Σύμφωνα με έγγραφο που διακινείται από το υπουργείο Εσωτερικών και απευθύνεται σε αποκεντρωμένες διοικήσεις, δήμους και περιφέρειες της χώρας, πανεπιστήμια και ΤΕΙ, επιμελητήρια, ΜΚΟ, άλλους φορείς, βρίσκεται ήδη σε φάση επιλογής φορέων το ευρωενωσιακό πρόγραμμα «Ευρώπη για τους Πολίτες, 2014 – 2020». Το ενδιαφέρον του προγράμματος εντοπίζεται στο σκέλος του που ονοματίζουν «Ευρωπαϊκή Μνήμη». Περιγράφοντάς το οι αρμόδιοι αναφέρουν:

«Τα επιδοτούμενα έργα αντανακλούν τις αιτίες της ανάδυσης των ολοκληρωτικών καθεστώτων στη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία (ναζισμός, φασισμός, σταλινισμός και ολοκληρωτικά κομμουνιστικά καθεστώτα). Επίσης, στο πλαίσιο αυτού του σκέλους, θα επιδοτηθούν έργα που αφορούν σημαντικές στιγμές της πρόσφατης ευρωπαϊκής Ιστορίας, οι οποίες υπογραμμίζουν και ενθαρρύνουν την ανοχή, την αμοιβαία κατανόηση, το διαπολιτισμικό διάλογο και τη συμφιλίωση.

 

Τα έργα υλοποιούνται από διάφορους τύπους οργανισμών (τοπικές αρχές, ΜΚΟ, ερευνητικά ιδρύματα κ.ά.) αναπτύσσοντας διάφορους τύπους δράσεων (ερευνητικές, άτυπες μορφές εκπαίδευσης, δημόσιες συζητήσεις, εκθέσεις κ.ά.) και εμπλέκοντας πολίτες από διαφορετικές ομάδες – στόχους.

Το σύνολο των έργων θα πρέπει να υλοποιούνται σε διεθνικό επίπεδο (δημιουργία και λειτουργία διεθνικών συμπράξεων και δικτύων) με ξεκάθαρη ευρωπαϊκή διάσταση.

Οι επιλέξιμοι φορείς και εταίροι των έργων: δημόσιες τοπικές/περιφερειακές αρχές, ΜΚΟ με νομική προσωπικότητα αναγνωρισμένη σε επιλέξιμη χώρα.

Στο πρόγραμμα μπορούν να συμμετάσχουν «όλοι οι κοινωνικοί φορείς που προωθούν την ευρωπαϊκή ιδιότητα του πολίτη και ειδικότερα: Τοπικές και Περιφερειακές Αρχές. Επιτροπές Αδελφοποίησης. Ερευνητικοί οργανισμοί της ευρωπαϊκής δημόσιας πολιτικής (δεξαμενές γνώσης). Οργανώσεις της Κοινωνίας Πολιτών. Οργανώσεις ερευνητικές, νεολαίας και εκπαιδευτικές».

Επομένως, ένας δήμος, μια περιφέρεια, μια σχολή ή ένα επαγγελματικό επιμελητήριο, μια από τις περιλάλητες ΜΚΟ θα εισπράξουν καθένας τους από την ΕΕ 100.000 ευρώ ζεστό παραδάκι, ώστε να συμμετάσχουν σε δίκτυα που θα απλώνονται παντού στην ΕΕ, θα επικεντρώνουν στα μυαλά πολιτών – στόχων, προκειμένου με σεμινάρια, εργαστήρια, διαλέξεις κι εκθέσεις, αναπαράγοντας όλη τη συστημική προπαγάνδα, τη χαλκευμένη στα καταγώγια μυστικών υπηρεσιών τύπου CIA περί «εγκλημάτων του κομμουνισμού» (βλ. μια σειρά χιλιοειπωμένα παραμύθια ήδη από την εποχή του Χίτλερ και τον ίδιο τον Γκέμπελς, όπως το Κατίν και ο λιμός της Ουκρανίας) να δηλητηριάσουν τη συνείδησή του λαού, να ταυτίσουν την πανανθρώπινη θεωρία του επιστημονικού σοσιαλισμού με το γέννημα – θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος, τον ναζισμό – φασισμό και τις θηριωδίες του.

Μια επιχείρηση που χτυπά την ιστορική μνήμη ακριβώς για να ακρωτηριάσει τις αγωνιστικές διαθέσεις του ελληνικού λαού και των άλλων λαών της ΕΕ σήμερα και αύριο. Να αμβλύνει τον όποιο ριζοσπαστισμό αναπτύχθηκε και μπορεί να αναπτυχθεί παραπέρα. Να αποκόψει (εν μέσω κρίσης του συστήματος και επιβολής άγριων αντιλαϊκών μέτρων προκειμένου να την περάσουν αλώβητα τα μονοπώλια) τα λαϊκά στρώματα από τους πρωτοπόρους εργάτες, τους μπροστάρηδες διαχρονικά των λαϊκών αγώνων, τους κομμουνιστές.

Μια ύβρις κιόλας απέναντι στα εκατομμύρια των νεκρών κομμουνιστών, ανθρώπων που θυσίασαν την ίδια τους τη ζωή, αγωνιζόμενοι ενάντια στις ορδές του ναζισμού και φασισμού, τις υποστηριζόμενες και εξοπλισμένες από τα μονοπώλια της εποχής όπως η Κρουπ, η Ford, η General Motors (μέσω της θυγατρικής της Opel και όχι μόνο), η General Electric, η Standard Oil (η σημερινή Exxon-Mobil), η IBM, η ΙΤΤ (η σημερινή ΑΤ&Τ), η Τράπεζα Chase Manhattan και πολλοί άλλοι.

Βιομήχανοι που βρήκαν τον καλύτερο σύμμαχό τους στο ναζισμό καθώς όπως είπε ο ίδιος ο Γ. Κρουπ, 26 Ιανουαρίου 1934: «Ο Εθνικοσοσιαλισμός απελευθέρωσε τον Γερμανό εργάτη από τη μέγγενη ενός δόγματος (σ.σ. του κομμουνισμού) που ήταν βασικά εχθρικό τόσο για τον εργοδότη όσο και για τον εργαζόμενο. Ο Αδόλφος Χίτλερ επέστρεψε τον εργάτη στο έθνος του. Τον μετέτρεψε σε πειθαρχημένο στρατιώτη της εργασίας και συνεπώς σύντροφό μας (σ.σ. των βιομηχάνων!)».

Του ευρωπαϊκού προγράμματος, το κατάπτυστο περιεχόμενο του οποίου αποκαλύπτει σήμερα ο «Ρ», είχαν προηγηθεί πολλές άλλες τέτοιες προσπάθειες. Ενδεικτικά: Τέλη του 2005 με αρχές του 2006 προωθήθηκε το περίφημο αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Τον Φλεβάρη του 2006 εγκρίθηκε από την Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου η έκθεση με τίτλο «Πολίτες για την Ευρώπη» που υιοθετούσε το πνεύμα του αντικομμουνιστικού μνημονίου, αφού περιείχε τροπολογίες που εξίσωναν το φασισμό με τον κομμουνισμό. Το Μάρτη του 2008, ευρωβουλευτές της «σοσιαλιστικής» ευρωομάδας ζητούσαν από την Κομισιόν να «σκύψει» στα «εγκλήματα γενοκτονίας, εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και εγκλήματα πολέμου που διεπράχθησαν από τα ολοκληρωτικά καθεστώτα», και συγκεκριμένα απ’ το «ναζιστικό και το σταλινικό».

Ακολούθησε η προσπάθεια ΕΕ, Συμβουλίου της Ευρώπης και ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), να καθιερώσουν την 23η Αυγούστου σαν «γιορτή» για την ανατροπή του σοσιαλισμού, καταδικάζοντας ταυτόχρονα το σοσιαλισμό και το λεγόμενο «σταλινισμό». Τον Δεκέμβρη του 2011, η ίδια η Κομισιόν ομολόγησε ότι προωθεί «σε εύθετο χρόνο» νομοθετικά μέτρα για την ποινικοποίηση της κομμουνιστικής ιδεολογίας. Σε απάντησή της προς τον ευρωβουλευτή του ΚΚΕ σημείωνε: «Σε αυτό το στάδιο δεν πληρούνται ακόμα οι προϋποθέσεις για να γίνει χρήση αυτής της δυνατότητας, αλλά θα επανεξετάσει το θέμα σε εύθετο χρόνο». Ομως, για να μη χάνεται πολύτιμος χρόνος η Επιτροπή τόνιζε: «Ολα τα απολυταρχικά καθεστώτα καταλήγουν σε παραβιάσεις των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ότι το να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη των εγκλημάτων αυτών αποτελεί συλλογικό καθήκον ως ένδειξη τιμής και σεβασμού απέναντι σε όλα τα θύματα. Η Επιτροπή είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει τα χρηματοδοτικά της προγράμματα προς τούτο, ιδίως τη δράση “Ενεργός ευρωπαϊκή μνήμη” του προγράμματος “Ευρώπη για τους πολίτες”, σκοπός της οποίας είναι να κρατηθεί ζωντανή η μνήμη των θυμάτων του ναζισμού και του σταλινισμού». Ο,τι προωθείται τώρα και εδώ.