Με βάση το νέο πειθαρχικό “δίκαιο”, στα πειθαρχικά συμβούλια δε συμμετέχουν εκπρόσωποι των εργαζομένων. Όταν η κυβέρνηση ήθελε να δικαιολογήσει αυτήν την απόφαση της, χρησιμοποιούσε το επιχείρημα ότι: “οι εκπρόσωποι των εργαζομένων,που ήταν φυσικά μειοψηφία, δεν ήταν δίκαιοι και αντικειμενικοί, έπαιρναν πάντα το μέρος των εργαζομένων με αποτέλεσμα σε όσους ασκούνται πειθαρχικές διώξεις είτε να αθωώνονται, είτε να πέφτουν στα μαλακά”.
Για να δούμε λοιπόν πόσο δίκαιες και αντικειμενικές είναι τώρα οι αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων:
Πρώτη περίπτωση:
Το 2012 δεν βρίσκονταν στις εφημερίες των νοσοκομείων τους γιατροί με αποτέλεσμα επίτοκος να αναγκαστεί να γεννήσει σε ιδιωτική κλινική.
Συγκεκριμένα, στις 15 Αύγουστου 2012 στις 05.00 τα ξημερώματα μια γυναίκα πήγε να γεννήσει στο νοσοκομείο της Καστοριάς. Η εφημερεύουσα γυναικολόγος την ενημέρωσε ότι δεν μπορούσε να γεννήσει εκεί γιατί δεν υπήρχε αναισθησιολόγος.
Στη συνέχεια εκείνη ήρθε σε επικοινωνία με το νοσοκομείο των Γρεβενών και όπως προέκυψε από την ΕΔΕ, ο γυναικολόγος που εφημέρευε στο συγκεκριμένο νοσοκομείο δεν βρισκόταν στη θέση του. Ο δε διευθυντής της γυναικολογικής υποστήριξε ότι η εφημερία του ξεκινούσε αργότερα και συγκεκριμένα στις 08.00 το πρωί.
Η γυναίκα, η οποία προσέφυγε στο Συνήγορο του Πολίτη για την περιπέτειά της, αναγκάστηκε να πάει σε ιδιωτική κλινική. Η ΕΔΕ που ακολούθησε διαπίστωσε, ότι υπήρξε παράβαση καθήκοντος και από τους τρεις γιατρούς, και παραπέμπονται στο πειθαρχικό συμβούλιο.
Οι ποινές που επιβλήθηκαν ήταν:
Στη μεν γιατρό της Καστοριάς αποδόθηκε μία έγγραφη επίπληξη, για τον γυναικολόγο του και τον διευθυντή της γυναικολογικής κλινικής νοσοκομείου των Γρεβενών επιβλήθηκε δέκα και πέντε μέρες στέρηση μισθού αντιστοίχως
Δεύτερη περίπτωση:
Στη συναδέλφισσα μας δασκάλα Ελισάβετ Παπαδοπούλου, πρόεδρο Συλλόγου και αιρετό εκπρόσωπο στο ΠΥΣΠΕ Λακωνίας -με το αιτιολογικό της ανάρμοστης και ανάξιας συμπεριφοράς εντός ή εκτός υπηρεσίας- της επιβλήθηκε ποινή έξι μηνών στέρηση μισθού επειδή υπερασπίστηκε τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων και στάθηκε εμπόδιο στις αυθαιρεσίες της Διοίκησης.
Η ανάρμοστη και ανάξια συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας ήταν -με βάση το σκεπτικό της απόφασης- ότι ρώτησε Διευθυντή σχολείου αν ο Σύλλογος Διδασκόντων συνεδρίασε δημοκρατικά για να πάρει μια συγκεκριμένη απόφαση και ότι ανέφερε σε συναδέλφους ότι δε μπορεί ο διευθυντής σχολικής μονάδας να υποχρεώνει δασκάλους να καλύπτουν τα κενά των ειδικοτήτων.
Φαίνεται λοιπόν ότι και οι αποφάσεις των πειθαρχικών συμβουλίων έχουν αλάθητο ταξικό κριτήριο.
Όταν διώκονται αυτοί που αγωνίζονται για τη δημοκρατία , στο σχολείο και στον τόπο δουλιάς θα καταδικάζονται και μάλιστα με το μέγιστο προβλεπόμενο της ποινής, όταν όμως διώκονται εργαζόμενοι που έχουν υποπέσει σε πραγματικά και σοβαρά αδικήματα με τα οποία έχουν βλάψει έμπρακτα τους συμπολίτες τους και το θεσμό που υπηρετούν,όπως οι συγκεκριμένοι γιατροί, τότε θα απολαμβάνουν τη μέγιστη επιείκια!
Δείτε το video: