρει μια Χώρα· κι Εσύ, αντί για το ευχαριστώ που της οφείλεις, προσφέρεις λόγια κενά.
Καταδικασμένη σε φτώχεια η Χώρα αυτή, που ο πλούτος της κοσμεί Μουσεία: η λεία που Εσύ φυλάττεις.
Αυτοί που με τη δύναμη των όπλων είχαν επιτεθεί στη Χώρα την ευλογημένη με νησιά, στον στρατιωτικό τους σάκο κουβαλούσαν τον Χέλντερλιν.
Ελάχιστα αποδεκτή Χώρα, όμως οι πραξικοπηματίες της, κάποτε, από Εσένα, ως σύμμαχοι έγιναν αποδεκτοί.
Χώρα χωρίς δικαιώματα, που η ισχυρογνώμονη εξουσία ολοένα και περισσότερο της σφίγγει το ζωνάρι.
Σ’ Εσένα αντιστέκεται φορώντας μαύρα η Αντιγόνη, και σ’ όλη τη Χώρα πένθος ντύνεται ο λαός, που Εσένα φιλοξένησε.
Ομως, έξω από τη Χώρα, του Κροίσου οι ακόλουθοι και οι όμοιοί του όλα όσα έχουν τη λάμψη του χρυσού στοιβάζουν στο δικό Σου θησαυροφυλάκιο.
Πιες επιτέλους, πιες! κραυγάζουν οι εγκάθετοι των Επιτρόπων· όμως ο Σωκράτης, με οργή Σου επιστρέφει το κύπελλο γεμάτο ώς επάνω.
Θα καταραστούν εν χορώ, ό,τι είναι δικό Σου οι θεοί, που τον Ολυμπό τους η δική Σου θέληση ζητάει ν’ απαλλοτριώσει.
Στερημένη από πνεύμα, Εσύ θα φθαρείς χωρίς τη Χώρα, που το πνεύμα της, Εσένα, Ευρώπη, εδημιούργησε.
Last modified: 14 Απριλίου 2015
