Τοποθετήσεις που κατατέθηκαν γραπτά στο Προεδρείο
1) Ελένης Αραμπατζή, Ειδική Γραμματέας του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Περιστερίου (Ε. ΑΛΕΞΙΟΥ)
2) Αγγελικής Μάτση, Μουσικού εκπροσώπου του Συλλόγου Περιστερίου (Ε. ΑΛΕΞΙΟΥ)

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΑΣ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ»

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2003

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε πολύ συναδέλφισσα. Ο λόγος στον κ. Καβακλή.

Λ. ΚΑΒΑΚΛΗΣ: Από το Σύλλογο «ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ», ειδικότητα δάσκαλος.

Ελπίζω σε 10 χρόνια, αγαπητοί συνάδελφοι, να μη γράφουμε τα προβλήματα των ωρομισθίων εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης γιατί χρειαστήκαμε 10 ολόκληρα χρόνια, τουλάχιστον 15 επί της ουσίας, για να βρεθούμε στην ίδια αίθουσα, δάσκαλοι - νηπιαγωγοί - γυμναστές - αγγλικά - μουσικοί και δεν ξέρω εγώ τι άλλο.

Και επειδή σε 10 χρόνια ακόμα θα είμαστε εδώ και δεν θα έχει βγει κανένας από μας στη σύνταξη, είναι γεγονός αυτό, να μην χρειαστεί τότε να κουβεντιάζουμε για το τι γίνεται όταν θα μοιράζουμε το φαγητό το μεσημέρι στα παιδιά, που ήδη έχουμε ξεκινήσει να το κάνουμε. Να μη χρειαστεί τότε να μιλάμε τι θα κάνουμε όχι για τη μεταφορά από σχολείο σε σχολείο αλλά αν το μάθημά μας πια του καθενός, από μας, είναι μια μικρή ειδικότητα σε ένα νέο σχολείο που διαμορφώνεται.

Ο συνάδελφος Μπράτης ήταν πολύ καλός στην ιστορία. Με ορισμένες παραλείψεις όμως, γιατί αυτά που γράφονται στα χαρτιά είναι η μισή αλήθεια. Η άλλη μισή αλήθεια είναι αυτή που βγαίνει στη ζωή. Και θέλω να ξεκινήσω από αυτό αγαπητοί συνάδελφοι.

Μας είπε πολύ χαρακτηριστικά ότι η ένταξη των ειδικοτήτων στο σχολείο έγινε στη βάση ενός νέου σχολείου που διαμορφώνεται. Του ολοήμερου σχολείου.

Και εγώ λέω λοιπόν αγαπητοί συνάδελφοι ότι το ολοήμερο σχολείο είναι αυτό το σχολείο που βιώνουμε. Είναι το σχολείο των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, είναι το σχόλείο των περιφερόμενων εκπαιδευτικών, είναι το σχολείο των προγραμμάτων σπουδών που δεν υπάρχουν που είναι ανύπαρκτα και αυτό το σχολείο πρέπει να είμαστε..

Και όσο δεν το καταλαβαίνουμε αυτό, θα λέμε ευχολόγια και θα είμαστε όλοι αγαπημένοι.

Να μη μεταφερθεί ο μουσικός σε 4 σχολεία αλλά τι να κάνουμε παιδιά για να συμπληρώσουμε το ωράριο; Θα λέμε ναι, ναι, στη Γ' δημοτικού τα αγγλικά, αλλά τι βιβλίο να έχει; Και αν φέρουν βιβλίο τι θα αλλάξει δηλαδή; Τόσο δραματικά στη ζωή; Θα φέρουμε και θα λέμε για το γυμναστή, αν έχει αίθουσα ή όχι και δεν ξέρω και εγώ για ποια άλλη ειδικότητα.

Άρα λοιπόν συνάδελφοι αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς ας μιλήσουμε λοιπόν για όποιο σχολείο θέλουμε.

Θέλουμε λοιπόν ένα σχολείο υποχρεωτικότητας από το πρωί μέχρι το βράδυ που να εναλλάσσονται μέσα οι εκπαιδευτικοί με αυτόν τον τρόπο; Θέλουμε ένα σχολείο που τα προγράμματά μας να είναι τέτοια που να μην αγγίζουν ούτε εμάς τους ίδιους που τα διδάσκουμε; Θέλουμε ένα σχολείο που να διεκπεραιώνουμε μια συγκεκριμένη εκπαιδευτική πολιτική ή ένα σχολείο της ελευθερίας, της δημοκρατίας του μυαλού μας, της συμμετοχής μας, της δημιουργίας μας.

Δεύτερον συνάδελφοι. Επειδή πάλι, άλλο τα χαρτιά άλλο η αλήθεια, ποιο ΔΣ της ΔΟΕ, από το 1998 και μετά, 1997-98 και μετά έχει θέσει σε οποιονδήποτε παράγοντα του Υπουργείου Παιδείας, το αίτημα μείωσης των ωρών εργασίας στο επίπεδο της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Κανένα και ας με διαψεύσει οποιοδήποτε από το '98 και μετά, χαρτιά μπορώ να σας φτιάξω υπέροχα. Πάρα πολύ όμορφα συνάδελφοι. Και να βάλω και πιο ποιητικά λόγια από αυτά που βάζουμε κατά καιρούς εκεί πέρα. Αλλά να μη μας λένε αυτό το πρόβλημα.

Τρίτον συνάδελφοι, επειδή τα χαρτιά πάλι μένουν και δεν λένε ψέματα, ποιο ΔΣ έχει πει, της ΔΟΕ, γιατί όλοι αγαπημένοι είμαστε, μέχρι του σημείου που θα πρέπει με κάτι να συγκρουστούμε για να αλλάξει. Όταν κάτι αλλάξει εκεί θα χωρίσουμε λιγάκι δυστυχώς. Έχει πει λοιπόν να σταματήσουν τώρα οι υποχρεωτικές υπερωρίες. Εγώ σε καλύπτω.

Ποιος; Ποιος έχει πει να δουλεύεις; Ή πρωί ή απόγευμα; Συνεχές ωράριο είναι αυτό που έχει απόλυτο δίκιο. Είναι και το 10-4. τι να το κάνω εγώ λέει αυτό το πράγμα; Κανένα. Άρα συνάδελφοι για να μπορέσω να κλείσω και με αυτό για να μη τρώω και τον πολύτιμο χρόνο μας.

Αν θέλουμε λοιπόν μετά από δέκα χρόνια, να λέμε. Εγώ τα έλεγα πριν από δέκα χρόνια αλλά να τα έχουμε κάνει πραγματικότητα θα πρέπει σήμερα από εδώ το ΔΣ της ΔΟΕ στα πορίσματα να έχει 4 απλά πραγματάκια.

Πρώτον μείωση των ωρών εργασίας. Πασιφανές δεν με ενδιαφέρει τι έγινε και στη συνέλευση το έλεγε να μπει στο πόρισμα εδώ πέρα. Δεύτερον απόφαση από τώρα που να λέει συνδικαλιστική κάλυψη για τις υπερωρίες, καμία υποχρεωτική υπερωρία, για τις μετακινήσεις.

Τρίτον, η διαδικασία που λέει ένα ωράριο ή πρωί ή απόγευμα και τέταρτον να μιλήσουμε κάποια στιγμή για ποιο σχολείο θέλουμε. Αν θέλουμε το σχολείο της αγοράς, όπως πολύ ωραία είπε στο τέλος ο Δημήτρης ο συνάδελφος Πρόεδρος στο κλείσιμο ή αν θέλουμε ένα 12χρονο σχολείο τέτοιο που να μπορούμε να το διαμορφώνουμε εμείς και όχι οι κρατικοί φορείς. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Συνάδελφοι, πρέπει να πω θα τα πούμε και στη δευτερολογία αλλά το εξής για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Το όσα καταγράφονται σ' αυτά που έχετε στο φάκελό σας, δεν είναι κείμενα ούτε του τωρινού ΔΣ της ΔΟΕ, ούτε κανενός άλλου παρά όσα καταγράφει η ιστορία του κλάδου, μέσα από τις απομαγνητοφωνήσεις των αποφάσεων που υπάρχουν στο Διδασκαλικό Βήμα.

Αυτά που έχετε μπροστά σας είναι η αλήθεια. Ο κλάδος συνέδεσε την εισαγωγή των ειδικοτήτων με το ολοήμερο σχολείο που φανταζόταν. Δεν ισχυρίστηκε κανείς από μας, ότι αυτό που είναι σήμερα είναι αυτό το σχολείο που οραματιζόταν ο κλάδος το 1985. Σε καμία περίπτωση και το ξαναλέω από εδώ.

Το δεύτερο ζήτημα που πρέπει στο πίσω μέρος του μυαλού μας, θα δώσω ένα στοιχείο μόνο για προβληματισμό.

Όταν πήγα προχθές στην επιτροπή οικονομικών της Βουλής, για το ζήτημα, του μισθολογίου, ο προηγούμενος ομιλητής από μένα ο Αντιπρόεδρος της ΟΛΜΕ ο κ. Κοτσυφάκης από δυο τρεις Βουλευτές διαφορετικών κομμάτων και από τον Υφυπουργό τον κ. Φαρμάκη, δέχτηκε την εξής ερώτηση:

Πώς είναι το ωράριο εργασίας σας στην ΟΛΜΕ; Πόσο διδάσκετε οι Καθηγητές και πόσο είναι στην Ε.Ε.; Και μη μας πείτε ότι στην Ε.Ε. παίρνουνε μεγαλύτερους μισθούς γιατί όλοι οι εργαζόμενοι στην Ε.Ε. παίρνουν μεγαλύτερους μισθούς από τους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Είναι 21 ώρες.

Σηκώθηκε ένας βουλευτής από κάτω και του είπε, δεν λέει την αλήθεια, 21 είναι το ανώτατο όταν διορίζονται. Είναι μέχρι 12, μέχρι 16... αυτή ήταν η ερώτηση. εγώ τη βάζω ως στοιχείο.

Το δεύτερο ζήτημα είναι ναι, το ΔΣ της ΔΟΕ μετά την κινητοποίηση του 1997 που έγινε ρύθμιση για το ωράριο δεν έθεσε σε πρώτη προτεραιότητα.....

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο κ. Σμπόνιας έχει το λόγο.

ΣΤ.ΣΜΠΟΝΙΑΣ: Δάσκαλος. Από το ΔΣ του Συλλόγου δασκάλων Γλυφάδας, Βούλας, Βουλιαγμένης, Βάρης, Αττική δηλαδή.

Νομίζω ότι είμαστε λίγο κουρασμένοι, και θα ξεκινήσω κάνοντας κριτική σ' εμάς τους δασκάλους, γιατί πολλές φορές βλέπω μια επιθετικότητα κάτω σαν να είμαστε δυο στρατόπεδα. Ξέρετε κυρίως στέκομαι στο πρακτικό πνεύμα μαζί με το όραμα. Πόσα προγράμματα περιβαλλοντικής αγωγής κάνουμε στα σχολεία μας, συμπληρώνοντας χαρτιά; Το είπα σε μια συναδέλφισσα προχθές. Προτάσεις στο Ιντερνέτ, σχολικός κήπος όμως δεν υπάρχει έξω φτιαγμένος. Περιβαλλοντική επένδυση στις πράξεις. Τα παιδιά δεν έχουν φυτέψει δεν έχουν δει πατάτα. Θυμάστε τη ζωγραφιά του κοτόπουλου; Έτσι; το κοτόπουλο το ζωγραφίζω σαν κοτόπουλο στο Βασιλόπουλο.

Περιβαλλοντική εκπαίδευση χωρίς όμως κάδους ανακύκλωσης μέσα στην τάξη. Που τα παιδιά θα μάθουν στο σπίτι και στην τάξη να βάζουν τα χαρτιά και να τα βγάζουν έξω. Τα χαρτιά πετάγονται όλα. Πολλές φορές βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος. Θυμάμαι εκείνο το γυμναστή στην Αθήνα... δεν έμαθα από τους γυμναστές μας, ούτε πως παίζεται το μπάσκετ, ούτε πως παίζεται το βόλεϊ. Πάρτε μια μπάλα και παίξτε. Δεν ξέρω αν σήμερα, γίνεται η δουλειά όπως θα έπρεπε από τους γυμναστές και το σύνολο του σχολείου το οποίο πάσχει.

Θυμάμαι ότι κινδύνεψα κάποια φορά διότι μας έδωσε τα όργανα του στίβου και πέρασε η σφαίρα πάνω από το κεφάλι μου, δεν μας επιτηρούσε. Αλλά δεν έμαθα ούτε ο στίβος πως γίνεται.

Όχι δεν κάνουμε αξιολόγηση, αλλά ξέρετε; Εδώ θα ήθελα είπα κάτι στον Πρόεδρο πριν, αυτό ήθελα να προκαλέσω λίγο μια αναστάτωση. Ξέρετε τι; Να λέμε όμως και μερικές αλήθειες, τις οποίες λέμε μεταξύ μας, πριν πέρασα από τον Πρόεδρο να το κάνω και δημόσια κατ' ιδίαν γιατί έχει δώσει μια ζωντάνια, έτσι πιστεύω εγώ, έναν δυναμισμό με την επικοινωνιακή του άνεση με τα καλά του ελληνικά, αλλά νομίζω Πρόεδρε ότι ήρθε η ώρα της ποιοτικής στροφής στην εκπαίδευση. Αυτό θέλω να πω. Πέρα από την ποσοτική, πετύχατε πολλά οι παλιότεροι το μαζικό κίνημα, εμείς, ήρθε η ώρα όμως της ποιοτικής στροφής. Συνέχεια έχουμε ποσότητες. Τόσοι γυμναστές, τόσα σχολεία, τόσες αίθουσες, η ποιοτική στροφή νομίζω ότι επιτέλους πρέπει να έρθει στην εκπαίδευση, διότι η ολυμπιακή παιδεία δε διδάσκεται μέσα στην τάξη αλλά τα παιδιά πρέπει να πάνε στο στίβο και να μάθουν τα αθλήματα πως γίνονται και να συμμετέχουν. Εγώ τουλάχιστον δεν το βλέπω αυτό. Αυτό είναι το όραμα μου τουλάχιστον. Όχι δεν είμαι διευθυντής, όχι. Τίποτα...

Συνάδελφοι επίσης να πω κάτι άλλο πάλι πάνω στις ειδικότητες αλλά και μένα ως δάσκαλο με αφορά αυτό, για τη δουλειά που κάνω. Πρέπει να δούμε τι μαθαίνουν τα παιδιά και πώς το μαθαίνουν. Και κυρίως το εκπαιδευτικό αποτέλεσμα, που πρέπει επιτέλους να μας απασχολεί. Τι μαθαίνουν τα παιδιά, και τα παιδιά μας εδώ μεταξύ μας είμαστε. Έτσι; στα αγγλικά τα στέλνουμε ακόμα σε ιδιωτικά φροντιστήρια. Γιατί; Δεν εμπιστευόμαστε, εμείς οι δάσκαλοι, το δημόσιο σχολείο ακόμα και πρέπει να το εμπιστευτούμε.

Η Ελλάδα πρέπει να πάψει να είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη, στην οποία, τα παιδιά δε μαθαίνουν ξένη γλώσσα στο σχολείο. Αλλά εκτός σχολείου.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε το συνάδελφο. Ο συνάδελφος κ. Παπαγγελόπουλος έχει το λόγο.

Α.ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Από Πάτρα Μουσικός. Τυχαίνει μετά από την τοποθέτηση του συναδέλφου να είμαι ειδικότητα Μουσικός. Μια και μίλησε για φαντασία για όραμα.

Θέλω να του πω, τι φαντασία και τι όραμα να υπάρχει όταν έχεις 360 παιδιά, όταν κουβαλάς ένα αρμόνιο από το ένα σχολείο στο άλλο, πέντε σχολεία, τα σχολεία στο Νομό υπάρχουν συνάδελφοι που δουλεύουν Κλειτορία και μένουν Καλάβρυτα, γιατί η οργανική τους θέση είναι στα Καλάβρυτα και συμπληρώνουν 30 χλμ μέσα στα χιόνια, 30 χλμ στην Κλειτορία και τους λένε να πάνε και σε ένα άλλο γιατί λείπουν δυο ώρες. Πηγαίνετε και στο άλλο σχολείο τους λένε. Πολλή φαντασία πολύ όραμα πολύ κέφι για δουλειά.

Θέλουμε να δουλέψουμε, δε μπορούμε. Προσπαθούμε να κάνουμε γιορτές και στα δυο και στα τρία και στα τέσσερα σχολεία, γιατί ντρεπόμαστε από τα παιδιά. Μας κοιτάνε και λένε. Σε μας δεν θα έρθετε; Αυτά δεν τα λέω εγώ τα λένε όλοι οι συνάδελφοι. Χωρίς να έχουν συνεννοηθεί όλες οι σημειώσεις που είπαν και οι προηγούμενοι, είναι ακριβώς ίδιες με τις δικές μου. Δεν θα πω τίποτα άλλο.

Εκείνο που θέλω πραγματικά να μας βοηθήσει το συμβούλιο πραγματικά γιατί είναι πολύ μεγάλο το πρόβλημα, είναι πολύ αδικημένη η ειδικότητα. Δεν συμπληρώνουμε ότι και να κάνουμε πουθενά. Μας λυπούνται στην Πάτρα, και η ΔΟΕ και ο Προϊστάμενος και όλοι. Παράτυπα μας βάζουν για να μας καλύψουν τις ώρες, στην Α' και στη Β'.

Θέλουμε να δουλέψουμε στην Α' και στη Β'. Αλλά άλλα προγράμματα δίνουνε για να μας κρύβουν να μην πηγαίνουμε σε τόσα πολλά σχολεία. Γιατί μας λυπούνται. Το βλέπουνε. Τίποτα άλλο, ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε το συνάδελφο. Η συναδέλφισσα κα Δερβενιώτου και να ετοιμάζεται ο συνάδελφος κ. Πρεβέντης. Η κα Δερβενιώτου έχει το λόγο.

κα ΔΕΡΒΕΝΙΩΤΟΥ: Συνάδελφοι είμαι από το Σύλλογο «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» της Αττικής.

Χαιρετίζουμε αυτές τις εργασίες σήμερα, βασικά μας άρεσε και η τοποθέτηση του Προέδρου που βασίστηκε στις εισηγήσεις που κάναμε στο συνέδριο της ΔΟΕ, αλλά και στις προτάσεις που καταθέσαμε στο Προεδρείο της ΔΟΕ. Ζητάμε το επόμενο συνέδριο της ΔΟΕ να έχει αποκλειστικά αυτό το θέμα, και να μπορέσουμε να το δούμε διεξοδικά.

Εκείνο που θέλω να ξεκαθαρίσω δεν είχα σκοπό να τοποθετηθώ πάνω σ' αυτό αλλά ούτε θεωρώ ότι η σημερινή ηγεσία της ΔΟΕ πρέπει να θεωρεί τον εαυτό της υπόλογο για αποφάσεις και πράξεις, της παλιότερης ίσως ηγεσίας. Γιατί αν θέλουμε να βασιστούμε σε στοιχεία-στοιχεία υπάρχουν πολλά. Στοιχεία υπήρχαν και μάλλον να το πω διαφορετικά. Οι αλλαγές και αυτού του είδους οι «νεωτερισμοί» στο χώρο της εκπαίδευσης δεν έχουν γίνει -έχουν γίνει ξεκάθαρα κάτω από κοινωνικοπολιτικές και οικονομικές πιέσεις και κύρια της Ε.Ε.

Και εκ των υστέρων προσπαθούμε να βρούμε και μια παιδαγωγική επικάλυψη για όλα αυτά. Όταν ο νόμος 1566, νόμος πλαίσιο για να δραστηριοποιηθεί θέλει ένα νομοθέτημα είχε μείνει σε αδράνεια για αρκετά χρόνια. Έτσι δεν είναι;

Γιατί έγινε ξαφνικά το '92 και στη φούρια ακόμα και οι διορισμοί μας οι πρώτοι γίνανε 31 Δεκέμβρη; Ας σας προβληματίσει λιγάκι αυτό. Δεν έγινε γιατί το ζητάγανε οι συνάδελφοι-δάσκαλοι. Δεν μπαίνει εκεί το ζήτημα. Τον Ιούνιο το '92 είχαν καλέσει και το Σουφλιά και άλλους στην Ε.Ε. μιλάγανε για πολιτισμική πολυγλωσσική Ευρώπη, και όλα αυτά, και ήταν κατευθείαν από εκεί. Και τα πρώτα κονδύλια υποτίθεται από εκεί δόθηκαν.

Δηλαδή να ξεκαθαρίζουμε κάποια πράγματα, από την άλλη και δεν μ' αρέσει που το λέω και γι' αυτό λέω, ότι δεν πρέπει να είστε εσείς υπόλογοι των πράξεων παλιότερης ηγεσίας της ΔΟΕ. Είναι ότι ακόμα και στην 60ή ΓΣ αλλά και στην 61η μιλούσαν για ταλαντούχους εκπαιδευτικούς να κάνουν τα μαθήματα της γυμναστικής και της μουσικής, και για δασκάλους με επίπεδο ακόμα και Lower. Το παλέψαμε εμείς οι ειδικότητες και το κερδίσαμε και πιστεύω ότι είχαμε δίκιο.

Όσο για την παιδαγωγική μας κατάρτιση, 4 χρόνια στο Πανεπιστήμιο είχαμε Παιδαγωγική και Ψυχολογία.

Αυτό που θέτει η ΟΛΜΕ, είναι ένα ζήτημα με τις νέες τεχνολογίες, τις κατασκευές αυτών που κάνουν, είναι διάφορα μαθήματα, στο οποίο πραγματικά είναι αρκετοί συνάδελφοι οι οποίοι δεν έχουν περάσει ούτε αυτές τις ΣΕΛΕΤΕ ή πως τα λέγανε τις άλλες σχολές, που είχαν υποτίθεται μια παιδαγωγική, μια κάποια κατάρτιση. Αλλά δεν μπορείτε να το λέτε για μας, που 4 χρόνια είχαμε Παιδαγωγική και Ψυχολογία σαν βασικό και κύριο μάθημα.

Αυτά για να κλείσουμε από παρελθοντολογίες και να δούμε τώρα τι γίνεται, γιατί εδώ είναι το ζουμί. Και πρέπει κάποτε αυτά να σταματήσουν. Βασικά παλεύουμε και παλεύουμε μέσα από τους Συλλόγους τους τοπικούς και έτσι πρέπει να το δούμε. Ένας είναι ο χώρος. Σαλαμοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος δεν ωφελεί κανέναν μόνο τους αντιπάλους μας.

Τώρα εμείς τι βλέπουμε στην όλη αυτή κατάσταση; Ότι το σύνολο της εκπαίδευσης στο σύνολο αυτό τον καιρό μπαίνουν κάποιες καινούριες ιδέες, σχέδια και όλα.

Όλα αυτά γίνονται πολύ πρόχειρα, γίνονται πρόχειρα από την πρώτη στιγμή ακόμα και όταν εμείς μπήκαμε. Δηλαδή το '93 να σκεφτείτε αστείο, αλλά επειδή έχω κάνει το μεταπτυχιακό μου πάνω σ' αυτό έχω και στοιχεία που μπορώ να σας δώσω, όταν έγιναν οι πρώτες τοποθετήσεις, ενώ υπήρχαν τα σχολεία «ΣΔΕΝ» οι πρώτες τοποθετήσεις σε σχολεία ήταν έλεγε 2ο Σχολείο Φιλοθέης. Και ξέρετε ότι δεν υπήρχε 2ο Σχολείο Φιλοθέης; Και όμως εκεί είχαν βάλει και είχαν για οργανική. Αλλά δεν υπήρχε. Τώρα πώς μπήκε; Καρεκλοκένταυροι του Υπουργείου.

Το '92 τον Δεκέμβρη συνάδελφε, 31/12 έχει ΦΕΚ. Και έγινε το ΦΕΚ γιατί ο νόμος έλεγε ότι για να διοριστούμε έπρεπε να έχουμε περάσει τα «ΠΕΚ» και επειδή τα «ΠΕΚ» δεν τους φτάνανε, ώστε να καλύψουν το παίρνανε 31/12 στις 6 το απόγευμα βγήκε η ανακοίνωση.

Αυτή τη στιγμή προς το παρόν υπάρχουν τα κονδύλια από την Ε.Ε. και μπαίνουν αυτοί οι νεωτερισμοί. Μετά τι θα γίνει; οι γονείς ήδη πληρώνουν. Τον τραπεζοκόμο. Και πάει παρακάτω. Μετά τι αρχίζει; Η επιχειρηματικότητα; Οι σπόνσορες; Οι χορηγοί της εκπαίδευσης;

Τα κονδύλια τα πλασματικά της Ε.Ε. καλύπτουν πλασματικά την ανεργία, αλλά έχουν και κάτι άλλο απώτερο σκοπό. Τη μείωση του μόνιμου προσωπικού στο δημόσιο τομέα και αυτό θα πρέπει να το δούμε. Και να το δούμε έγκαιρα και όχι να παίρνουμε σιγά - σιγά να φοριούνται αυτά στο κεφάλι μας και ύστερα να μην μπορούμε να αντιδράσουμε. Και αυτό είναι το ζήτημα και για τους ωρομίσθιους. Και γι' αυτό πρέπει να είναι και αίτημα του κλάδου το θέμα με τους αναπληρωτές με πλήρη δικαιώματα και να μην έχουμε πια ωρομίσθιους.

Κανένας δεν έχει πρόβλημα με τον τίτλο του δάσκαλου, κανένας, μα κανένας. Αλλά θα έχουμε πρόβλημα αν ξαναγυρίσουμε στον ρόλο του δημοδιδάσκαλου συνάδελφοι. Και ξέρετε τι εστί; Τα κονδύλια παύουν. Πού έχει έρθει η παιδεία; Η εκπαίδευση; Ποιος θα τα πληρώνει; Η τοπική αυτοδιοίκηση έτσι; με τι κονδύλια; Με αυτά που τους χρωστάνε; Ποιος θα τα πληρώσει; Οι δημοδιδάσκαλοι; Γιατί εκεί θα είμαστε. Αυτό θέλουνε; Τους δημοδιδάσκαλους; Και τους χορηγούς στο χώρο της εκπαίδευσης; Στο επίπεδο που είναι...

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Συναδέλφισσα ευχαριστώ πολύ. Συμφωνούμε. Εντάξει. Ο συνάδελφος Πρεβέντης και αμέσως μετά ο συνάδελφος Τσικρικάς. Ο κ. Πρεβέντης έχει το λόγο. Έχετε το λόγο συνάδελφε.

Θ. ΠΡΕΒΕΝΤΗΣ: Καλημέρα σας είμαι ο συνάδελφος από το Σύλλογο Κεφαλληνίας και Ιθάκης γυμναστής στην ειδικότητα.

Πριν ξεκινήσω θα ήθελα να κάνω μια πολύ μικρή αναφορά, σε αυτό που είπε ο συνάδελφος κ. Σμπόνιας.

Καταρχήν έχει ένα δείγμα από όλους τους γυμναστές της Ελλάδας για να βγάζει τέτοια συμπεράσματα; Γιατί εγώ προσωπικά δεν θεωρώ ότι μπορώ να μιλήσω αφοριστικά για τους δασκάλους όταν ήμουν το 1992 στα Μέγαρα περνούσε τουλάχιστον...

Θα ήθελα να ξεκινήσω με ένα σοβαρό θέμα που άκουσα εδώ πέρα, των μεταθέσεων που πιστεύω ότι καίει όλους.

Ήθελα να πω για τα επιμέρους ζητήματα, τα οποία και βέβαια τα έχουν πει οι προλαλήσαντες, τα έχουν πει αρκετές φορές.

Σίγουρα το πρόβλημα λύνεται με τη δημιουργία νέων οργανικών θέσεων. Οι οποίες υπάρχουν. Και υπάρχουν πληροφορίες, ότι υπάρχουν σε αρκετές περιοχές.

Ενδεικτικά λέω ότι ο Προϊστάμενος Τρικάλων, γιατί τυχαίνει να είμαι Τρικαλινός στην καταγωγή, έχει δώσει στο Υπουργείο 8 κενά γυμναστών εκ των οποίων μόνο το ένα ικανοποιήθηκε, άτομα με ειδικές ανάγκες, με ειδικό πρόβλημα τέλος πάντων.

Πέρα από αυτό θα ήθελα να σταθώ σε δυο σημεία τα οποία πλήττουν τις ειδικότητες, όχι μόνο αυτές αλλά και τους συναδέλφους δασκάλους.

Είναι ντροπή πραγματικά να γίνονται αποσπάσεις στα Γραφεία, οι οποίες βαφτίστηκαν, για τις ανάγκες της υπηρεσίας, και οι οποίες αποσπάσεις αδικούν συναδέλφους οι οποίοι είναι ακρίτες σε περιοχές δυσπρόσιτες, και στα νησιά τόσο κατάφορα, μακριά από τις οικογένειές τους, ενώ αυτοί οι συνάδελφοι οι οποίοι -οι μέτριοι θα έλεγα- αποσπώνται στα γραφεία καρπώνονται τα μόρια αυτών των περιοχών και σαφώς προηγούνται μπροστά στις μεταθέσεις. Είναι ένα πρόβλημα νομίζω ότι καίει όλους κι ευνοεί λίγους.

Ένα άλλο είναι η αλλαγή του τρόπου μοριοδότησης. Νομίζω ότι έχει τεθεί σαν πρόβλημα εδώ. Εγώ θα κάνω μια πρόταση όχι εγώ προσωπικά, ο Σύλλογος των ειδικοτήτων στην Κεφαλλονιά και στην Ιθάκη.

Είναι πραγματικά άδικο ένας συνάδελφος από τη Φλώρινα ή από τον Έβρο, να ξεκινάει να πάει στο Ηράκλειο της Κρήτης να πριμοδοτείται με ένα μόριο, να κάνει δυο μέρες να φτάσει κάτω, και κάποιος αποσπασμένος στην περιοχή του Νομού του να παίρνει τα τετραπλάσια και τα πενταπλάσια μόρια, με αποτέλεσμα να μην πάρει μετάθεση πιστεύω να δημιουργηθούν και άλλες τόσες θέσεις ειδικοτήτων. Είναι ένα θέμα το οποίο θα έπρεπε νομίζω το Προεδρείο της ΔΟΕ, να το έχει λύσει όπως και το προηγούμενο των ημέτερων αποσπάσεων στα Γραφεία, γιατί για Όνομα Του Θεού! Όλοι οι συνάδελφοι το αντιλαμβάνονται το βλέπουν, και αποτελεί ένα στοιχείο στο να συνηγορεί να γίνεται αποδυνάμωση και απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν μπορεί να τα βλέπουν όλοι και να μην ενεργεί κανένας.

Θα αναφερθώ και στα επιμέρους προβλήματα. Βέβαια έχουν λεχθεί πολλές φορές. Ένα από αυτά είναι η επαναφορά του ωραρίου λειτουργίας στα ΣΔΕΝ. Όσοι είναι παλιοί εδώ μέσα και έχουν δουλέψει με αυτό γνωρίζουν. Και θεωρήθηκε επιτυχημένος θεσμός νομίζω. Γνωρίζουν πάρα πολύ καλά ότι και θέσεις πολλές υπήρχαν και θέσεις ανοίξαμε αν γίνει αυτό. Να μη ξεχάσουμε τη μείωση ωραρίου επί Σουφλιά, των γυμναστών, που τρέχανε σε τρία σχολεία... και καταργήθηκαν τα ΣΔΕΝ με αποτέλεσμα αντί για 4.900 διορισμούς να γίνουν πόσοι γίνανε; Δεν θυμάμαι καλά. 1.800; μειώθηκαν κατά 2/3.

Ένα άλλο είναι η δημιουργία οργανικών θέσεων στο ολοήμερο σχολείο. Και πρέπει να σταματήσει η πρόσληψη των συναδέλφων με το θεσμό του ωρομισθίου καταργώντας έτσι το θεσμό του αναπληρωτή, και αύριο μεθαύριο δεν ξέρουμε και τι άλλο. Δεν θα σταματήσει εκεί η δουλειά.

Είναι απαραίτητο συνάδελφοι να πηγαίνουν σε τρία σχολεία και έτσι είναι απαιτούμενο και αναγκαιότητα να πηγαίνουν μόνο σε δυο σχολεία ένα και δυο σχολεία αν καλύπτουν τις 18 ώρες και από εκεί και πέρα να διατίθενται και σε άλλες σχολικές δραστηριότητες μέσα στο σχολικό χώρο.

Βέβαια γιατί ακούστηκε και μομφή, γιατί λέμε και για άλλα θέματα Σχολικών Συμβούλων κλπ και σεμιναρίων ένα άλλο αιτούμενο είναι ... θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος.

Ένα άλλο αιτούμενο είναι ο Σχολικός Σύμβουλος στην Πρωτοβάθμια. Βασικότατο να μην αποσπώνται οι γυμναστές της Δευτεροβάθμιας στην Πρωτοβάθμια. Είναι μια κατάσταση η οποία βολεύει τους Προϊστάμενους και της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας.

Αυτή τη στιγμή η Δευτεροβάθμια πλήττεται με υπεραριθμία. Όλοι αυτοί οι υπεράριθμοι συνάδελφοι έρχονται καλά στην Πρωτοβάθμια με αποτέλεσμα μεταθέσεις και αποσπάσεις, δάσκαλοι.. για τους συναδέλφους της Πρωτοβάθμιας.

Να δημιουργηθούν οργανικές θέσεις στην Πρώτη και στη Δευτέρα με 4 ώρες μάλιστα, η οποία είναι και πρόταση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Και για να αντικρούσουμε και τη μομφή του κ. Γούση, με επιμόρφωση των γυμναστών με 40 ώρες στη μουσικοκινητική αγωγή το οποίο έχει πάει στις καλένδες. Η απόφαση έχει παρθεί νομίζω εδώ και 5-6 χρόνια, έχω τα πρακτικά του συνεδρίου από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, να μιλήσουμε για τα βιβλία των αγγλικών που δεν υπάρχουν στη Γ' τάξη;

Το ότι τα άλλα βιβλία είναι απαράδεκτα σύμφωνα με τις καταθέσεις των συναδέλφων των αγγλικών; Για τα βιβλία της μουσικής που δεν υπάρχουν καν; Και τα οποία κάποτε πρέπει να γίνουν για να υπάρχει εύρυθμη λειτουργία του μαθήματος.

Η Τρίτη και Τετάρτη τάξη πρέπει να συνεχίσουν, γιατί γίνεται αυτό ότι μειώθηκε κατά μια ώρα, να συνεχίσουν να έχουν δυο ώρες και να γίνουν και οργανικές θέσεις στην Πρώτη και στη Δευτέρα. Είναι κάποια αιτήματα. Και για την κούραση... ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Κι εγώ ευχαριστώ. Νομίζω ότι πολλά από αυτά που λέγονται από εδώ και πέρα έχουν ακουστεί και πριν. Παρακαλώ όλοι στο τρίλεπτο. Και αυτό να το έχει υπόψη του και ο επερχόμενος ομιλητής. Να ετοιμάζεται η συναδέλφισσα κα Τσαγκαράτου. Ο κ. Τσικρικάς Κων/νος, Πρόεδρος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών «Γ.ΣΕΦΕΡΗΣ».

Κ. ΤΣΙΚΡΙΚΑΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι, ως εκπρόσωπος του Συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ» θέλω να συγχαρώ το ΔΣ της ΔΟΕ, για τη διοργάνωση αυτής της ημερίδας και ταυτόχρονα να εκφράσω την ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση που νιώθουμε εμείς οι εκπαιδευτικοί, κλασικοί δάσκαλοι και ειδικότητες του Συλλόγου μας, γιατί μας δίνεται η ευκαιρία να καταθέσουμε τον προβληματισμό και τις προτάσεις μας, για το θέμα: «Ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση» κάνοντας ορισμένες επισημάνσεις:

1η: Το ό,τι σήμερα, συσκεπτόμαστε και συζητάμε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στο δημοτικό σχολείο, οφείλεται στο γεγονός πως υπάρχουν και λειτουργούν εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στην Π.Ε.

2η: Στην εξέλιξη αυτή είχε καθοριστική συμβολή το ΣΚ των δασκάλων, το οποίο με τις θέσεις και τις προτάσεις του, έπεισε την πολιτεία να καθιερώσει τη διδασκαλία των μαθημάτων φυσικής αγωγής, μουσικής κλπ από εκπαιδευτικούς που έχουν την αντίστοιχη ειδικότητα.

3η: Εμείς οι δάσκαλοι που διδάσκουμε τα μαθήματα αυτά (εκτός της αγγλικής γλώσσας βέβαια) και όπως προανέφερα, συμβάλαμε σημαντικά στην είσοδο στον κλάδο μας εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, είχαμε την ευαισθησία και τη διατηρούμε στο ακέραιο, να αντιμετωπίσουμε θετικά τα ζητήματα που αφορούν τους συναδέλφους ειδικοτήτων.

Από τον πρώτο χρόνο που διορίστηκαν ως εκπαιδευτικοί στα Δημοτικά σχολεία ξεκινήσαμε την καταγραφή των προβλημάτων. Ειδικά στο Σύλλογό μας πραγματοποιήσαμε ξεχωριστές συσκέψεις και συνεδριάσεις του Δ.Σ. και με παραστάσεις και υπομνήματα στα όργανα διοίκησης και καθοδήγησης του κλάδου προωθήσαμε τα αιτήματα και δώσαμε λύσεις σε αρκετά προβλήματα τόσο σε επίπεδο Συλλόγου όσο και πανελλαδικά μέσω της Δ.Ο.Ε.

Αρκεί να θυμηθούμε οι παλαιότεροι πως στο ξεκίνημά τους, πολλοί συνάδελφοι ειδικοτήτων εργάζονταν πρωί και απόγευμα την ίδια ημέρα.

Η καθιέρωση της διδασκαλίας της φυσικής αγωγής στις κατώτερες τάξεις από συναδέλφους γυμναστές.

Η διδασκαλία της Αγγλικής γλώσσας φέτος από τη Γ' τάξη έγινε με προτάσεις και ανάλογη τεκμηρίωση της ΔΟΕ και ας επαίρονται οι συνάδελφοι της Ομοσπονδίας Καθηγητών ΠΕ πως αυτοί προώθησαν την αντίστοιχη ρύθμιση.

Βέβαια όσον αφορά στη διδασκαλία της Αγγλικής από τη Γ' τάξη υπήρξε έντονη κριτική, γιατί δεν εξασφαλίστηκε ταυτόχρονα και το ανάλογο βιβλίο. Αυτή η κριτική έχει βάση, όμως θα πρέπει να αναλογιστούμε ότι το μέτρο αυτό έλυσε σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα των μετακινήσεων σε περισσότερες από δυο σχολικές μονάδες των συναδέλφων της Αγγλικής γλώσσας. Παράλληλα διεύρυνε τον αριθμό των διορισμών εκπαιδευτικών αντίστοιχης ειδικότητας και ενίσχυσε το ρόλο του ολοήμερου σχολείου.

Λύθηκαν όλα τα προβλήματα; Βεβαίως όχι. Γι αυτό άλλωστε είμαστε εδώ, για να διερευνήσουμε τα ζητήματα, να ευαισθητοποιηθούμε ακόμη περισσότερο και να καταλήξουμε στις καλύτερες προτάσεις, για την αντιμετώπιση όλων των προβλημάτων.

Εμείς συνάδελφοι, τα συνδικαλιστικά στελέχη, της ΔΟΕ, έχουμε έμπρακτα δείξει από τα πρώτα χρόνια του διορισμού εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ότι τους θεωρούμε αναπόσπαστο τμήμα του διδασκαλικού κινήματος, του Σ.Α των εκπαιδευτικών ΠΕ.

Άλλωστε, όπως γνωρίζετε τροποποιήσαμε τα καταστατικά των Συλλόγων μας και τους μετονομάσαμε σε Συλλόγους εκπαιδευτικών ΠΕ για να συμπεριλάβουν όλες τις ειδικότητες.

Επειδή πιστεύουμε ότι η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητά μας και επειδή δεν θέλουμε κανένας να καπηλεύεται την ύπαρξη προβλημάτων αγωνιζόμαστε διαρκώς για την αντιμετώπισή τους.

Όμως συνάδελφοι, η είσοδος πληθώρας εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στο Δημοτικό Σχολείο ενέχει τον κίνδυνο να προκληθεί ρήγμα στον ενιαίο τρόπο άσκησης αγωγής διδασκαλίας και μάθησης με βάση τα πορίσματα της ψυχοπαιδαγωγικής θεωρίας, όπως πρέπει να γίνεται για τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου, το οποίο είναι πάνω από όλα σχολείο Αγωγής.

Γι αυτό επιβάλλεται να εφαρμοστούν πολιτικές επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που εργάζονται στο Δημοτικό Σχολείο (κλασικό και ολοήμερο) για να καταρτισθούν όλοι παιδαγωγικά και να ευαισθητοποιηθούν ακόμα περισσότερο, να γνωρίσουν καλύτερα πέρα από το αντικείμενο πού διδάσκουν και το παιδί, που είναι ο κύριος αποδέκτης των εκπαιδευτικών ενεργειών, και συμμέτοχος της εκπαιδευτικής διαδικασίας, να γνωρίσουν τις ανάγκες του και τις δυνατότητές του, σε όλα τα στάδια της εξέλιξης της σχολικής ηλικίας. Γιατί η διδασκαλία και η μάθηση οφείλει να προχωρεί με βάση τους φυσικούς και πνευματικούς νόμους της ανάπτυξης του παιδιού.

Αυτά βέβαια ισχύουν για όλους τους «κλασικούς» δασκάλους εφαρμόζοντας προγράμματα επιμόρφωσης και μετεκπαίδευσης.

Ο οργανισμός επιμόρφωσης, που συστάθηκε πέρυσι, πρέπει άμεσα να ξεκινήσει το επιμορφωτικό του έργο, γιατί με τη διεύρυνση του Ολοήμερου Σχολείου, και τις χιλιάδες διορισμούς εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που δεν είχαν δυνατότητα παιδαγωγικής κατάρτισης, η ανάγκη για επιμόρφωση είναι περισσότερο επιτακτική.

Συνάδελφοι, το σύγχρονο σχολείο επιφέρει διαρκώς αλλαγές στην εσωτερική του λειτουργία, στο περιεχόμενο, στις μεθόδους διδασκαλίας και στη σχέση εκπαιδευτικού και μαθητή.

Ιδιαίτερα το Ολοήμερο Σχολείο, που έχει ως αφετηρία τα ενδιαφέροντα και τις εμπειρίες των παιδιών και ως στόχο μια βιωματική αγωγή προσανατολισμένη στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού, βασίζεται στην αυτενεργό συμμετοχή του μαθητή στα πλαίσια μιας αμφίδρομης σχέσης δασκάλου-μαθητή και στην ύπαρξη παιδαγωγικού κλίματος, που θα λειτουργεί προωθητικά για τη μάθηση και τη συλλογική δράση των μαθητών, για την καλλιέργεια ομαδικού πνεύματος, αμοιβαίας κατανόησης, και αλληλεγγύης, ώστε η αγωγή να βρει το πραγματικό της νόημα.

Επειδή το Ολοήμερο Σχολείο απαιτεί νέους ρόλους και τρόπους οργάνωσης της σχολικής ζωής, η ανάγκη επιμόρφωσης όλων των εκπαιδευτικών, κλασικών δασκάλων και ειδικοτήτων, γίνεται περισσότερο πιεστική, για να μπορούν να εφαρμόζουν με επιτυχία τις καινοτόμες δράσεις και τα νέα προγράμματα.

Στο Σύλλογό μας πραγματοποιήσαμε σύσκεψη για τα ζητήματα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων και καταλήξαμε στις προτάσεις που σας παρουσίασε η συναδέλφισσα κα Δανδόλου Ευαγγελία, Μουσικός.

Προσωπικά θα αναφερθώ σε μια πρόταση που μιλάει για εκπροσώπηση με θεσμικό τρόπο στα όργανα του κλάδου (ΔΣ Συλλόγων, ΠΥΣΠΕ κλπ) των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων.

Το ΔΣ του συλλόγου μας δεν συμφωνεί, γιατί το θεωρεί αντιδημοκρατικό. Το καταθέτουμε όμως, επειδή εκφράζει τη διάθεση των συναδέλφων ειδικοτήτων να δραστηριοποιηθούν περισσότερο, συμμετέχοντας και στα όργανα του συνδικαλιστικού μας κινήματος. Αυτό, βέβαια θα προκύψει, μέσα από τη δράση τους και την ανάλογη αναγνώριση από την πλειοψηφία των συναδέλφων. Άλλωστε, όπως ακούσαμε σήμερα, πολλοί συνάδελφοι ειδικοτήτων είναι μέλη ΔΣ και Πρόεδροι Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε.

Ο συνάδελφος Καβακλής Λουκάς, είπε ότι χρειάστηκαν δέκα χρόνια για να βρεθούμε στην ίδια αίθουσα για να συζητήσουμε τα προβλήματα των συναδέλφων ειδικοτήτων.

Μήπως στον Σύλλογό του συνεδριάζουν χωριστά οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί, από τους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων;

Μίλησε επίσης απαξιωτικά για το Ολοήμερο Σχολείο, δεν το είπε «πάρκινγκ» όπως έκαναν κάποιοι άλλοι..

Όμως, συνάδελφοι, η μηδενιστική κριτική, πού ασκείται από ορισμένους για το Δημόσιο Σχολείο, και η καταστροφολογία δεν συμβάλλουν στην αναβάθμιση της Δημόσιας και Δωρεάν εκπαίδευσης, όπως δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται. Αντίθετα γίνονται άθελά τους ίσως, συνήγοροι αυτών των οποίων τα συμφέροντα θίγονται από τη διεύρυνση του θεσμού του ολοήμερου σχολείου.

Γιατί συνάδελφοι, η απαξίωση της Δημόσιας εκπαίδευσης και η υποβάθμιση του ρόλου των εκπαιδευτικών του Ολοήμερου Σχολείου, ενισχύει κατ' ουσίαν την ιδιωτική εκπαίδευση και την άποψη που θεωρεί την παιδεία εμπόρευμα, που πρέπει να διατίθεται με βάση το κέρδος και όχι κοινωνικό αγαθό, το οποίο οφείλει η πολιτεία να παρέχει δωρεάν και σε ισότιμη βάση για όλα τα παιδιά, του λαού μας.

Τελειώνοντας θέλω να αναφερθώ στο έντυπο της Ομοσπονδίας Καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το οποίο διαπνέεται από έντονα συντεχνιακό και διχαστικό πνεύμα και παροτρύνει τους συναδέλφους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων να γραφτούν σε ξεχωριστούς συλλόγους.

Αυτοί, όμως συνάδελφοι, που ακολουθούν τέτοιες πρακτικές και συμπεριφορές, διασπούν την ενότητα του συνδικαλιστικού κινήματος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, και μειώνουν την παρεμβατική δύναμη του κλάδου μας.

Γιατί όπως ομολογούν όλοι η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητά μας, στην κοινή συλλογική στάση και δράση. Ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστώ το συνάδελφο. Η κα Τσαγκαράτου και μετά η συναδέλφισσα κα Αποστολίδου. Ο λόγος στην κα Τσαγκαράτου.

Κα ΤΣΑΓΚΑΡΑΤΟΥ: Επειδή ακούστηκε πάρα πολλές φορές η ενότητα και όχι η διάσπαση δεν ξέρω αν η προηγούμενη ομιλία βοηθάει πραγματικά σ' αυτό.

Δεν ξέρω συνάδελφοι αλλά εμένα ορισμένα πράγματα από αυτά που ακούστηκαν προηγουμένως με προβλημάτισαν και με έθιξαν και σαν συναδέλφισσα, όχι μόνο συναδέλφισσα ειδικοτήτων, όχι μόνο ως εκπαιδευτικό αγγλικών, αλλά και ως συναδέλφισσα και ως άνθρωπο που συμμετέχει σ' αυτή τη διαδικασία συνολικά.

Και συνάδελφοι, δεν χρωστάμε σε κανέναν χάρη για το ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε στα σχολεία. Σε κανέναν δεν χρωστάμε χάρη πρώτον. Και δεύτερον δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμαστε ως βιτρίνα. Και τι εννοώ με αυτό;

Ειπώθηκε από διάφορους συναδέλφους ειπώθηκε και από το συνάδελφο Μπράτη ότι εν πάση περιπτώσει μετά από αγώνες της Ομοσπονδίας κλπ οι ειδικότητες μπήκαν στα σχολεία, τα αγγλικά, η μουσική, η γυμναστική κλπ

Εδώ συνάδελφοι πρέπει να πούμε τα εξής. Ότι αν μπήκαμε στα σχολεία, μπήκαμε λόγω κάποιας αναγκαιότητας κοινωνικής και οικονομικής πρώτον. Και δεύτερον -όπως μπήκαμε και με το περιεχόμενο που μπήκαμε. Αυτό είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση.

Και δεύτερον, δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να δεχτούμε μια λογική η οποία λέει ότι προπαγανδίζω στα φυλλάδιά μου, στην πολιτική μου, στις διαφημίσεις μου στην τηλεόραση την εισαγωγή ειδικοτήτων και νέων μαθημάτων και νέων θεμάτων στα σχολεία και χρησιμοποιώ ανθρώπους οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι λάστιχο, οι οποίοι αυτή τη στιγμή τρέχουν σε 3-4 σχολεία, οι οποίοι δεν πληρώνονται και εδώ να πω ότι πολλοί συνάδελφοι αναπληρωτές και δάσκαλοι και ειδικοτήτων, παραμένουν απλήρωτοι στην Αθήνα αυτή τη στιγμή ή οι ωρομίσθιοι οι οποίοι είναι αναγκασμένοι να τρέχουν σε 3 και σε 4 και σε 10 σχολεία να καλύψουν στοιχειωδώς ένα ωράριο για να χρησιμοποιούνται στα ιλουστρασιόν φυλλάδια του Υπουργείου Παιδείας, και τα προεκλογικά που θα βγουν σε λίγο για το νέο σχολείο που έχει φτιαχτεί. Σε καμία περίπτωση, γιατί έτσι χρησιμοποιούμαστε συνάδελφοι.

Τώρα θέλω να πω ορισμένα πραγματάκια σε σχέση με το μάθημα των αγγλικών μια και είμαι ειδικότητα αγγλικών. Ειπώθηκαν πολλά πράγματα για το θέμα της εισαγωγής των αγγλικών στη Γ' τάξη και για το θέμα της εισαγωγής των αγγλικών στο ολοήμερο.

Πέρα από το θέμα, του ότι δεν υπάρχει βιβλίο το οποίο είναι πάρα πολύ σοβαρό και δυστυχώς χρησιμοποιούμαστε σαν εφαλτήριο πάλι αυτή τη στιγμή, για να μπει ο ιδιωτικός τομέας στην εκπαίδευση καλούμαστε, καλούνται τα παιδιά μάλλον, να βάλουν το χέρι στην τσέπη για να αγοράσουν βιβλία με κάποια αόριστη υπόσχεση, ότι πιθανά να βρεθούν χρήματα στις σχολικές επιτροπές.

Έχουμε το φαινόμενο αυτή τη στιγμή τα παιδιά μας να διδάσκονται αγγλικά στο κανονικό πρόγραμμα, στο ολοήμερο, στο φροντιστήριο, γιατί δυστυχώς δεν καταφέραμε να χτυπήσουμε την παραπαιδεία, όχι επειδή φταίμε εμείς, σε καμία περίπτωση, γιατί ακούστηκε κι αυτό, η καθηγήτρια των αγγλικών που δεν κάνει καλά τη δουλειά της άρα λοιπόν στέλνουμε τα παιδιά μας στο φροντιστήριο. Αν είναι δυνατόν. Και βλέπουμε το φαινόμενο αυτό, τα παιδιά μας, να διασπώνται σε χιλιάδες δεν ξέρω και εγώ τι, να ακούνε αγγλικά από το κανονικό πρόγραμμα αγγλικά στο ολοήμερο, να μην υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ τους στο φροντιστήριο μόνο και μόνο στο όνομα μιας πολυδιαφημιζόμενης εικόνας και βιτρίνας, που λέει, ότι υπάρχουν πια τα αγγλικά και στο κανονικό πρόγραμμα και στο ολοήμερο.

Κι αυτό βέβαια έχει και τις επιπτώσεις και στα εργασιακά μας συνάδελφοι και μπορεί να είπε πριν ο συνάδελφος ο Τσικρικάς ότι με την εισαγωγή των αγγλικών στη Γ' τάξη καλύψαμε το πρόβλημα του ωραρίου ορισμένων συναδέλφων και της μετακίνησής τους αλλά δυστυχώς αποδείχθηκε ότι αποτελέσαμε για μια ακόμα φορά ο κρίκος εκείνος που έβαλε τις υποχρεωτικές υπερωρίες στο σχολείο και που δυστυχώς δεν είναι μόνο για τις ειδικότητες αλλά είναι και για τους συναδέλφους τους δασκάλους πια ειδικά σε ορισμένα σχολεία στην Αθήνα που αυτή τη στιγμή αντιμετωπίζουν πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα στα κενά τους.

Και τελειώνω με μια κουβέντα για τους Συμβούλους επειδή έγινε μεγάλη συζήτηση. Δεν ξέρω συνάδελφοι αν το φλέγον θέμα των ειδικοτήτων αυτή τη στιγμή είναι το ότι δεν υπάρχουν Σύμβουλοι. Εγώ πιστεύω ότι το φλέγον θέμα αυτή τη στιγμή συνολικά στην εκπαίδευση μια και μιλάμε για χρονιά αξιολόγησης είναι ο ρόλος των συμβούλων έτσι όπως διαμορφώνεται. Εμείς στο Σύλλογό μας έχουμε πολύ κακή προσωπική εμπειρία με την έννοια της παρέμβασης και του ελέγχου των συγκεκριμένων Συμβούλων στην τάξη μας Σύμβουλοι που ελέγχουν ακόμα και μας.

Να σας πω ένα πολύ τραβηγμένο παράδειγμα για να καταλάβετε. Μια κουβέντα μόνο. Σύμβουλος ο οποίος λέει στη συναδέλφισσα γυμνάστρια σε σχολείο. Μα γιατί φωνάζουν τα παιδιά σου στην αυλή; Αν είναι δυνατόν. Αυτό για να καταλάβουμε και το ρόλο των Συμβούλων συνολικά, στην εκπαίδευση όπως διαμορφώνεται σήμερα. Ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Και εμείς ευχαριστούμε. Ο λόγος στην κα Αποστολίδου. Έχετε καλυφθεί; Ευχαριστώ πολύ συναδέλφισσα. Ο συνάδελφος Φ.Τσομπαρτζόγλου έχει το λόγο.

Φ. ΤΣΟΜΠΑΡΤΖΟΓΛΟΥ: Συνάδελφοι εκπροσωπώ το Σύλλογο εκπαιδευτικών ΠΕ της Έδεσσας είμαι δάσκαλος και Πρόεδρος του Συλλόγου.

Ανταποκρινόμενος στο αίτημα του συναδέλφου από τη Φθιώτιδα ο οποίος μίλησε για κάποιες τοποθετήσεις δασκάλων θέλω σήμερα εδώ μέσα να εξαλείψω πραγματικά τις λέξεις εσείς και εμείς, γιατί θεωρώ ότι πραγματικά ο κατακερματισμός στο χώρο των εκπαιδευτικών, μπορεί να αποτελέσει την ταφόπλακα των διεκδικήσεων.

Και σίγουρα δεν πρέπει να προχωράμε, όπως ακούστηκε εδώ μέσα, σε γενικεύσεις και να βγάζουμε πρόχειρα συμπεράσματα, κάνοντας την εξαίρεση κανόνα.

Νομίζω πως οι συνάδελφοι που μίλησαν πριν κάλυψαν το σύνολο των προβλημάτων, τα οποία εξάλλου είναι κοινά, και για τα οποία είναι οι πλέον αρμόδιοι να καταθέσουν αφού τα βιώνουν μαζί με μας καθημερινά. Αυτό το οποίο θα πρέπει να προσέξουμε συνάδελφοι είναι το γεγονός ότι προγράμματα σπουδών ολόκληρα που αφορούν τις ειδικότητες σε πρωινό και απογευματινό κύκλο, τινάζονται στον αέρα, γιατί αν ανοίξουμε τα σχετικά ΦΕΚ θα διαπιστώσουμε ότι ελάχιστα πράγματα τελικά μπορεί να εφαρμόσει κάποιος συνάδελφος, όχι γιατί δεν θέλει, αλλά γιατί δεν μπορεί.

Κι όπως πολύ σωστά τόνισε συνάδελφος μουσικός αν δεν κάνω λάθος, άλλα ετοιμαζόμουν να διδάξω άλλα έμαθα στο Πανεπιστήμιο, άλλα τελικά βρήκα. Το λέω αυτό γιατί η ποιοτική αναβάθμιση στην εκπαίδευση δεν καταγράφεται από τα ΦΕΚ, αλλά καταγράφεται στην πράξη και αυτό είναι το ουσιώδες.

Εύχομαι τα πορίσματα της σημερινής ημερίδας, να αποτελέσουν ένα σταθερό πλαίσιο διεκδικήσεων και να αποτελούν πυξίδα για την ικανοποίηση όλων των προβλημάτων, και των διεκδικήσεων. Ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε το συνάδελφο Τσομπαρτζόγλου. Ο συνάδελφος Παληγιάννης και μετά ο συνάδελφος Γκεσούλης από το ΔΣ της ΔΟΕ. Παρακαλώ οι συνάδελφοι της ΔΟΕ να είναι εξίσου σύντομοι. Ο κ. Παληγιάννης έχει το λόγο.

Β. ΠΑΛΗΓΙΑΝΝΗΣ: Συναδέλφισσες-συνάδελφοι, η Ομοσπονδία μας στην μακρόχρονη ιστορία της αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται για την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης. Στα πλαίσια ακριβώς αυτού του στόχου ήταν και η πρόταση - εισήγηση για την είσοδο των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Συνεπώς, δεν χρωστάτε χάρη σε κανέναν για το διορισμό σας στα Δημοτικά Σχολεία. Φίλες και φίλοι, δυστυχώς λόγω έλλειψης προγραμματισμού και επαρκών κονδυλίων για την εκπαίδευση δεν έχει ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα η διαδικασία διορισμού ειδικοτήτων στην εκπαίδευση παρά το γεγονός ότι πέρασαν 12 χρόνια από το 1992, που διορίστηκαν για πρώτη φορά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση 650 συνάδελφοι. Επιτέλους, πρέπει να συσταθούν οργανικές θέσεις σ' όλα τα δημοτικά σχολεία με βάση τις πραγματικές ανάγκες της εκπαίδευσης.

1. Δεν είναι δυνατόν το 2003 τα παιδιά των ολιγοθέσιων σχολείων τα οποία δεν έχουν κι άλλη δυνατότητα εκμάθησης ξένης γλώσσας, υπολογιστών κτλ. να στερούνται αυτών των υπηρεσιών. Πρέπει να βρεθεί τρόπος διορισμού ειδικοτήτων και στα ολιγοθέσια σχολεία.

2. Δεν είναι δυνατόν το 2003 τις ανάγκες των ολοήμερων τμημάτων να τις αντιμετωπίζουμε με ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς. Πρέπει κι εδώ να συσταθούν οργανικές θέσεις για την κάλυψη όλων των εκπαιδευτικών αναγκών. Ταυτόχρονα το γεγονός ότι κάθε χρόνο ένας αριθμός ειδικοτήτων παίρνει απόσπαση και ταυτόχρονα γίνεται πρόσληψη εκατοντάδων αναπληρωτών, εξάγεται ως συμπέρασμα ότι υπάρχει δυνατότητα ίδρυσης οργανικών θέσεων.

Με τη δημιουργία επιπλέον οργανικών θέσεων θα δοθεί και η δυνατότητα ικανοποίησης των μεταθέσεων των συναδέλφων ειδικοτήτων.

Επιτρέψτε μου να κάνω και μια ιδιαίτερη αναφορά στους συναδέλφους μας ωρομισθίους. Φέτος στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και με νόμο, που ψηφίστηκε πρόσφατα στις 28 του περασμένου μήνα, προσλήφθηκαν εκατοντάδες ωρομίσθιοι αν και ως Ομοσπονδία είμαστε αντίθετοι στο θεσμό των ωρομισθίων. Αυτή τη στιγμή, που μιλούμε, προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι με 2 έως 14 ώρες την εβδομάδα.

Η διαδικασία πρόσληψης στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι παράτυπη, αφού υπάρχει η δυνατότητα πρόσληψης αναπληρωτών. Όμως λόγοι πολιτικής σκοπιμότητας, αλλά και η έλλειψη πιστώσεων για πρόσληψη αναπληρωτών ανάβει το πράσινο φως για ωρομίσθιους, οι οποίοι θα πληρωθούν από προγράμματα της Ευρ. Ένωσης. Εδώ επιτρέψτε μου και πάλι να καταγγείλω την αναλγησία της κυβέρνησης, αφού εξακολουθεί να μην πληρώνει τα δεδουλευμένα χιλιάδων ωρομισθίων. Ως Ομοσπονδία πρέπει να προστατεύσουμε με κάθε πρόσφορο τρόπο τα δικαιώματά τους.

Ένα άλλο σοβαρό θέμα, που απασχολεί τις ειδικότητες είναι το ωράριο. Ως Ομοσπονδία έχουμε θέση για ενιαίο εκπαιδευτικό ωράριο. Σήμερα δυστυχώς ούτε καν στην Π.Ε. έχουμε ενιαίο ωράριο. Το ωράριο καθορίζεται με βάση το τύπο σχολείου και τα χρόνια υπηρεσίας των εκπαιδευτικών. Η κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια προσπάθησε και εξακολουθεί να προσπαθεί την καταστρατήγηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Εμείς τονίζουμε την ανάγκη για ενιαίο και συνεχές ωράριο. Η πολιτεία μάλιστα για τις ειδικότητες δεν λαμβάνει υπόψη της το χρόνο, που διατίθεται από τους συναδέλφους για την μετακίνησή τους από σχολείο σε σχολείο. Υπάρχουν ειδικότητες, που προσφέρουν εκπαιδευτική υπηρεσία σε 4 και 5 σχολεία. Γι' αυτό και είναι ανάγκη να υπάρξει ρύθμιση, έτσι ώστε όσες ειδικότητες συμπληρώνουν 18 ώρες να μη μετακινούνται και οι υπόλοιποι που συμπληρώνουν ώρες και σε άλλα σχολεία. Ο χρόνος μετακίνησης να λαμβάνεται υπόψη για τη διαμόρφωση του διδακτικού τους ωραρίου.


Θα ήθελα επίσης να τονίσω πως υπάρχουν κι άλλες ιδιαιτερότητες στις εργασιακές σχέσεις των ειδικοτήτων. Πολλοί συνάδελφοί μας σήμερα τόνισαν την έλλειψη της απαραίτητης υλικοτεχνικής υποδομής, που αποτελεί εμπόδιο στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Γυμναστές παραπονέθηκαν για έλλειψη στεγάστρων και οργάνων, μουσικοί για έλλειψη αιθουσών και ούτω καθεξής. Δεν αμφισβητούμε τα προβλήματα που δημιουργούνται. Όμως είναι αποτέλεσμα της έλλειψης προγραμματισμού, της έλλειψης κονδυλίων για την παιδεία, της υποβάθμισης της εκπαίδευσης. Εμείς τονίζουμε παντού και πάντοτε την ανάγκη τα σχολεία μας να αποκτήσουν την κατάλληλη και απαραίτητη κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης.

Ως προς το ζήτημα της κατάληψης διευθυντικών θέσεων, θέλω να τονίσω πως πιστεύω απόλυτα στα πλαίσια της ισότιμης αντιμετώπισης όλων των εκπαιδευτικών. Οι ειδικότητες έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν οποιαδήποτε θέση ισότιμα με τους δασκάλους. Ως Ομοσπονδία όταν δημιουργήθηκε θέμα κάναμε παρεμβάσεις και εδόθη λύση, όπως πρέπει επιτέλους να δοθεί λύση και στο πρόβλημα της επιμόρφωσης, μετεκπαίδευσης και ειδικοτήτων. Εμείς πιστεύουμε στις ίσες ευκαιρίες για όλους με στόχο πάντα έναν καταρτισμένο, μορφωμένο εκπαιδευτικό.

Φίλες και φίλοι, επειδή ο χρόνος είναι περιορισμένος θα κλείσω τονίζοντας πως οι ειδικότητες είναι ένα αναπόσπαστο υποσύνολο του συνόλου των εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Γι' αυτό και τα ιδιαίτερα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν οι ειδικότητες, είναι προβλήματα όλων των εκπαιδευτικών Π.Ε. Οποιαδήποτε διάκριση γίνεται μας βρίσκει αντίθετους. Κάποια προβλήματα συμπεριφορών ανάμεσά μας, που δυστυχώς υπάρχουν, όπως αναφέρθηκαν σήμερα, θα πρέπει να αντιμετωπισθούν γιατί δεν ωφελούν κανέναν.

Η εκπαίδευση είναι ενιαία, τα προβλήματα είναι κοινά για όλους και κατά συνέπεια κοινή θα είναι και η προσπάθεια επίλυσής τους. Μπορούμε όλοι μαζί να πετύχουμε λύσεις, μπορούμε όλοι μαζί να συμβάλλουμε στην ποιοτική αναβάθμιση της εκπαίδευσης, μπορούμε όλοι μαζί να πετύχουμε την οικονομική και επιστημονική αναβάθμιση όλων των εκπαιδευτικών.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε το συνάδελφο Παληγιάννη, ο συνάδελφος Γκεσούλης έχει το λόγο και μετά επιτρέψτε μου να εκθέσω κι εγώ κάποιους προβληματισμούς, επειδή άκουσα πολλά.

ΓΚΕΣΟΥΛΗΣ ΘΑΝΑΣΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι θα ξεκινήσω από το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ», της Πέμπτης 20 του Νοέμβρη που αναφερόταν στο εγχειρίδιο προς τους εκπαιδευτικούς με συγγραφέα την κα Μπόνι Μίλερ, σύζυγο του Πρεσβευτή των ΗΠΑ στη χώρα μας, με ευγενικό χορηγό τη γνωστή πολυεθνική «PROCTER & GABLE» και εκδότη τον ΟΕΔΒ 30.000 αντίτυπα, τρία για κάθε σχολείο.

«Αυτό είναι χάρισμά σας, στα μούτρα τα δικά σας». Αυτή πιστεύω ότι πρέπει να είναι και θα είναι η απάντηση, όχι μονάχα των εκπαιδευτικών που εργάζονται στα δημοτικά σχολεία και τα νηπιαγωγεία της χώρας, αλλά και όλων όσων εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία. Πότε; Όταν ενημερωθούν και πληροφορηθούν για το περιεχόμενο του συγκεκριμένου εγχειριδίου.

Το εγχειρίδιο αυτό, απευθύνεται προς τους εκπαιδευτικούς και έχει τίτλο «Κτίζοντας καλύτερη σχέση με τα παιδιά στην τάξη» και συνοδεύεται από φυλλάδιο-οδηγό και βίντεο, σχετικά με τις «μαθησιακές δυσκολίες και το σύνδρομο ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας».

Το περιεχόμενο του συγκεκριμένου πακέτου, κινείται στη διάπλαση ευπροσάρμοστων και ανεκτικών στις ανάγκες της αγοράς χαρακτήρων και μάλιστα έτυχε της έγκρισης ή καλύτερα της ευλογίας του Υπουργείου Παιδείας και του τμήματος Ειδικής Αγωγής, του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Έτσι ως ........ Αμερικανάκια, υποταγμένα στη νέα τάξη θέλουν να διαπαιδαγωγήσουν τα Ελληνόπουλα. Και θα πρέπει να το επιστρέψουμε το γρηγορότερο, γιατί κατά το παρελθόν είχαμε την εμπειρία, από τη δεκαετία του '50, όταν δίνανε εντολές ως βιβλία στη χώρα μας να χρησιμοποιούνται τα μεταφρασμένα βιβλία των Αμερικάνων. Να τα επιστρέψουμε, επιεικώς, ως απαράδεκτα.

Στο θέμα. Συνάδελφοι, βρισκόμαστε στον τρίτο σχεδόν μήνα της καινούριας σχολικής χρονιάς και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όχι μόνο εμείς που εργαζόμαστε στα δημόσια, δημοτικά και νηπιαγωγεία της χώρας, αλλά και τα σχολεία στα οποία υπηρετούμε, είναι πάρα πολλά.

Προβλήματα, που όπως δείχνουν τα πράγματα και όσο η κυβέρνηση θα επιμένει στη συγκεκριμένη αντιεκπαιδευτική αντιλαϊκή πολιτική, και στην προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο της παιδείας, όλο και πιο πολλά θα γίνονται και θα οξύνονται.

Και αυτό συνάδελφοι γιατί; Γιατί ο στόχος όλων αυτών των αναδιαρθρώσεων, δεν είναι ούτε ο δάσκαλος, ούτε το σχολείο των σύγχρονων αναγκών. Ο στόχος τους είναι η ιδιωτικοποίηση της παιδείας, η εμπορευματοποίηση της γνώσης, η κατηγοριοποίηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων η ένταση των ταξικών φραγμών.

Είναι το σχολείο της αγοράς που θα λειτουργεί με ανταποδοτικά μέσα άμεσα ή έμμεσα, με τη χρηματοδότηση των γονιών, θα ανατρέπει τις εργασιακές μας σχέσεις θα χειραγωγεί τον εκπαιδευτικό. Παρά τις διαβεβαιώσεις, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, ότι η χρονιά που διανύουμε θα ξεκινούσε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, χωρίς ελλείψεις σε κτιριακή, υλικοτεχνική υποδομή, και πάνω από όλα χωρίς ελλείψεις σε διδακτικό προσωπικό, η πραγματικότητα σήμερα στο τέλος του τρίτου μήνα, είναι σκληρή. 2.500 με τα επίσημα στοιχεία της Ομοσπονδίας είναι οι ελλείψεις σε εκπαιδευτικό προσωπικό.

Συγκεκριμένα, 700 δάσκαλοι, 450 νηπιαγωγοί, 500 καθηγητές αγγλικής γλώσσας, 500 φυσικής αγωγής, και 300 καθηγητές μουσικής. Μακάρι να μην είναι αυτά σήμερα, πάντως αυτά ήταν τις προηγούμενες μέρες.

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, αντί να προχωρήσει εδώ και τώρα σε μαζικούς διορισμούς, για την άμεση κάλυψη των εκπαιδευτικών αναγκών των σχολείων, προσπαθεί να λύσει ανέξοδα και φθηνά το πρόβλημα. Καταργεί τα τμήματα ενισχυτικής διδασκαλίας και τα τμήματα υποδοχής για τα παιδιά των παλιννοστούντων, που η ίδια προβάλλει ως χρήσιμα και αναγκαία. Δεν διστάζει να κάνει λάστιχο το ωράριο των εκπαιδευτικών. Να διατηρεί χιλιάδες πληθωρικά τμήματα να προχωρεί σε συμπτύξεις τμημάτων και τάξεων ακόμα και στην κατάργηση γεωγραφικών ορίων των σχολείων.

Να υπενθυμίζει την αναλογία αριθμού μαθητών ανά δάσκαλο και νηπιαγωγό στο 1 προς 30, είτε το σχολείο είναι κλασικό, είτε ολοήμερο. Να μετατρέπει χιλιάδες εκπαιδευτικούς κυρίως ειδικοτήτων, που αυτοί πληρώνουν το μάρμαρο στην παρούσα φάση, σε περιοδεύοντες θιάσους έτσι που για τη συμπλήρωση του ωραρίου τους, να μετακινούνται σε 6 μέχρι και σε 7 σχολεία. Να μετατρέπει τους εκπαιδευτικούς, σε μηχανές πολλαπλών χρήσεων για την κάλυψη των αναγκών των σχολείων.

Προσπαθεί, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, να λύσει το πρόβλημα με τη πρόσληψη ωρομισθίων εκπαιδευτικών. 4.000 ήταν την προηγούμενη χρονιά. Φέτος συνάδελφοι θα αγγίξουν τις 7.500 στα πλαίσια της μερικής απασχόλησης που προωθείται με το μοίρασμα της μιας θέσης εργασίας, σε όσους γίνεται περισσότερους ανέργους, για την αντιμετώπιση δήθεν της ανεργίας.

Προσπαθεί να λύσει το πρόβλημα με την υπερωριακή απασχόληση των δασκάλων που συμπληρώνουν ήδη κανονικό ωράριο. Μέχρι 40 ώρες λέει το μήνα έναντι 7 ευρώ καθαρά την ώρα. Πρόκειται για πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, για κλείσιμο του δρόμου για διορισμό χιλιάδων αδιόριστων εκπαιδευτικών.

Καλούνται μάλιστα και οι ίδιοι οι γονείς, να πληρώσουν για το δωρεάν της δημόσιας εκπαίδευσης. Συζητώντας, αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες, για το πρόβλημα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, είμαστε υποχρεωμένοι να ξεκαθαρίσουμε από την αρχή πως δεν θεωρούμε πως αυτά μπορούν να αντιμετωπιστούν αποσπασματικά, ούτε σε αντιπαράθεση με τους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς. Και αυτό γιατί οι αιτίες είναι κοινές και οι λύσεις δεν μπορούν να αναζητηθούν παρά μόνο μέσα από κοινούς και με σωστό προσανατολισμό αγώνες.

Συνάδελφοι οι αγώνες αυτοί πραγματικά θα πρέπει να έχουν στο στόχαστρό τους, την αιτία που γεννάει και αναπαράγει το πρόβλημα. Όλοι συμφωνούμε για τα προβλήματα που συζητάμε εδώ.

Γιατί όμως υπάρχουν τόσα πολλά; Για τα προβλήματα των δασκάλων φταίνε μήπως οι νηπιαγωγοί; Για τα προβλήματα των νηπιαγωγών, οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων; Ή οι δάσκαλοι για τα προβλήματα των εκπαιδευτικών των ειδικοτήτων; Εκεί θέλουν να μας βάλουν, σε τέτοια αντιπαράθεση. Αντί να παλεύουμε να βγάλουμε «το μάτι του κύκλωπα», της αιτίας δηλ. που γεννά το πρόβλημα, να κινούμαστε αντιπαραθετικά ο ένας με τον άλλο, κάτι που κάνανε πρόσφατα με τα 176 ευρώ, όπου ταξικός μας εχθρός δεν ήταν η συγκεκριμένη αντιλαϊκή πολιτική, αλλά ο θυρωρός συγκεκριμένου Υπουργείου που έπαιρνε 400 ευρώ, που δεν τα παίρναμε εμείς!!

Τη στιγμή που πραγματοποιείται αυτή η ημερίδα οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και η ίδια η εκπαίδευση δέχονται ένα νέο καταιγιστικό σφυροκόπημα από αντιεκπαιδευτικά και αντιλαϊκά μέτρα, με κυριότερο την επέκταση των ωρομισθίων σε όλο το πρόγραμμα του Δημοτικού Σχολείου, της μερικής δηλαδή απασχόλησης - μερικής ζωής και της πολιτικής ομηρίας για χιλιάδες εκπαιδευτικούς. Είναι δεδομένο πως οι αντιδραστικές αυτές αναδιαρθρώσεις, που συντελούν στην ακόμη μεγαλύτερη υποβάθμιση του μορφωτικού έργου του σχολείου, δεν πρόκειται να μείνουν μόνο στους συναδέλφους των ειδικοτήτων, αλλά θα επεκταθούν σε όλους τους εκπαιδευτικούς, οδηγώντας σταδιακά στην άρση της μονιμότητας, την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, την ολοσχερή ιδιωτικοποίηση του σχολείου.
Με βάση τα παραπάνω έχουν σοβαρότατες ευθύνες όσοι, με τη στάση τους, επιδιώκουν τη διάσπαση των εκπαιδευτικών, τη συντεχνιακή και ακίνδυνη για τους κρατούντες έκφρασή τους, την ολοκληρωτική υποταγή τους. Γιατί σε αυτή την προοπτική κινούνται όσοι επιδιώκουν να μας χωρίσουν σε μόνιμους, αναπληρωτές, ωρομίσθιους, όσοι αρνούνται να γράψουν στους Συλλόγους τους ωρομίσθιους συναδέλφους, που βιώνουν με τη μεγαλύτερη ένταση τις συνέπειες της ανατροπής των δικαιωμάτων μας.

Γι' αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, συνυπεύθυνη είναι και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΔΟΕ, που σφύριζε αδιάφορα, βάζοντας μάλιστα πλάτη να περάσουν όλα αυτά απαρατήρητα, καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τα νώτα της κυβέρνησης, κάτι που τόσο κρίνεται αναγκαίο τη συγκεκριμένη περίοδο. Δεν είναι τυχαίο, πως στα πλαίσια των αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση, έχοντας τη στήριξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι μόνο, η συγκεκριμένη πλειοψηφία καλεί τους εκπαιδευτικούς σε αγώνες προβάλλοντας ως κυρίαρχο και στην ουσία μοναδικό αίτημα τα 176 ευρώ, αφήνοντας με τον τρόπο της στο απυρόβλητο τη συγκεκριμένη πολιτική που γεννά και αναπαράγει τα προβλήματα.

Απάντηση στις σημερινές ανάγκες και απαιτήσεις, από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, μπορεί να αποτελέσει μόνο η προβολή και διεκδίκηση του Ενιαίου 12χρονου Βασικού Υποχρεωτικού Σχολείου για όλα τα παιδιά, χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, πρόταση που με συνέπεια υποστηρίζει η ΕΣΑΚ - ΔΕΕ.
Σε αυτά τα πλαίσια τα μαθήματα που διδάσκονται από συναδέλφους των ειδικοτήτων, θα αποκτήσουν τη θέση και το ρόλο τους στη διαδικασία της σύγχρονης μόρφωσης και ολόπλευρης διαμόρφωσης της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων, όλοι οι εκπαιδευτικοί θα έχουν ισότιμη θέση και αντιμετώπιση στα πλαίσια του ίδιου - ενιαίου σχολείου.
Με βάση λοιπόν τη θέση μας για το σχολείο και τον εκπαιδευτικό των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, είναι αναγκαίο ΑΜΕΣΑ να απαιτήσουμε:

Απαιτούμε το ΔΣ της ΔΟΕ, υιοθετώντας τις παραπάνω προτάσεις, να τις εντάξει στο διεκδικητικό πλαίσιο της απεργιακής κινητοποίησης και να καλέσει τους συναδέλφους σε απειθαρχία σε κάθε εγκύκλιο - εντολή που ανατρέπει κατακτημένα εργασιακά δικαιώματα και επιφέρει διάλυση στο σχολείο. Να παρέχει πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη στους συναδέλφους. Να καλέσει τα τοπικά ΔΣ να ενημερώσουν για όλα τα παραπάνω τους συναδέλφους και να προβούν σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για την ακύρωση στην πράξη των αντιεκπαιδευτικών επιλογών.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΘΩΜΑΣ (Αντιπρόεδρος Δ.Ο.Ε): Συνάδελφοι του Προεδρείου, Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι. Επειδή είχα την τιμή να προεδρεύω στη σημερινή διαδικασία, οφείλω να ομολογήσω ότι άκουσα όλες τις τοποθετήσεις και μάλιστα με μεγάλη προσοχή. Συνεπώς τα όσα θα καταθέσω δεν έρχονται ως απάντηση στους αρνητές και ισοπεδωτές αλλά ως προβληματισμό και απαντώ εμέσως σε κάποιους συναδέλφους μόνο και μόνο για την αποκατάσταση της αλήθειας.

Συνάδελφοι. Η εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Α/θμια Εκπ/ση ήταν αίτημα του κλάδου μας και οφείλουμε να παραδεχτούμε, ότι είχε ως στόχο την αναβάθμιση της λαϊκής μας παιδείας, την αναβάθμιση της ποιότητας εκπ/σης και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων που υπήρχαν και δυστυχώς εξακολουθούν να υπάρχουν και μάλιστα σε κάποιες περιφέρειες σε μεγάλο βαθμό. Η ΔΟΕ αλλά και γενικότερα το συνδικαλιστικό κίνημα, με τεκμηριωμένες θέσεις και μακροχρόνιους αγώνες, αγωνίστηκε και συνεχίζει να αγωνίζεται για την ενίσχυση του λαϊκού σχολείου. Ποιος μπορεί να αγνοήσει και να μην αποδεχτεί τις προσπάθειες όλα αυτά τα χρόνια;

Οι παλιοί θυμούνται αλλά και οι νέοι πρέπει να μάθουν την αλήθεια και πως ακριβώς πρωτοξεκίνησε αυτή η προσπάθεια. Δεν μπορούμε όλα να τα αρνούμαστε και να τα διαγράφουμε, γιατί δυστυχώς τις περισσότερες φορές ο παραταξιακός λόγος και η σκοπιμότητα προέχουν του κλαδικού λόγου και της αλήθειας. Μπορούμε να μην παραδεχτούμε και να αγνοήσουμε την ιστορική εκείνη Γ.Σ. του κλάδου, όπου είχα την τιμή να είμαι αντιπρόσωπος - σύνεδρος του Μάρτη του 1985 και όπου εκφράσαμε τις απόψεις μας - θέσεις μας πάνω στο Νομοσχέδιο, μάλλον σχέδιο Νόμου, όπου η Γ.Σ. το χαρακτήρισε πρωτοποριακό γιατί εκτός των άλλων εισήγαγε νέους θεσμούς κλπ. αλλά και τη διδασκαλία Ξένων Γλωσσών, Φυσικής Αγωγής και Καλλιτεχνικών μαθημάτων από ειδικούς στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στο Δημοτικό Σχολείο. Σίγουρα ήταν το ξεκίνημα, τότε με τα ΣΔΕΝΠ και με προβλήματα για να βρούμε αναπληρωτές για να στελεχώσουν, δύσκολη πράγματι η αρχή, ώσπου να γίνουν οι πρώτοι διορισμοί ειδικοτήτων, αυτά δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Γι' αυτό ακριβώς οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων που ομολογουμένως σήμερα έχουν προβλήματα ειδικά όταν μετακινούνται σε αρκετά σχολεία πρέπει να μάθουν την αλήθεια και να στηρίζουν αυτά τα οποία προτείνει και ιεραρχεί το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε.

Από το 1985 την ψήφιση του Ν. 1566/85 πρέπει να γνωρίζετε, αγαπητοί φίλοι, ότι δεν υπάρχει Γ.Σ. του κλάδου που να μην ασχολείται με τα προβλήματα των ειδικοτήτων του κλάδου και να μην προτείνει συγκεκριμένες λύσεις όπως αναγράφονται στα Δ.Β. από τότε μέχρι σήμερα και όπως ειπώθηκε στην πρωτολογία από το φίλο Πρόεδρο της Δ.Ο.Ε., το συνάδελφο Δημήτρη Μπράτη.

Τώρα αν κάποιοι παριστάνουν τους προστάτες των ειδικοτήτων και τους συνηγόρους τους μάταια αγωνίζονται, γιατί όλοι και μνήμη διαθέτουν αλλά και σε θέση είναι να υποστηρίξουν τα δίκαια αιτήματά τους - προβλήματά τους που είναι προβλήματα όλων μας, του κλάδου μας και συνεχώς τίθενται και συζητούνται στις Γ.Σ. του κλάδου, ακόμα και στην περσινή Γ.Σ. όπως ειπώθηκε.

Ξεκινήσαμε συνάδελφοί μου μ' αυτή την ημερίδα, όπου γίνεται η καταγραφή των προβλημάτων, από κει και πέρα η προώθησή τους και η λύση τους θα επέλθει μόνο μέσα από την οργάνωσή μας, με συντονισμένες προσπάθειες και με τους αγώνες μας. Γιατί ότι κερδίσαμε, το κερδίσαμε με αγώνες. Τίποτε δε μας χαρίστηκε, συνεπώς τα προβλήματα που υπάρχουν και δυστυχώς υπάρχουν μόνο μέσα από τα θεσμοθετημένα όργανά μας, μπορούμε να τα προωθήσουμε και να τα επιλύσουμε. Κι ας αφήσουν κάποιοι την κριτική τους την άσφαιρη και τη δημιουργία εντυπώσεων.

Τους αγώνες τούς κάνει ο κλάδος και η δύναμή μας στην ΕΝΩΣΗ όλων μας, όπως είπε ο αιρετός μας ο Γ. Γούσης και επανέλαβα αρκετές φορές δίνοντας το λόγο σε σας κατά τη διαδικασία.

Ας επαναφέρουμε λοιπόν στη μνήμη μας, τις Γεν. Συνελεύσεις εκείνες που αποτελούν ορόσημο για τα εκπαιδευτικά μας πράγματα, ας αναλογιστούμε πως φθάσαμε εδώ, με τα όποια προβλήματα κι ας χαράξουμε τη στρατηγική μας για το αύριο και το μέλλον.

Πρέπει να πορευτούμε όλοι μαζί, ενωμένοι, συσπειρωμένοι γύρω από το συνδικάτο και το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. για να προωθήσουμε τα προβλήματά μας, να δώσουμε λύση σ' αυτά, χωρίς να παραβλέπουμε την ουσία, την εισαγωγή των ειδικοτήτων, την αναβάθμιση της λαϊκής μας παιδείας.

Η ΔΟΕ, το Δ.Σ. λοιπόν, ασχολήθηκε και συνεχώς ασχολείται με τα προβλήματα των ειδικοτήτων, απόδειξη και η σημερινή ημερίδα, που βάζει στόχους με προτάσεις και όχι κριτική άσφαιρη και ανεύθυνη.

Τα πορίσματα αυτής της ημερίδας, όπως είπε και ο Πρόεδρος θα σταλούν στους συλλόγους, για ν' αποτελέσουν θέμα στη Γ.Σ. του Ιουνίου, έτσι αποδεικνύουμε έμπρακτα το ενδιαφέρον της Δ.Ο.Ε. και προτείνουμε λύσεις σ' αυτά.... Έτσι πρέπει να κινείται το συνδικάτο, έτσι απαιτούν οι συνάδελφοί μας αλλά και οι σημερινοί καιροί. Μ' αυτές τις σκέψεις, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω να πιστεύω ότι σήμερα αναπτύχθηκε ένας έντονος και ποιοτικός προβληματισμός, διάλογος επιπέδου, επισήμανση των προβλημάτων και θα πάμε όλοι μαζί με ενότητα για να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα και όσα μας ανήκουν, τα δικαιούμαστε. Σας ευχαριστώ πολύ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε κ. Καραγιάννη. Να ετοιμάζεται η συναδέλφισσα Ξενογιανοπούλου. Η συναδέλφισσα Παπαδοπούλου έχει το λόγο.

Α. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Είμαι Αντιπρόεδρος στο Σύλλογο της Β' Αθήνας «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Είμαι εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι εγώ έχω την τιμή να εκπροσωπώ τις ειδικότητες στο Σύλλογό μου τα τελευταία χρόνια και είμαι από εκείνους που αγωνίστηκαν και θα αγωνίζομαι και πιστεύω ακράδαντα ότι οι ειδικότητες πρέπει να συμμετέχουν στο συνδικαλιστικό κίνημα σε όλες τις πτυχές του κλάδου.

Επίσης εκπροσωπώ και το Σύλλογό μου τα τελευταία 4 χρόνια στη ΔΟΕ. Θέλω ειλικρινά να ευχαριστήσω, για μια φορά ακόμα τη ΔΟΕ, για την πρωτοβουλία που είχε για ένα πάγιο αίτημα που είχαμε όλες οι ειδικότητες, για ανάδειξη όλων των προβλημάτων των ιδιαιτέρων προβλημάτων των ειδικοτήτων.

Αγαπητοί συνάδελφοι πετύχαμε αρκετά. Αλλά δυστυχώς τα προβλήματα συνεχίζονται και θα υπάρχουν. Όμως δεν μπορούμε να μην αναγνωρίσουμε τις προσπάθειες που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια.

Είναι δυνατό βεβαίως η μείωση του ωραρίου μετακίνησης, συμπλήρωση, όλα αυτά είναι γνωστά. Ας μην τα επαναλαμβάνουμε λοιπόν. Εμείς θεωρούμε σημαντικό την επιμόρφωση και η επιμόρφωση που πρέπει να δίνει τη δυνατότητα και στις ειδικότητες, και τη μετεκπαίδευση.

Εγώ ως νέος άνθρωπος έχω την ανάγκη, αισθάνομαι ότι έχω κενά, έχω ελλείψεις. Αυτή τη δυνατότητα θέλω να μου τη δώσει λοιπόν μέσω της ΔΟΕ, όπως μπορούν και οι δάσκαλοι την ίδια αντιμετώπιση να έχουν και οι ειδικότητες. Να μπορούν να επιμορφώνονται.

Εμείς θεωρούμε ότι είμαστε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Γι' αυτό λοιπόν, συνάδελφοι, σας καλούμε όλους εσάς, να συμμετέχετε σε ένα δυναμικό παρόν. Μαζί με όλους τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας γιατί είμαστε όλοι εκπαιδευτικοί, έχουμε κοινά οράματα, έχουμε κοινούς σκοπούς και έχουμε και κοινές επιδιώξεις.

Από αυτή λοιπόν την κοινή πορεία αγαπητοί συνάδελφοι, δεν θα θέλαμε να λείψει κανείς. Δεν θέλω να μακρηγορήσω, ήδη τα έχουν πει και οι άλλοι συνάδελφοι όμως θα ήθελα να τελειώσω με μια ευχή.

Είθε λοιπόν τα επόμενα χρόνια, κάποιος συνάδελφος από τις ειδικότητες να μπορέσει να είναι μέσα στο ΔΣ της ΔΟΕ. Σας ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε τη συναδέλφισσα που ήταν σύντομη. Η συνάδελφος κα Ξενογιαννοπούλου έχει το λόγο.

Κ. ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ: Συνάδελφοι είμαι από το Σύλλογο του Πύργου.
Ο Σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών του Πύργου κλπ είχε μεγάλη αγωνία για την πορεία όλων αυτών των θεμάτων και ιδίως των ωρομισθίων. Και για αυτό έστειλε δυο αντιπροσώπους, εμένα που είμαι Αντιπρόεδρος και τη συνάδελφο η οποία είναι μουσικός. Αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε ξεχωρίσει τους δασκάλους από τους μουσικούς, από τους γυμναστές, και τους άλλους.

Εγώ ήρθα σήμερα εδώ ειλικρινά όχι για να καταγράψουμε πάλι προβλήματα. Τα προβλήματα είναι καταγεγραμμένα. Εδώ και 18 χρόνια καταγράφουμε προβλήματα. Από την αρχή που οι ειδικότητες ήρθαν στο δημόσιο δημοτικό σχολείο, στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση καλύτερα, καταγράφουμε προβλήματα. Δεν περίμενα ότι εδώ σήμερα θα κάνουμε πάλι καταγραφή.

Εγώ περίμενα ότι θα μπορέσουμε να βρούμε λύση. Και κυρίως ότι η ΔΟΕ σήμερα θα είχε σαν βασικό θέμα το θέμα της πρόσληψης των ωρομισθίων. Και βλέπω ότι δεν το έχει. Φιλολογίες, κουβέντες, ωραία λόγια και εγώ που θα γυρίσω πάλι στον Πύργο, τι νομίζετε ότι θα μπορούσα να πω από τη σημερινή συγκέντρωση; Δυστυχώς τίποτα. Γι αυτό το θέμα των ωρομισθίων η Ομοσπονδία από την αρχή της χρονιάς, έπρεπε να έχει ξεσηκώσει τον κόσμο.

Δεν είμαι εναντίον των συναδέλφων που θέλουν να δουλέψουν. Απλώς, μπαίνουν και αυτοί μέσα στο γενικό δόγμα της παγκοσμιοποίησης΄, που μας είπε ο Πρόεδρος και που κάνουν το Δούρειο Ίππο για να περάσει η ωρομίσθια ελαστική εργασία στα σχολεία.

Μιλάμε εδώ για παιδαγωγική, μιλάμε για μετεκπαίδευση, μιλάμε αν έχουμε γνώσεις παιδαγωγικής και ψυχολογίας. Και δεν είπε κανένας ότι το δημοτικό σχολείο δεν μπορεί να δουλέψει με ωρομίσθιους. Ότι καταργείται η παιδαγωγική σχέση, αυτή η στενή παιδαγωγική σχέση ανάμεσα στο μαθητή του δημοτικού σχολείου και το δάσκαλό του.

Όλα αυτά ξεκίνησαν από πολύ παλιά. Από όταν άρχισε να δουλεύει το ολοήμερο σχολείο, ή καλύτερα το προηγούμενο του διευρυμένου ωραρίου και όλα έρχονται με μια σειρά και δεν αντιλαμβανόμαστε ότι αυτά έχουν έναν άλλο στόχο, δεν έχουν στόχο να διορίσουν εκπαιδευτικούς. Θα τους διορίσουν σήμερα ωρομίσθιους και αύριο θα τους έχουν πάλι στο δρόμο. Και γι' αυτό έχουμε σήμερα τόσες πολλές κατηγορίες, εκπαιδευτικών, οι οποίοι αύριο όπως είδατε και εδώ σήμερα θα αρχίσουν να καταφέρονται ο ένας εναντίον του άλλου.

Τώρα δεν άκουσα εδώ σήμερα ότι το ολοήμερο δεν είναι σχολείο. Δεν μπορεί να λέμε σχολείο συνάδελφοι το ολοήμερο όπου ο καθένας πάει αν θέλει. Πως μπορεί να λέγεται σχολείο όταν κάποιος πάει με αίτησή του; Και πάει όποτε θέλει αν θέλει; Δεν ξέρω τι ξέρετε σεις αλλά εγώ για την Περιφέρεια του Πύργου ξέρω ότι γράφονται σήμερα εκατό παιδιά και μετά από δυο μήνες είναι πενήντα και στο τέλος της χρονιάς μπορεί να μην είναι ούτε δέκα;

Ζητάμε οργανικές θέσεις συνάδελφοι. Βάζουμε και δεν λέω όχι εδώ αλλά να ζητήσουμε σε μια στερεή βάση. Βάζουμε θέματα μεταθέσεων, βάζουμε θέματα αποσπάσεων για τις ειδικότητες, νομίζω ότι μιλάμε πολύ αργά για ληγμένα προβλήματα.

Η εκπαιδευτική πολιτική συνάδελφοι, όπως βλέπετε, σχεδιάζεται με βάση τις εκλογικές ανάγκες και άλλου είδους επιταγές. Με βάση τις εκλογικές ανάγκες, γιατί ιδρύουμε ολοήμερο σχολείο επειδή μας το είπανε, και επειδή μας δίνουν σήμερα εντός παρενθέσέων το μας δίνουν, κάποια πακέτα. Και αύριο που θα τελειώσουν τα πακέτα, που θα βρίσκονται οι συνάδελφοι των ολοήμερων σχολείων;

Νομίζω ότι αυτά θα έπρεπε να τα είχαμε συζητήσει την προηγούμενη δεκαετία. Και σήμερα έπρεπε να συζητάμε το μέλλον του δημοσίου σχολείου, το οποίο δέχεται μια τεράστια επίθεση.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο συνάδελφος κ. Καλογεράκης έχει το λόγο.

Γ. ΚΑΛΟΓΕΡΑΚΗΣ: Συνάδελφοι από το Σύλλογο δασκάλων και νηπιαγωγών, Ν. Ηρακλείου «ΔΟΜΙΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ». Είμαι γυμναστής.

Χαιρετίζω και εγώ τη σημερινή ημερίδα η οποία πραγματικά τόσα χρόνια έλειπε από τον κλάδο μας. Υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα που μας ενώνουν με τους συναδέλφους δασκάλους. Αλλά υπάρχουν και μερικά που απλά μας διαφοροποιούν.

Ένα κυρίαρχο που μας διαφοροποιεί ανάμεσα στις ειδικότητες και στους συναδέλφους δασκάλους είναι ότι για μας, είναι πολύ σημαντικές οι συνθήκες δουλειάς. Κάπως, για τους συναδέλφους δασκάλους, έχει μπει το νερό στο αυλάκι. Δηλαδή κάπως έχουν κάποιες συνθήκες δουλειάς, κάποιες τάξεις, έχουν τα καλοριφέρ τους. Για τους συναδέλφους γυμναστές οι συνθήκες είναι απαράδεκτες.

Είμαστε συνεχώς εκτεθειμένοι σε όλες τις καιρικές συνθήκες. Κάποτε και θα πούμε λίγο ιστορία κάποτε στα πολύ παλιά χρόνια αυτές οι διαφορετικές συνθήκες των γυμναστών, αναγνωρίζονταν και μάλιστα με μείωση ωραρίου.

Μέχρι το 1982 οι γυμναστές στη Δευτεροβάθμια που δούλευαν τότε, έκαναν 18 ώρες και οι υπόλοιποι συνάδελφοι έκαναν 22. Τότε η Γυμναστική Ακαδημία έγινε ΤΕΦΑΑ, γίνανε Πανεπιστήμιο γίνανε πτυχιούχοι ανωτάτου επιπέδου. Και αντί να αναβαθμιστούμε υποβαθμιστήκαμε, αναβαθμιστήκαμε δηλαδή στο πτυχίο, και υποβαθμιστήκαμε κάνοντας από 18, 22 ώρες. Και δεν μιλάω τώρα μόνο αυτό όσον αφορά στους γυμναστές.

Οι συνθήκες δουλειάς λοιπόν αλλά και των υπολοίπων συναδέλφων της Αγγλικής και της Μουσικής που τρέχουν με ένα κασετόφωνο από εδώ και από εκεί ή με ένα πιάνο από δω και από κει υποβαθμίζεται το μάθημα.

Υποβαθμίζονται λοιπόν όλες οι ειδικότητες, οι συνθήκες δουλειάς μάς αναγκάζουν να υποβαθμίζουμε το μάθημα. Ούτε αναλυτικό πρόγραμμα μπορεί να τηρηθεί αλλά ούτε και όρεξη μπορεί να έχουμε εμείς για δουλειά.

Όμως αυτά τα είπαν και άλλοι συνάδελφοι, με δυο λέξεις, να τελειώσω τι προτείνω. Χρειάζεται το ΔΣ της ΔΟΕ αλλά και η Γ.Σ. του κλάδου να πάρει κάποιες αποφάσεις. Ένα αυτό. Κάθε καινούριο σχολικό συγκρότημα να διαθέτει αίθουσα γυμναστικής να διαθέτει αίθουσα αγγλικών και μουσικής, και για τα καλλιτεχνικά.

Στα υπάρχοντα κτίρια να γίνουν ουσιαστικές μελέτες, να προστεθούν αίθουσες είτε μέσω του ΟΣΚ είτε μέσω των Δήμων. Ένα άλλο θέμα που απασχολεί περισσότερο τους γυμναστές. Ενώ το κράτος ξοδεύει 20.000 ευρώ για κάθε συνάδελφο που είναι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση δεν διαθέτει 300 ευρώ για αγορά αθλητικού υλικού, δεν υπάρχει κάποιο θεσμοθετημένο κονδύλι, που να λέει αυτά τα ξοδεύουμε για αθλητικό υλικό.

Πρέπει να υπάρξει στο Υπουργείο μια πρόταση σε κάποιο παράγοντα, που να λέει ότι κάθε σχολείο δικαιούται ένα ποσό κάθε χρόνο για αγορά αθλητικού υλικού.

Μετεκπαίδευση συναδέλφων των ειδικοτήτων με τη μορφή των μεταπτυχιακών και να είμαστε ενταγμένοι στα αντίστοιχα τμήματα. Δηλαδή γυμναστές στο τμήμα των ΤΕΦΑΑ, της Αγγλικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο και των Μουσικών στο αντίστοιχο Πανεπιστήμιο.

Και τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι η σημερινή ημερίδα είναι πάρα πολύ σημαντική αναδεικνύει τα προβλήματά μας. Κάνω λοιπόν μια πρόταση:

Αυτή η ημερίδα, κάθε χρόνο, στο τέλος της χρονιάς, Μάιο, Ιούνιο πριν τη Γ.Σ. του κλάδου να γίνεται, να αναδεικνύει τα προβλήματα των ειδικοτήτων και αυτά μπαίνοντας μετά με συγκεκριμένες προτάσεις στη Γ.Σ. να δρομολογούνται εξελίξεις. Ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε το συνάδελφο. Να ζητήσω συγνώμη για τον τόνο της φωνής μου προηγουμένως. Ο συνάδελφος κ. Κόκκινος έχει το λόγο.

X. ΚΟΚΚΙΝΟΣ: Συναδέλφισσες και συνάδελφοι θα είμαι πολύ σύντομος, εγώ μένω στον περιορισμένο χρόνο, απλά ένιωσα την ανάγκη να καταθέσω δυο σύντομες σκέψεις, δυο σύντομες απόψεις.

Αρχίζω με ένα σχόλιο για τη σημερινή ημερίδα, που έχει θέμα τα προβλήματα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Ήταν μια αναγκαιότητα, το εκφράσατε όλοι σας, το γνωρίζαμε βέβαια και εμείς και ίσως είναι γεγονός ότι μπορεί να καθυστέρησε και λίγο. Όμως σε μια εποχή που αμφισβητούνται οι συλλογικές διαδικασίες, εκδηλώσεις σαν και αυτές, εκδηλώσεις προβληματισμού, εκδηλώσεις που κατατίθενται σκέψεις και απόψεις, είναι σίγουρο ότι μόνο θετικά αποτελέσματα θα φέρουν.

Το ΔΣ της Ομοσπονδίας είναι δεδομένο ότι με βάση αυτά τα οποία καταθέσατε και τις τεκμηριωμένες απόψεις που δεν αποτελούν μόνο καταγραφή προβλημάτων αλλά περιέχουν και πολλές προτάσεις οι οποίες έχουν διατυπωθεί από τούτο εδώ το βήμα, σίγουρα θα προβληματιστεί και σίγουρα θα προσπαθήσει να δώσει κι αυτό με τη σειρά του τη δική του μάχη ώστε να λυθούν τα καυτά προβλήματα.

Μια μάχη την οποία δίνουμε διαχρονικά. Διότι όπως γνωρίζετε τα προβλήματα υπήρχαν και μεγαλώνουν. Και το ΔΣ της Ομοσπονδίας θυμίζω σε όλους, ότι δεν νομοθετεί, προτείνει. Η πολιτεία έχει την ευθύνη να δώσει τις λύσεις σ' αυτά τα προβλήματα.

Προβλήματα που προήλθαν από την ανερμάτιστη πολιτική που έχει ακολουθηθεί τόσο καιρό, από την υποχρηματοδότηση της εκπαίδευσης από την έλλειψη του προγραμματισμού από τους πειραματισμούς που υπάρχουν στον ευαίσθητο χώρο της παιδείας.

Αποτέλεσμα όλων αυτών, είναι να έχουν δημιουργηθεί όλα τούτα τα προβλήματα, που αφορούν στην ελαστικοποίηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, τα προβλήματα του ωραρίου, τα χιλιάδες κενά που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στο χώρο της εκπαίδευσης και φυσικά όπως καταλαβαίνετε, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, όλα τούτα απαιτούν και λύσεις και γενναίες αποφάσεις. Λύσεις στα θέματα των αποσπάσεων, των μεταθέσεων, των μετακινήσεων, το θεσμικό πλαίσιο που πρέπει να υπάρξει, των ωραρίων, και όλων γενικά των εργασιακών δικαιωμάτων τα οποία όπως είπα προηγουμένως, δέχονται μια πρωτοφανή επίθεση.

Να πω ακόμα ότι εκείνο το μήνυμα που πρέπει να βγει από τούτη δω την αίθουσα, είναι ότι, κανείς δεν έχει να χωρίσει τίποτα μεταξύ μας. Μη μπαίνουμε και εμείς στη λογική, στην τακτική, πού θέλει να διασπώνται οι κλάδοι μεταξύ τους. Θυμίζω ότι πιο παλιά πριν μπουν οι ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, ο κλάδος των δασκάλων και των νηπιαγωγών είχαν περάσει κάποια κρίση. Θυμίζω τους διετείς και τους τετραετείς αποφοίτους των Παιδαγωγικών Ακαδημιών και των Παιδαγωγικών Τμημάτων.

Θυμίζω όμως ότι και αυτοί όπως και τώρα όλοι οι συνάδελφοι και των ειδικοτήτων έχουν κοινά προβλήματα. Κοινά είναι τα προβλήματα, κοινή πρέπει να είναι η προσπάθεια στους αγώνες. Με συμμετοχή όλων. Γιατί και το πρόβλημα της ειδικότητας και το πρόβλημα του δασκάλου και του νηπιαγωγού είναι κοινό.

Κοινός αγώνας, κοινή προσπάθεια και εφόσον υπάρχει προσπάθεια θα έρθει και η λύση θα έρθει και η νίκη, που θα ανήκει σε όλους μας. Ευχαριστώ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Να δώσουμε το λόγο στο Γραμματέα της ΔΟΕ.

ΜΠΑΜΠΟΥΡΑΣ ΠΟΛΥΖΩΗΣ Γραμματέας ΔΟΕ: Συναδέλφισσες και συνάδελφοι θα προσπαθήσω και εγώ να είμαι σύντομος όπως και τα άλλα μέλη της Ομοσπονδίας.

Είμαι ιδιαίτερα ευτυχής σήμερα, γιατί βρισκόμαστε σε μια διαδικασία η οποία έχει συνδικαλιστικά χαρακτηριστικά, σε μια διαδικασία όπου προσπαθούμε να αναδείξουμε τα προβλήματα των ειδικοτήτων, σε μια διαδικασία, όπου προσπαθούμε να συμφωνήσουμε όλοι μαζί, όχι απλά στην κατάδειξη των προβλημάτων, άλλωστε νομίζω ότι για όποιον έχει μελετήσει τα πρακτικά των Γενικών Συνελεύσεων τα προβλήματα αυτά έχουν καταγραφεί σε Γενικές Συνελεύσεις, αλλά στην κατάθεση συγκεκριμένων προτάσεων που μπορούν να δώσουν λύσεις.

Ανέφερε ο Πρόεδρος στην αρχή κάποιες από αυτές τις Συνελεύσεις, αναφέρατε και εσείς κάποιες από τις αποφάσεις αυτές. Δεν μπορεί σήμερα, να πει κανείς ούτε εμείς ούτε εσείς από το ακροατήριο, το σώμα της Συνέλευσης αυτής, ότι λυπάται κανείς κανέναν, ή ότι ήρθαμε εδώ πέρα για να επιδείξουμε την αλληλοκατανόηση.

Ήρθαμε εδώ, γιατί πραγματικά πονάμε το δημόσιο σχολείο. Και κρίναμε κάποτε οι νεώτεροι από εμένα, ότι έχουν έρθει έτσι οι καταστάσεις, έχουν ωριμάσει οι συνθήκες, για να εισαχθούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, συγκεκριμένες ειδικότητες.

Τον αγώνα, τον οποίο έχουμε δώσει όλοι μαζί, για να πετύχει αυτό το πείραμα, νομίζω ότι τον έχουμε φέρει εις πέρας νικηφόρα. Τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν είτε στους συναδέλφους των ειδικοτήτων είτε και στα σχολεία ακόμα δεν μπορεί να φανταζόταν κανείς ότι δεν θα υπήρχαν, γιατί έτσι και αλλιώς η εκπαίδευση είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Προβλήματα υπάρχουν και εμείς είμαστε ακριβώς γι' αυτό εδώ. Για να τα αναδεικνύουμε και για να παλεύουμε για την επίλυσή τους.

Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν είναι πρόβλημα η επιμόρφωση, ή το ωράριο, ότι δεν είναι πρόβλημα η έλλειψη επιμόρφωσης των συναδέλφων ειδικοτήτων. Δεν μπορεί να πει κανείς ότι δεν χρειάζονται μετεκπαίδευση οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων, μια μετεκπαίδευση, η οποία θα κινείται στην κατεύθυνση του μεταπτυχιακού τίτλου.

Δεν μπορεί να πει κανείς, ότι δε θα πρέπει να δούμε Διευθυντή Εκπαίδευσης να προέρχεται από ειδικότητα. Θα το δούμε. Και μακάρι να γίνει σύντομα.

Αλλά πιστεύω, ότι αυτή θα είναι η τελευταία ημερίδα, η οποία θα αναφέρεται στα προβλήματα των ειδικοτήτων. Σήμερα όλα όσα ακούσαμε, ήταν στην κατεύθυνση, ότι προχωράμε όλοι μαζί. Δεν ακούστηκαν εδώ πέρα πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, παραταξιακοί λόγοι. Δεν είχαν σήμερα θέση εδώ, οι παραταξιακοί λόγοι. Σήμερα ήμασταν όλοι εμείς. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο κέρδος, το οποίο μπορέσαμε να αποκτήσουμε μέσα από αυτή τη διαδικασία.

Είμαστε ενωμένοι συνδικαλιστικά, είτε είμαστε Δάσκαλοι είτε είμαστε Νηπιαγωγοί είτε είμαστε Αγγλικών είτε είμαστε Γυμναστές είτε είμαστε Μουσικοί, γιατί συνάδελφοι είμαστε μόνοι. Θα πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι αυτό το πράγμα.

Σήμερα ευτυχώς δεν υπάρχουν σειρήνες, για να χαϊδέψουν αυτιά με κούφιες υποσχέσεις . Το μόνο, που υπάρχει σήμερα για εμάς όλους, είναι το συνδικάτο και εκείνο, το οποίο θα πρέπει να κάνουμε, είναι να πυκνώσουμε, τις τάξεις αυτού του συνδικάτου.

Γιατί μόνο με ένα δυνατό συνδικάτο, μπορούμε να διεκδικήσουμε. Είναι καλή η άλλη άποψη. Είναι καλή η κριτική προς τη ΔΟΕ. Και βέβαια είναι καλύτερη η κριτική, όταν συνοδεύεται από την αντιπρόταση, από αυτό που η ΔΟΕ προτείνει.

Σήμερα ακούσαμε τέτοιες τοποθετήσεις, αντιπροτάσεις όμως πάνω σ' αυτά που προτείνει η ΔΟΕ δεν ακούσαμε. Μίλησαν συνάδελφοι για τη φαντασία και το όραμα, τα οποία λείπουν από ότι είπαμε για το δημόσιο σχολείο.

Η φαντασία και το όραμα, είναι το μεράκι του κάθε εκπαιδευτικού και το μεράκι του κάθε εκπαιδευτικού, για να εκδηλωθεί, χρειάζεται να αγωνιστούμε όλοι εμείς οι συνάδελφοι αφήνοντας κατά μέρος τις όποιες διαφορές, που σίγουρα είναι πολύ μικρές, μπροστά στα μεγάλα προβλήματα, τα οποία μας ενώνουν, για να φτιάξουμε το σχολείο εκείνο που θέλουμε.

Πολλοί ρώτησαν ποιο είναι το σχολείο που θέλουμε; Ο κλάδος την έχει δώσει την απάντηση. Το σχολείο του μέλλοντος είναι το ολοήμερο όχι όμως αυτό το οποίο έχουμε σήμερα ή όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα και με τις συνθήκες με τις οποίες εργαζόμαστε σήμερα. Ας διαβάσουμε λίγο καλύτερα τις αποφάσεις συνεδρίων, τις αποφάσεις του ίδιου του κλάδου και τότε θα δούμε ότι ως κλάδος προχωράμε και στοχεύουμε σωστά.

Άλλοι δεν το κάνουν και επιλέγουν την κινδυνολογία και εκδημαγωγία. Αυτό είναι όμως κακό για αυτούς. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο κ. Δόδας από τη Θεσπρωτία έχει το λόγο.

Χ. ΔΟΔΑΣ: Είμαι ο Χαρίσης Δόδας από τη Θεσπρωτία. Εν πολλοίς είμαι στους τελευταίους, έχω καλυφθεί σε πάρα πολλά σχεδόν σε όλα.

Τα προβλήματα μάς δίνουν ενέργεια για να προχωράμε πιο πέρα. προτάθηκαν και λύσεις. Εγώ θα δώσω μια κοινωνική λίγο διάσταση στην προβολή των προβλημάτων μας. Γιατί και η καταγραφή τους έχει γίνει και η προβολή των λύσεων έχει γίνει αλλά θα ήθελα για να έχουμε τη βοήθεια όλης της κοινωνίας, να τονίζουμε, ότι αυτή είναι η αλήθεια.

Και τώρα πάσχουμε ως προς αυτό. Έχουμε όραμα για ένα καλύτερο σχολείο. Δεν το συγκεκριμενοποιούμε. Παλαιότερα, το συγκεκριμενοποιούσαμε μέχρι του σημείου να καταθέτουμε έτοιμα νομοσχέδια. Έτοιμα νομοσχέδια, έτοιμα προεδρικά διατάγματα. Τώρα απέχουμε από αυτό.

Να το κάνουμε πιο συγκεκριμένο. Και όσον αφορά στο μεγαλύτερο πρόβλημα που έχουμε όλοι και δεν είναι μόνο των εκπαιδευτικών των ωρομισθίων αλλά είναι σε όλη την κοινωνία είναι το πρόβλημα της αβεβαιότητας, της ανασφάλειας προς το αν θα έχουμε και αύριο δουλειά.

Όλοι οι νέοι αυτό έχουν για πρώτο πρόβλημα και μετά το ωράριο και όλα τα άλλα. Αυτό είναι βασικό και έχει μεγάλες κοινωνικές επιπτώσεις.

Πρώτα από όλα ένας ανασφαλής δεν θα είναι αποδοτικός στη δουλειά του, πάλι για τα παιδιά μας συζητάμε. Αλλά πρέπει να έχουμε και παιδιά. Ένας ανασφαλής δεν θα παντρευτεί, δεν θα κάνει οικογένεια, δεν θα προγραμματίσει να κτίσει σπίτι. Έχει και οικονομικές επιπτώσεις σε όλη την κοινωνία. Να προβάλλουμε αυτές τις θέσεις του κλάδου μας, με αυτό τον τρόπο νομίζω ότι θα είμαστε πιο αποτελεσματικοί.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε πολύ. Ο συνάδελφος Μαντάς από το ΔΣ έχει το λόγο. Και να ετοιμάζεται η Μαρία Γιαμά. Ο κ. Μαντάς έχει το λόγο.

ΜΑΝΤΑΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ Ταμίας - Οργανωτικός Γραμματέας ΔΟΕ: Συναδέλφισσες και συνάδελφοι εγώ έχω να καταθέσω κάτι προσωπικό.

Όταν ξεκινούσαμε να λέμε στο ΔΣ, για αυτή την ημερίδα πραγματικά τότε και μέχρι να αρχίσει δεν πίστευα ότι θα γίνει ενός τέτοιου επιπέδου διαδικασία.

Πραγματικά και αυτό τουλάχιστον όλοι όσοι είμαστε στην καθημερινή συνδικαλιστική δουλειά δεν το έχουμε ξανασυναντήσει να υπάρχει ένας τέτοιου επιπέδου, πραγματικά, υψηλότατου, διάλογος, μια κατάθεση προβλημάτων και μια κατάθεση ψυχής. Που βγήκε εδώ πέρα μέσα. Και αυτό είναι το μήνυμα το σημαντικότερο που μπορεί τούτη εδώ η ημερίδα να καταλήξει.

Γιατί πραγματικά το να απαριθμήσω και εγώ για άλλη μια φορά, όλα τα προβλήματα, που υπάρχουν κι αντιμετωπίζουν, ιδιαίτερα οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων και προβλήματα που πολλές φορές, οι δάσκαλοι, δεν μπορούν να τα καταλάβουν ήταν μια χρυσή ευκαιρία σήμερα, να κατατεθούν να καταγραφούν και να γίνουν πραγματικά αντιληπτά μέσα από ένα λόγο πραγματικό, ανθρώπινο, καθόλου ξύλινο, και καθόλου στεγνά συνδικαλιστικό.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό το ότι σήμερα πλην ελαχίστων -ελαχιστότατων εξαιρέσεων - δεν έγινε χρήση κομματικού ή παραταξιακού λόγου. Και αυτό αποδεικνύει ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στα σχολεία μας, δεν έχουν καμία σχέση ούτε με το τι ψηφίζουμε, ούτε με το αν λεγόμαστε δάσκαλοι, αν λεγόμαστε γυμναστές, αν είμαστε μουσικοί, αν είμαστε οτιδήποτε άλλο.

Από τον ίδιο κορβανά, από το ίδιο αφεντικό τρώμε όλοι ψωμί, εκεί μέσα καταθέτουμε καθημερινά όλη τη δουλειά μας, τίποτα δεν μπορεί να μας χωρίσει και δεν πρέπει να μας χωρίζει γιατί τα προβλήματα είναι κοινά άσχετα αν κάποια έχουν μια ιδιαιτερότητα ξεχωριστή για τον καθένα.

Έτσι λοιπόν ας μείνει αυτό το μήνυμα σήμερα, μέσα από τούτη εδώ τη διαδικασία να είναι ένα σημείο καταγραφής όλων των προβλημάτων με τον πιο επίσημο τρόπο από τους αντιπροσώπους όλων των συλλόγων, από όλη τη χώρα και μαζί πέρα από τις φωνές που ακούγονται από κάποιους που θέλουν να χωρίσουν τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας σε μεν και δε ότι δεν υπάρχουν τέτοιοι διαχωρισμοί ότι όλοι μαζί μπορούμε να προχωρήσουμε. Εγώ κρατάω αυτό που ειπώθηκε κατά κόρον σήμερα ότι η ισχύς εν τη ενώσει, έτσι είναι πραγματικά ότι όλοι μαζί μπορούμε να ξεπεράσουμε και να βγάλουμε τα προβλήματα σε πέρας. Σας ευχαριστώ και ευχαριστώ επίσης για το πάρα πολύ, επαναλαμβάνω, υψηλό επίπεδο, όλων των τοποθετήσεων. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο λόγος στην κα Μαρία Γιαμά και τελευταίος ομιλητής ο κ. Ιωαννίδης. Η κα Γιαμά έχει το λόγο.

Μ. ΓΙΑΜΑ: Συναδέλφισσες, συνάδελφοι είμαι από το Σύλλογο της Χαλκίδας.
Άκουσα πολύ-πολύ προσεκτικά όλους τους ομιλητές σήμερα και πραγματικά αυτά που μου έμειναν στο μυαλό και που θα μεταφέρω στο Σύλλογό μου, ως εκπρόσωπός του έχουν να κάνουν και με την επιμόρφωση και με τους Σχολικούς Συμβούλους, και με τα βιβλία και την ποιότητά τους και με τα ιδιαίτερα προβλήματα, που έχουν να κάνουν με το ωράριο, τις υποδομές που ακούστηκαν πάρα πολλές φορές από αυτό το βήμα.

Τελικά όμως αυτό που μου έμεινε εμένα, είναι ότι όλα αυτά τα ιδιαίτερα προβλήματα κάθε χώρου και εγώ νηπιαγωγός είμαι και αντιμετωπίζω κάποια ιδιαίτερα προβλήματα στο δικό μου μικρό χώρο μέσα στην εκπαίδευση, τελικά δεν είναι τίποτα περισσότερο από προβλήματα που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση στο σύνολό της.

Γιατί βέβαια προβλήματα ωραρίου -κι αυτό το λέω, σε μια κατάθεση και σε μια προσπάθεια να πείσω αυτό που τελικά έγινε αποδεκτό από όλους εδώ μέσα -ότι ενιαία είναι τα προβλήματα ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ενιαία, τα προβλήματα που αναφέρθηκαν και σε σχέση με το ωράριο, βεβαίως και καταταλαιπωρούν τις ειδικότητες.

Όμως καταταλαιπωρούν και τους δασκάλους σε μεγάλο βαθμό. Μεγάλο ωράριο έχουν, όχι μειωμένο ωράριο, όμως έχουν και οι μονοθεσίτες, διθεσίτες, τριθεσίτες.

Άρα λοιπόν όταν καταθέτουμε προτάσεις για λύση κάποιων προβλημάτων πρέπει να τα βλέπουμε συνολικά. Πώς απασχολούν τους εκπαιδευτικούς γενικότερα στα σχολεία.

Όλες αυτές οι προτάσεις που θα μεταφερθούν στους Συλλόγους και βέβαια καταγράφηκαν και θα απασχολήσουν και την Ομοσπονδία θα πρέπει πέρα από προτάσεις να δούμε και πώς θα καταφέρουμε να βρούμε τη λύση τους, να ενοποιηθούν.

Γιατί καλά είναι τα ευχολόγια καλό είναι όλοι μας να καταθέτουμε διάφορες προτάσεις, όμως στο δια ταύτα στο πώς αυτά θα γίνουνε πραγματικότητα είναι το ζητούμενο.

Για μένα για να βρεθούν οι λύσεις θα πρέπει να καταφέρουμε επιτέλους να δώσουμε δυναμική σ' αυτό που λέμε συνδικαλιστικό κίνημα. Θα μπορέσουμε να δώσουμε λύσεις, όταν όλοι όσοι καταγράφουν κωδικοποιούν και μεταφέρουν αυτά ακριβώς τα προβλήματά μας ξέρουν από πίσω ότι υπάρχουν συνάδελφοι που με μαζικότητα και συσπείρωση, θα στηρίξουν, την προώθηση των λύσεων αυτών.

Διαφορετικά θα έχουμε δώσει ευχές, θα έχουμε κάνει συζητήσεις θα έχουμε καταγράψει προβλήματα και θα μείνουμε εκεί.

Άρα λοιπόν δεν έχει να κάνει μόνο με το ΔΣ της Ομοσπονδίας, δεν έχει να κάνει μόνο, με τις δικές μας, με τα ΔΣ, των Συλλόγων μας. Έχει να κάνει και με το πώς τα μέλη μας, στηρίζουν και προωθούν αυτές τις προσπάθειες.

Θα ήθελα επίσης να καταθέσω μια συνολική μια ακόμα πρόταση προς το ΔΣ της ΔΟΕ. Τέτοιου είδους ημερίδες θα πρέπει να επαναληφθούν, και στα άλλα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή στον κλάδο.

Μιλάω για τα ολοήμερα, μιλάω για τα ιδιαίτερα προβλήματα των νηπιαγωγών, μιλάω για τα ιδιαίτερα προβλήματα, των ολιγοθεσιτών, έτσι ώστε να υπάρξει μια κωδικοποίηση και μια συνολική αντιμετώπιση. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο συνάδελφος Γιώργος Παζάλος και τελευταίος ο κ. Ιωαννίδης. Ο κ. Παζάλος έχει το λόγο.

Γ. ΠΑΖΑΛΟΣ: Γεια σας συνάδελφοι. Το ΔΣ της ΔΟΕ σήμερα πραγματοποιεί μια ημερίδα σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Θα μπορούσε κανείς να δώσει πολλές ερμηνείες για τα κίνητρα αυτής της διεξαγωγής της ημερίδας.

Θα μπορούσε για παράδειγμα να πει κάποιος συνάδελφος ότι πραγματικά γίνεται για να αναδειχθούν ιδιαίτερες πτυχές προβλημάτων, μπροστά στην ιδιαίτερα οξυμένη φετινή επίθεση της κυβέρνησης ενάντια στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και στα δικαιώματά τους.

Θα μπορούσε κάποιος άλλος να πει ότι γίνεται μια προσπάθεια απολογίας του ΔΣ της ΔΟΕ, από μια πιθανή κριτική ότι τα τελευταία χρόνια δεν έκανε τίποτα. Ή θα μπορούσε κάποιος άλλος να πει ότι αυτή η ημερίδα γίνεται για να συσφιχτούν ακόμα περισσότερο οι σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων που δουλεύουν στα σχολεία και αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα.

Ας κρατήσει ο καθένας ότι θέλει, από τα κίνητρα, αυτής της διεξαγωγής, της ημερίδας αλλά ας μη ξεχάσουμε, να μιλήσουμε, για την πραγματικότητα στα σχολεία σήμερα, και να δούμε, αν πραγματικά οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων αποτελούν ένα πολύ συγκεκριμένο δοκιμαστήριο, αρνητικών αλλαγών, στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών.

Και εκεί θα κριθούμε όλοι μας -όλοι μας, όλο το ΔΣ της ΔΟΕ- ο καθένας ξεχωριστά ο κάθε χώρος αν θέλετε, συνδικαλιστικός, ξεχωριστά, για το αν πραγματικά παίρνει θέση ή όχι, απέναντι στα προβλήματα, αν προωθεί λύσεις και αν στο κάτω - κάτω, αντιστέκεται πραγματικά, και στην πράξη για να μην περνάνε τέτοιες αλλαγές.

Θα γίνω πιο σαφής. Πέρσι θα θυμάστε, ότι προσπαθήθηκαν να καθιερωθούν τα κυλιόμενα ωράρια, με αρχή, τους συναδέλφους των ειδικοτήτων. Δούλευαν 18, 19, 20 ώρες, τους περίσσευαν άλλες 3 και τους έλεγαν συμπληρώστε στα ολοήμερα. Τι έπρεπε να κάνει ένα συνδικάτο που σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων που εκπροσωπεί; Να πάρει θέση και να πει όχι στα κυλιόμενα ωράρια. Το ωράριο μας είναι 8-1.30 και 12-4 για να είμαστε σαφείς και καθαροί. Η ΔΟΕ δεν το έκανε!

Φέτος για παράδειγμα υπάρχει πάρα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Η χώρα, που θα διεξάγει τους Ολυμπιακούς αγώνες (αυτούς, έστω και αν είναι της μίζας, του μπετόν, των αναβολικών και των εργατικών ατυχημάτων, αυτούς τους Ολυμπιακούς αγώνες που με τόση φανφάρα τους προετοιμάζουμε) έχει αφήσει τα σχολεία χωρίς γυμναστές. Και αναθέτει, στους δασκάλους υποχρεωτικές, ακούστε, υπερωρίες, για να κάνουν το μάθημα της γυμναστικής την ίδια ώρα που ιλουστρασιόν φυλλάδια διαφημίζουν το σχολείο του μέλλοντος και το ολοήμερο σχολείο. Αυτό που τάχα οραματίστηκε ο κλάδος και αυτό που τάχα σήμερα κάποιοι εδώ από αυτό το βήμα, σαν Υπουργοί προπαγανδιστές, το προώθησαν στο ακροατήριο.

Τι πρέπει να κάνει ένα συνδικάτο που σέβεται τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί σε αυτή τη συγκεκριμένη κατάσταση; Πρέπει πάρα πολύ απλά να καλέσει τους δασκάλους όλους, όλους τους δασκάλους κάθε ειδικότητας για να είμαι σαφής να μην αναλάβουν υπερωρίες. Να μη δείξουν διαθεσιμότητα. Η ΔΟΕ δεν το έκανε!

Τι πρέπει να κάνει ένα συνδικάτο που σέβεται τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί; Πρέπει να πει ότι δεν πρέπει, δεν μπορεί κανείς να μετακινείται παρά μόνο αν έχει έγγραφη εντολή. Πρέπει πάρα πολύ απλά να πει, ότι στο βαθμό που υπάρχει αυθαιρεσία στη μετακίνηση θα βρω τρόπους να το εμποδίσω και να το μπλοκάρω στην πράξη.

Γιατί καλά τα χαρτιά, τα υπομνήματα, τα εξώδικα αν θέλετε και όλα αυτά που καταθέτουμε στους Υπουργούς κάθε φορά. Στην πράξη τι γίνεται;

Τι πρέπει να κάνει ένα συνδικάτο όταν έχει μέλη που τα επιστρατεύουν; Γιατί πολιτική επιστράτευση είναι συνάδελφοι, να σου αναθέτουν, υποχρεωτικές υπερωρίες. Να κηρύξει στάση εργασίας, πρέπει, ώστε με τη συλλογικότητά μας, κι όχι με τα στήθη μας, ως ήρωες, με τη συλλογικότητα από πίσω, να πούμε πολύ καθαρά απεργούμε κύριοι δεν κάνουμε παραπάνω μάθημα από αυτό που η Πολιτεία μας όρισε. Αυτό πρέπει να κάνει ένα συνδικάτο που σέβεται τους εργαζόμενους που εκπροσωπεί και στην πράξη δοκιμαζόμαστε όλοι! Η ΔΟΕ δεν το έκανε!

Και για να είμαστε ακόμα πιο σαφείς και ακόμα πιο καθαροί συνάδελφοι. Το πιο μεγάλο θέμα που αντιμετωπίζουμε δεν είναι ούτε η εξίσωση ούτε η εξομοίωση, ούτε το ενιαίο εκπαιδευτικό ωράριο. Είναι μια πάρα πολύ απλή λέξη και να με συγχωρείτε πάρα πολύ και το λέω και στους συναδέλφους μας μέλη του ΔΣ ντράπηκαν να το πουν σήμερα. Μείωση του ωραρίου στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση τόση όσο στη Δευτεροβάθμια. Μείωση θέλουμε, όχι εξίσωση! Διότι αύριο θα ανεβάσουν το ωράριο των καθηγητών στη Δευτεροβάθμια κπαίδευση και αυτό θα θεωρηθεί κατάκτηση !(για να είμαστε σαφείς και ξεκάθαροι και να μην κρυβόμαστε).

Και αν κάτι πρέπει να βγει από τη σημερινή ημερίδα αν κάτι πρέπει να βγει ότι μια σειρά από προβλήματα που τίθεται κάθε μέρα στα σχολεία θα είχαν λυθεί αν στεντόρεια μιλάγαμε, και δεν κρύβαμε την ειλημμένη απόφαση του κλάδου, για μείωση του ωραρίου. Ναι στις 18 και στις 17 ώρες και εμείς. Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Ένα συνδικάτο λοιπόν, και καταλήγω, που σέβεται τα δικαιώματα των εργαζομένων που εκπροσωπεί και θέλει όλοι οι εργαζόμενοι που τους εκπροσωπεί, να νιώθουν ότι χωράνε σ' αυτό το συνδικάτο πρέπει να είναι σαφές στη διατύπωση των αιτημάτων του.

Μπροστά σε όλα αυτά, υπάρχουν χώροι κι αντιλήψεις που λένε ότι θα το παλέψουμε θα αγωνιστούμε θα το κατακτήσουμε ακόμα και στην πράξη! Να σας πω για παράδειγμα, το ΔΣ της ΔΟΕ δεν έχει πάρει απόφαση ώστε να κηρύσσει στάση εργασίας, για τη μη ανάθεση υποχρεωτικών ωρών εργασίας. Πάρα πολύ εύκολα όμως αρκετοί Σύλλογοι δασκάλων νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ειδικοτήτων έχουν πάρει την απόφαση.

Το ΔΣ της ΔΟΕ δεν έχει πάρει απόφαση ώστε να λέει ότι το ωράριό μας είναι ή 8-1.30 ή 12-4. Πάρα πολλοί Σύλλογοι το παλεύουν στην πράξη και έχουν κατακτήσει να διεκδικούν από τους Προϊστάμενους τέτοια ωράρια.

Το ΔΣ της ΔΟΕ δεν έχει καταγράψει στα αιτήματα του το ωράριο ίσο με 18 ώρες όσο των συναδέλφων της Δευτεροβάθμιας. Πάρα πολλοί Σύλλογοι και πάρα πολλές ΓΣ το παλεύουν.

Αν εδώ μέσα συνάδελφοι, όπως είπε ο Φασφαλής είναι εθνοσυνέλευση, αν από εδώ μέσα ακούσαμε μια στεντόρεια μείωση του ωραρίου όσο οι συνάδελφοι της Δευτεροβάθμιας, ρωτάμε λοιπόν: Θα πρέπει αυτό το πράγμα να γίνει σημαία του κλάδου; Πάρετε θέση τώρα!

Και υποχρεώσετε όλους μας, όλους μας, και όσους θα δευτερολογήσουν στο όνομα του κλάδου, να σεβαστούν αυτό που η εθνοσυνέλευση όπως είπαν, λέει σήμερα!

Και ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα συνάδελφοι! Ευχαριστούμε

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε και εμείς το Γιώργο τον Παζάλο. Ο συνάδελφος ο κ. Ιωαννίδης και κλείνουμε και ευχαριστούμε Θόδωρε για την κατανόησή σου. Θα κλείσουμε με τη δευτερολογία του Προέδρου. Κύριε Ιωαννίδη έχετε το λόγο.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

Θ. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ: Κύριε Πρόεδρε αγαπητοί συνάδελφοι είναι άχαρος ο ρόλος του τελευταίου.

Είμαι σε δύσκολη θέση γιατί έχουν προηγηθεί δεκάδες εισηγήσεις συναδέλφων και εν πολλοίς έχω καλυφθεί. Παρόλα αυτά αισθάνομαι ιδιαίτερη τιμή γιατί κλείνω κύριε Πρόεδρε, τις εργασίες.

Εύχομαι λοιπόν οι εργασίες της σημερινής ημερίδας να είναι πραγματικά αποδοτικές και να βγουν χρήσιμα συμπεράσματα για όλους μας.

Διανύω αγαπητοί συνάδελφοι το 28ο έτος στην υπηρεσία, και θυμάμαι πρωτοδιόριστος το '77 μιλούσαμε για τα ίδια προβλήματα περίπου. Θέλω να πω έχω περάσει τόσα χρόνια και πάρα πολλά προβλήματα, παραμένουν άλυτα. Κάποια άλλα έχουν επιλυθεί στην πορεία και είναι λογικό αυτό έχουν προκύψει νέα δεδομένα νέα προβλήματα.

Θυμάμαι χρησιμοποιήσαμε καρμπόν για να δώσω εργασία στα παιδιά. Πολύγραφο οινοπνεύματος. Φθάσαμε σήμερα στους υπολογιστές, και μέσα σε δευτερόλεπτα τελειώνουμε.

Θέλω να πω υπάρχει μια φοβερή εξέλιξη και πρόοδος σε όλα. Κι όταν πήγαινα εξομοίωση πριν 4-5 χρόνια μιλούσαμε για την Οδύσσεια του διδασκαλικού επαγγέλματος. Και βλέπω ότι αυτή η Οδύσσεια συνεχίζεται εξακολουθεί να υπάρχει με περισσότερα προβλήματα με περισσότερες φουρτούνες και δεν ξέρω αν ο Οδυσσέας καταφέρει να φθάσει στην Ιθάκη.

Σήμερα υπάρχουν σχολεία με πάρα πολλά προβλήματα. Παράγκες, λυόμενα, σχολεία με καυσόξυλα χωρίς θέρμανση με τζάμια σπασμένα να καθαρίζει ο συνάδελφος καπνοδόχους αυτά είναι πραγματικότητα που λέμε, δεν είναι φαντασία. Χωρίς περίφραξη; Να κάνει τον επαίτη ο Διευθυντής και ο Προϊστάμενος του μικρού σχολείου, στον Δήμαρχο ή στον Κοινοτάρχη;

Να μετακινούνται τα παιδάκια με κίνδυνο της ζωής τους, ακόμα, από το ένα χωριό στο άλλο να πάνε στο εξαθέσιο σχολείο; Χωρίς να έχουν ασφαλές μέσο μετακίνησης;

Από πού να αρχίσω και πού να τελειώσω; Λογικό λοιπόν είναι από την ώρα που οι ειδικότητες μπήκαν στα σχολεία να έχουν παρουσιαστεί πάρα πολλά προβλήματα. Ας θυμηθούν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων στην αρχή πόσο δύσκολα ήταν.

Υπήρχε μια προκατάληψη εκ μέρους ημών των δασκάλων προς τους συναδέλφους των ειδικοτήτων. Ίσως και το αντίστροφο.

Σήμερα νομίζω, και δεν πρέπει να έχουν παράπονο τους έχουμε αγκαλιάσει τους αγαπάμε, προσωπικά εγώ παίρνω τη γυμνάστρια που δεν έχει αυτοκίνητο και την πάω στο άλλο σχολείο δίπλα όταν βρέχει όταν χιονίζει γιατί κάνει κρύο.

Προσπαθούμε να τους εξυπηρετήσουμε με κάθε τρόπο. Για μένα οι συνάδελφοι ειδικοτήτων, κύριε Πρόεδρε, είναι ήρωες.

Δεν έχουν γυμναστήρια, δεν έχουν μπάλες δεν έχουν στρώματα γυμναστικής, τα καλοριφέρ πράγματι είναι χαλασμένα, όπου υπάρχουν στα υπόγεια. Στο διάδρομο κάνουν γυμναστική και δίπλα τα παιδιά κάνουν μάθημα. Οι μουσικοί, τα ίδια, έχουν φοβερά προβλήματα.

Για τη μουσική όμως επιτρέψτε μου κάτι, στο σχολείο, που υπηρετώ είμαι 7 χρόνια συνεχή. Ήρθε μια φορά μουσικός, έκανε μάθημα, έφυγε. Μετά ήρθε κατά τα Χριστούγεννα έκανε δυο μήνες, έφυγε.

Θέλω να πω κύριε Πρόεδρε και αγαπητοί συνάδελφοι, ή έχουμε μουσικό ή δεν έχουμε μουσικό. Αν είναι να αρχίσει από την Τετάρτη π.χ. ή από την Τρίτη να κάνει μια χρονιά και μετά να φύγει νομίζω ούτε οι μουσικοί το θέλουν ούτε εμείς το θέλουμε. Πρέπει να γίνεται σωστή δουλειά.

Το ίδιο συμβαίνει και με τα αγγλικά που δεν έχουν βιβλία και όλα τα υπόλοιπα. Και επειδή πρέπει να κλείσω βιάζεται ο κ. Θωμάς, προτείνω, στην Ομοσπονδία να στείλει ένα ερωτηματολόγιο σε όλα τα σχολεία, γιατί δεν φαντάζομαι η γυμνάστρια που ήρθε από το Σύλλογο τον δικό μας, γνωρίζει καλά τα προβλήματα των αγγλικών ή η συνάδελφος της μουσικής τα προβλήματα των άλλων ειδικοτήτων.

Να ενημερωθούν όλοι οι συνάδελφοι, να συμπληρωθεί, το ερωτηματολόγιο. Και από μας, και από τις ειδικότητες και στη συνέχεια να καταγραφούν τα συμπεράσματα. Ευχαριστώ πολύ.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο συνάδελφος Δημήτρης Μπράτης ο Πρόεδρος της ΔΟΕ, θα κλείσει με τη δευτερολογία του τις εργασίες της σημερινής ημερίδας.

Θέλουμε όλους ως ΔΣ, να σας ευχαριστήσουμε για την παρουσία σας για τη συμμετοχή σας για τον έντονο προβληματισμό που αναπτύχθηκε, και ευελπιστούμε πολύ σύντομα να πραγματοποιηθεί μια παρόμοια ημερίδα, με τόσα θέματα, τα οποία εσείς, κατά τις τοποθετήσεις σας αναφέρατε. Συνάδελφε Πρόεδρε έχετε το λόγο.

Δ. ΜΠΡΑΤΗΣ (Πρόεδρος ΔΟΕ): Δεν θα σας κουράσω συνάδελφοι, πολύ, και θα προσπαθήσω μόνο μικρές απαντήσεις να δώσω σε όσα ακούστηκαν.

Προφανώς και κάποια μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ κάναν ένα λάθος σήμερα.

Δεν αποτελεί η συνάντηση αυτή, Γενική Συνέλευση ούτε του κλάδου ούτε κανενός Συλλόγου. Είναι μια συνάντηση, που είχε ως αποκλειστικό θέμα, να συζητηθούν, όχι το γενικότερο πλαίσιο των αιτημάτων που υπάρχουν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, γιατί γι' αυτά έχει ο κλάδος διαδικασίες, συζητήθηκαν στην 72η ΓΣ, αλλά τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων εξαιτίας, αν θέλετε, αυτών των ειδικών μαθημάτων που κάνουνε. Και εκεί δώσανε και βαρύτητα.

Άρα οι δεσμεύσεις του ΔΣ όσον αφορά στα συγκεκριμένα μέτρα που θα πάρει για την παραπέρα πορεία, οι δεσμεύσεις και οι αποφάσεις θα παρθούν μέσα από τη διαδικασία που προβλέπει το Καταστατικό της ΔΟΕ που είναι: Το ΔΣ αποφασίζει, εισηγείται, και η ΓΣ του κλάδου εγκρίνει ή δεν εγκρίνει αυτές τις εισηγήσεις ή ψηφίζει κάτι άλλο.

Νομίζω ότι αυτό είναι αυτονόητο και το γνωρίζουμε όλοι. Άρα δεν έχει κανένα νόημα εδώ ποιος θα πάρει τη φιλολαϊκότερη θέση. Το ζήτημα είναι συνάδελφοι, σήμερα να βλέπουμε μακριά γιατί παράδειγμα αν βλέπαμε μακριά το 1985 που ο νόμος 1566 προέβλεπε την ίδρυση και τη λειτουργία των παιδικών κέντρων και αν τότε διασφαλίζαμε ότι αυτά τα παιδικά κέντρα θα είναι υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας, σήμερα τα παιδιά των νηπιαγωγείων δεν θα ήταν στα ιδιωτικά νηπιαγωγεία στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς, ή οπουδήποτε αλλού εκτός από το δημόσιο νηπιαγωγείο, θα ήταν στα παιδικά κέντρα του ΥΠΕΠΘ.

Το συνδικαλιστικό κίνημα οφείλει να λειτουργεί και να δρα, με μια μακροπρόθεσμη στρατηγική. Θα πρέπει, λοιπόν, σήμερα εμείς όταν υιοθετούμε ένα οποιοδήποτε αίτημα, να σκεφτόμαστε τις σοβαρότατες συνέπειες, που αυτό μπορεί να έχει, για το μέλλον μας.

Συνάδελφοι για παράδειγμα αν κατακτήσουμε το στόχο, που λέει, ίσους μισθούς με τους μισθούς των συναδέλφων μας στην Ε.Ε. ευλόγως διατυπώνεται το ερώτημα από την κοινωνία, ευλόγως διατυπώνεται για το ωράριο.

Δεν λέω, η Ομοσπονδία στην προσπάθεια που έκανε για τη μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών και ξεκινώντας από τις ειδικότητες υιοθέτησε πέρσι τη θέση για το 18ωρο. Ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα. Είναι πάρα πολύ δύσκολο συνάδελφοι να πείσουμε την κοινωνία για τις ώρες εργασίας μας και να κατανοήσουν πλην των ειδικών τι σημαίνει μια ώρα διδασκαλίας στην τάξη. Πολύ δύσκολο να πείσεις όταν διεκδικείς αυξήσεις και ταυτόχρονα και μείωση του ωραρίου.

Γι' αυτό και στην περσινή ΓΣ το περάσαμε έτσι, ότι όποιος μετακινείται, όποιος συμπληρώνει ωράριο πρέπει να του αναγνωρίζεται ο χρόνος μετακίνησης ως ωράριο.

Στη σημερινή εποχή συνάδελφοι όπου οι ωρομίσθιοι είναι προ των πυλών, όπου εύκολα μπορεί να μας πει κάποιος ότι με 12 ώρες εργασίας στη Δευτεροβάθμια ή με 16 και με 32 ο Γερμανός ή με 28, καλά αμείβεστε μπορεί να μας πει κάποιος. Δεν λέω ότι το υιοθετώ.

Πρέπει όμως για κάθε αίτημα, να έχουμε συγκεκριμένη επιχειρηματολογία. Για τη μείωση του ωραρίου που πετύχαμε το '97, συνάδελφοι, ξέρετε ποια ήταν η επιχειρηματολογία μας; ότι αυτό θα συμβάλει στην αναβάθμιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

Γιατί λέγαμε τότε, ότι ο δάσκαλος, η νηπιαγωγός, ο συνάδελφος των ειδικοτήτων θα μπορεί να παραμένει στο σχολείο θα μπορεί, αφού έχει λιγότερο διδακτικό έργο, να διορθώνει τα γραπτά του και να ασχολείται με τους γονείς και με τα παιδιά περισσότερο.

Πρέπει να αποδεικνύουμε ότι κάθε μέτρο που εισηγούμαστε είναι προς όφελος των παιδιών του λαού μας πρώτα και μετά για εμάς. Είμαι, υποχρεωμένος συνάδελφοι να πω όσο κι αν ακούγονται δυσάρεστα μερικά απ' αυτά γιατί πρέπει μακροπρόθεσμα να βλέπουμε και να τα επισημαίνουμε. Να τα έχουμε στον προβληματισμό μας.

Θα έλεγα π.χ. εκφράζοντας μια άποψη που είναι καθαρά προσωπική. Τι πρόβλημα θα είχαμε συνάδελφοι όλοι εμείς που έχουμε αυτό το κατακτημένο διδακτικό ωράριο να πούμε ότι το εργασιακό μας ωράριο είναι 30ωρο (όπως εξάλλου και ο Ν.1566 προβλέπει για τις περιπτώσεις που μας ανατίθεται συγκεκριμένο έργο από τα όργανα διοίκησης του σχολείου;). Το εργασιακό. Και ότι παραμένουμε όλες τις ώρες στο σχολείο αρκεί να μας εξασφαλίσουν μισθούς από 500.000 που ζητά ο κλάδος ως 1.000.000 δρχ;

Εμείς θέλουμε να έχουμε δεύτερη και τρίτη απασχόληση; Δεν θέλουμε να είμαστε αποκλειστικής απασχόλησης στο σχολείο; Τι γίνεται σήμερα συνάδελφοι;

Είπα συνάδελφοι και επαναλαμβάνω ότι όπως όλα τα μέλη του ΔΣ, της ΔΟΕ κάνανε και προσωπική τοποθέτηση και το είπα πριν προχωρήσω στη διατύπωση της άποψής μου ότι αποτελεί προσωπική τοποθέτηση. Είπα ότι αποτελεί προσωπική τοποθέτηση. Και το ξαναλέω ότι εμένα προσωπικά δεν θα με πείραζε αν μου λέγανε να μείνω στο εργασιακό μου ωράριο στο σχολείο, όλο το εργασιακό μου ωράριο το διδακτικό μου να παραμείνει ως έχει και να ενιαιοποιηθεί στα πλαίσια με τη Δευτεροβάθμια που είναι αίτημα του κλάδου, αρκεί να μου εξασφαλίσουν μισθό αυτό που ζητάει ο κλάδος, 500.000 ως 1.000.000

Το λέω και ως προσωπική άποψη και θα το λέω όσο να γίνει θέση του κλάδου. Λέω όμως ότι αυτό δεν είναι θέση του κλάδου σήμερα. Το κατέθεσα ως προβληματισμό για να δούμε τι γίνεται σήμερα που τρέχουμε όλοι σε δεύτερη και τρίτη δουλειά για να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην.

Προχωρώ λοιπόν συνάδελφοι παρακάτω για να πω για την ιστορική αναδρομή και για την παρελθοντολογία. Και νομίζω ότι όλοι όσοι τοποθετήθηκαν εδώ, δεν φαντάζομαι ότι στερήθηκε από κανέναν ο λόγος, ότι εξέφρασαν τις θέσεις του κλάδου. Εξέφρασαν της παράταξής τους και τις προσωπικές.

Νομίζω ο καθένας έχει το θάρρος να λέει δημόσια αυτό που πιστεύει ο ίδιος. Όσον αφορά την παρελθοντολογία και την ιστορική αναδρομή. Ναι συνάδελφοι. Ο κλάδος, ζήτησε την εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση όχι για τις ειδικότητες που ήταν αδιόριστες. Ούτε για οτιδήποτε άλλο.

Δεν ζήτησε συνάδελφοι την εισαγωγή των ειδικοτήτων στην εκπαίδευση ούτε για τους αδιόριστους συναδέλφους, μπορεί να ήταν και αυτό ένα ζήτημα, τη ζήτησε για αυτό που είπα στην αρχή.

Για την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων που υπήρχαν στο σχολείο. Για να μπορούν να διδάσκονται, ιδιαίτερα τα παιδιά των υποβαθμισμένων περιοχών της πατρίδας μας, την ξένη γλώσσα, τη μουσική, το χορό, τις νέες τεχνολογίες. Για όλα αυτά, ο κλάδος είχε τοποθετηθεί πριν από το 1985, πριν οποιαδήποτε οδηγία της Ε.Ε. καταφέρει να φτάσει στην Ελλάδα.

Κι αυτό εφαρμόστηκε, είναι αλήθεια συνάδελφοι, όχι το 1992, τότε έγιναν οι πρώτοι διορισμοί σε οργανικές θέσεις γιατί καταργήθηκαν τα ΣΔΕΝΠ έγιναν το 1987 οι πρώτοι διορισμοί, και το 1988, οι δεύτεροι. Μιλάμε για έναν αριθμό 1.350 συναδέλφων.

Όσον αφορά στο ωράριο των ΣΔΕΝΠ, συνάδελφοι, σήμερα η Ομοσπονδία είχε καλέσει εδώ και τους δυο αιρετούς του κλάδου, όχι τυχαία. Και οι δυο αιρετοί του κλάδου και ο κ. Γούσης και ο κ. Παπαχαραλάμπους, χειρίστηκαν σε κρίσιμες περιόδους αυτά τα θέματα.

Αναφέρθηκα στην περίοδο του '89 - '90 και ιδιαίτερα σ' αυτό το Προεδρικό Διάταγμα, που πράγματι ήταν εμπεριστατωμένο και θέλω να πω ότι ο συνάδελφος ο Γιώργος ο Γούσης, πού τότε, ήταν Πρόεδρος της ΔΟΕ με πολλή σαφήνεια θα έλεγα, εξήγησε και την τότε θέση της ΔΟΕ και τη σημερινή θέση και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο σε όσα από του βήματος εδώ ανέπτυξε.

Και ο συνάδελφος όμως ο Παπαχαραλάμπους που ήταν στην Ομοσπονδία ως Πρόεδρος την περίοδο '95 - '97, που ήταν τότε που υπήρχε η απόφαση του κλάδου για τα ΣΔΕΝΠ και για τα μειωμένα ωράρια θα θυμάστε πολύ καλά ότι ο κλάδος μιλούσε για ωράρια για όλους και μάλιστα είχε κατηγορηθεί τότε ο κλάδος γιατί με το πρόγραμμα που έκανε έβγαζε στους γυμναστές είκοσι ώρες, και κατά μια ώρα λιγότερο από τους δασκάλους, γιατί έτσι έβγαινε το πρόγραμμα.

Θέλω να πω ότι εκείνα τα σχολεία δοκιμαστικής εφαρμογής νέων προγραμμάτων δεν προχώρησαν στην πορεία, πράγματι προβλέπονταν εκεί ωράρια 20 και 21 ωρών, αλλά μετά την εφαρμογή του ολοήμερου σχολείου που αντιμετωπίσαμε συνάδελφοι μια νέα πραγματικότητα αυτό το ζήτημα του ωραρίου, το αντιμετωπίσαμε με την περσινή απόφαση που πήραμε με το 18ωρο.

Νομίζω ότι αυτό όταν αναπτυχθεί πλήρως ο θεσμός του ολοήμερου σχολείου, το 18ωρο μπορεί να γίνει και κατακτημένο στην πράξη εξαιτίας του μεγάλου αριθμού των συναδέλφων που θα διοριστούν.

Θα σας πω κάτι απλό για να κατανοήσουμε όλοι και τη σημασία των θεσμών και των όσων λέμε. Το συνδικαλιστικό κίνημα συνάδελφοι διεκδικεί, συνεχώς, λύσεις στα προβλήματά του.

Προσέξτε όμως. Στα ολοήμερα σχολεία σήμερα εργάζονται 6.000 δάσκαλοι, 3.000 νηπιαγωγοί και 3.500 συνάδελφοι ειδικοτήτων. Μια θέση η οποία διατυπώνεται και εδώ, είναι ότι, οι ωρομίσθιοι και ορθώς θα πρέπει να καταργηθούν ως θεσμός.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να φτιάξουμε οργανικές θέσεις. Είναι βέβαιο ότι αυτές οι οργανικές θέσεις δεν θα μπορούνε να αφορούν ένα σχολείο. Όσο γίνεται θα αφορούν ένα σχολείο με βάση το 18ωρο που λέμε εμείς. Θα υπάρχουν και μετακινήσεις.

Πώς λοιπόν αντιμετωπίζεται αυτό το ζήτημα; Με προτάσεις οι οποίες είναι ρεαλιστικές. Π.χ. η πρόταση που είχαμε διατυπώσει παλιότερα, να μετράει ο χρόνος μετακίνησης ενός εκπαιδευτικού από το ένα σχολείο στο άλλο ως ωράριο είναι μια πρόταση η οποία έχει συγκεκριμένη επιχειρηματολογία.

Θέλω να πω, επίσης, αγαπητοί συνάδελφοι για την αύξηση των οργανικών θέσεων που μιλάμε όλοι. Αυτή η αύξηση όταν πάμε και κάνουμε δημόσιες συζητήσεις, αυτό που μπαίνει στην αντίπερα όχθη, είναι ότι έχουμε μείωση του αριθμού των μαθητών κάθε χρόνο. Άρα πώς να αυξηθούν οι οργανικές θέσεις;

Η αύξηση των οργανικών θέσεων μπορεί να βγει ή από τη μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, ή από νέες θέσεις που θα δημιουργηθούν. Οι νέες αυτές θέσεις συνάδελφοι δεν μπορούν να υπάρξουν πουθενά αλλού παρά στο ολοήμερο σχολείο. Το οποίο βεβαίως θα αφορά όλα τα παιδιά, και είναι λάθος αυτό που λέγεται ότι ο κλάδος δεν έχει θέση για το σχολείο του μέλλοντος, είναι το ολοήμερο σχολείο όπως έχει μπει μέσα από τόσα συνέδρια, το οποίο μπορεί να δώσει λύσεις στα προβλήματα του σήμερα και του αύριο.

Το ολοήμερο σχολείο που θα αφορά όλα τα παιδιά, πού θα έχει όλες τις ειδικότητες, που όλα τα γνωστικά αντικείμενα θα παρέχονται σ' αυτό. Για τις μεταθέσεις και τις αποσπάσεις των ειδικοτήτων. Είναι άμεση συνάρτηση οι μεταθέσεις, με τις οργανικές θέσεις.

Αν δεν έχουμε αύξηση των οργανικών θέσεων, δεν μπορούμε να έχουμε και διαδικασία μεταθέσεων. Όσον αφορά τη διάσπαση του συνδικαλιστικού κινήματος, δεν υπάρχει καμία διάσπαση συνάδελφοι.

Θα το είδατε και σήμερα εδώ μέσα ότι δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος, εγώ δεν κατάλαβα και είμαστε ανοιχτοί ως Ομοσπονδία να συζητήσουμε με τον οποιονδήποτε θεωρεί ότι δεν εκφράζουμε ή δεν εκφράζονται ορθά τα προβλήματα και των συναδέλφων ειδικοτήτων.

Νομίζω σήμερα ότι όλοι εσείς που είστε εδώ είτε ως εκπρόσωποι των Συλλόγων, είτε είστε συνδικαλιστικά στελέχη είτε δεν είστε, καταλάβατε και κατανοήσατε, ότι η Ομοσπονδία έχει ανοιχτές τις πόρτες και να καταγράψει και να διεκδικήσει, και να προωθήσει λύσεις στα ιδιαίτερα προβλήματα που έχετε. Και αυτό το κάνει σε καθημερινή βάση.

Είπα στην πρωτολογία μου ότι δέκα χρόνια, δώδεκα, υπάρχει το αίτημα στο διεκδικητικό πλαίσιο του κλάδου, για την εισαγωγή των αγγλικών στη Γ' τάξη. Δεν έχουμε βιβλία, ναι είναι το δεύτερο ζήτημα, έπρεπε το Υπουργείο πριν το βάλει να προβλέψει βιβλία. Θα αγωνιστούμε για τα βιβλία σήμερα.

Δεν θα παραγνωρίσουμε όμως την κατάκτηση συνάδελφοι η οποία είναι Αγγλικά από τη Γ' δημοτικού και η γυμναστική από την Α' και τη Β' δημοτικού. Δεν θα την παραγνωρίσουμε.

Και για να μην έχουμε συνάδελφοι πάνω σε αυτά διαφωνίες και ο καθένας να λέει γιατί η μουσική να διδάσκεται μία ώρα ή δύο ώρες; Γιατί η γυμναστική μία ή δύο; Όπως κατανοείτε δεν μπορούν να γίνουν τα προγράμματα, με βάση το πώς εξυπηρετούνται οι εκπαιδευτικοί που εργάζονται στα σχολεία. Τα προγράμματα προφανώς γίνονται με βάση τις ανάγκες του σχολείου στο σήμερα και στο αύριο.

Αυτό που μπορώ εγώ να δεσμευτώ ως προς αυτό τον τομέα απέναντί σας και να εισηγηθώ στο ΔΣ της ΔΟΕ, είναι ότι, σε ένα από τα επόμενα συνέδρια που κάνουμε, ΔΟΕ-ΠΟΕΔ, το επιστημονικό μέρος της λειτουργίας των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση να αποτελέσει αντικείμενο ενός τέτοιου συνεδρίου.

Έτσι ώστε εκεί όλοι να καταθέσουμε τις επιστημονικές προτάσεις για το πώς χρειάζεται να διαμορφωθεί ένα πρόγραμμα σήμερα στο δημοτικό σχολείο, πόσες ώρες έχουν ανάγκη τα παιδιά από τις νέες τεχνολογίες, από τη μουσική, από τη γυμναστική, από τα πάντα από την ελληνική γλώσσα έτσι ώστε να μιλάμε με όρους, σύγχρονους και με όρους, τι γίνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη, τι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο.

Αυτό συνάδελφοι μπορούμε να το κάνουμε και δεν μπορούμε σήμερα πρόχειρα εδώ να πούμε ότι αυτό το μάθημα χρειάζεται τόσες ώρες να σχεδιάσουμε δηλαδή να κάνουμε εμείς πρόχειρα, εντελώς πρόχειρα, αυτό που έκανε η Διεύθυνση Σπουδών, του Υπουργείου Παιδείας, όσον αφορά στη μείωση των ωρών της μουσικής για φέτος.

Γι' αυτό και ζητήσαμε, επειδή ήταν πρόχειρο και χωρίς καμιά μελέτη να επανέλθει στην προηγούμενη κατάσταση. Όσον αφορά στο άλλο κομμάτι συνάδελφοι, που κάνουμε σήμερα, νομίζω ότι, ομόφωνα, το ΔΣ της ΔΟΕ, σε συζητήσεις που είχαμε, θα εισηγηθεί, ως ιδιαίτερο θέμα, ως θέμα ημερήσιας διάταξης στην 73η ΓΣ του κλάδου τα προβλήματα των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Αυτό που μπορούμε εμείς να κάνουμε σήμερα είναι, να απομαγνητοφωνήσουμε τα πρακτικά αυτής της ημερίδας, να τα στείλουμε στους συλλόγους όλης της χώρας έτσι ώστε να πολλαπλασιαστούν και να τα διαβάσουν όλοι οι συνάδελφοι, είτε είναι ειδικότητες είτε είναι συνάδελφοι που υπηρετούν στην τάξη, έτσι ώστε το Μάρτιο ως τον Απρίλη που γίνεται ο διάλογος μέσα από τις στήλες του «Διδασκαλικού Βήματος» να έχουμε κωδικοποιημένες συγκεκριμένες προτάσεις που μπορούν να γίνουν αποφάσεις στην 73η ΓΣ του κλάδου.

Δεν θέλω συνάδελφοι να πω τίποτε άλλο, βάλτε παρένθεση στην προσωπική τοποθέτηση που έκανα. Η θέση του κλάδου για το ωράριο είναι δεδομένη δεν χρειάζεται να πάρουμε καμία άλλη. Από το 1996 είναι η ενιαία αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, αυτό αποτυπώθηκε ως ένα βαθμό το 1997 με εκείνη τη μείωση που είχαμε 24 ως 21 ώρες.

Γιατί συνάδελφοι υπάρχουν κι οι συνάδελφοι των ολιγοθεσίων που ξέρετε εργάζονται και πάνω από 25 ώρες και δεν αμείβονται και διεκδικούν υπερωρίες.

Κλείνοντας, συνάδελφοι, θεωρώ, με βάση όλα αυτά που είπαμε, ότι σήμερα, είχαμε μια κατάκτηση. Ότι σήμερα μάθαμε να κουβεντιάζουμε, να συζητάμε, να ακούμε, να προβληματιζόμαστε, να οραματιζόμαστε και να βλέπουμε στο μέλλον.

Όταν όλοι ρίχνουμε τους τόνους συνάδελφοι, και τα συνθήματα, και αντικαθιστούμε τα συνθήματα με επιχειρήματα, τότε μπορούμε να ελπίζουμε. Για την κοινωνία, συνάδελφοι, δεν έχει σημασία πόσο δυνατά είναι τα συνθήματα που ακούγονται από τα μεγάφωνα.

Σημασία έχει, πόσο δυνατά είναι τα επιχειρήματα. Και γνωρίζουμε όλοι ότι κανένα πρόβλημα δεν βρίσκει τη λύση του, αν δεν έχει τη στήριξη της ευρύτερης κοινωνίας.

Κάθε μέρα πρέπει να πείθουμε ότι αυτά τα οποία οραματιζόμαστε, αυτά τα οποία προτείνουμε, είναι προς όφελος των παιδιών του λαού μας είναι προς όφελος της κοινωνίας.

Όπως συνάδελφοι, ήταν η απόφαση εκείνης της ιστορικής Γενικής Συνέλευσης του κλάδου του 1985, που οραματίστηκε εδώ και είκοσι χρόνια ένα σχολείο ολοήμερης λειτουργίας που δεν θα αναπαράγει τις ανισότητες που υπάρχουν σήμερα στην κοινωνία, αλλά που θα δίνει σε όλα τα παιδιά τα εφόδια έτσι ώστε να μπορούν να αναπτύξουν όλες τις δυνατότητές τους.

Εκ μέρους του ΔΣ, σας ευχαριστώ και πάλι για την παρουσία σας εδώ, οι τοποθετήσεις σας, θα περιληφθούν στα πρακτικά της ημερίδας θα σταλούν σε όλους τους Συλλόγους της χώρας και να είστε βέβαιοι ότι το ΔΣ της ΔΟΕ θα μπει μπροστά για την επίλυση όλων των ιδιαιτέρων προβλημάτων που αντιμετωπίζετε. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε και εμείς τον Πρόεδρο για την δευτερολογία του. Και πάλι συνάδελφοι, σας ευχαριστούμε όλους.

Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τους Θεσσαλονικείς για την υποδοχή και για τη φιλοξενία τους.

Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Λύεται η συνεδρίαση.

ΛΗΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑ

Τοποθετήσεις που κατατέθηκαν γραπτά στο Προεδρείο

1) Ελένης Αραμπατζή, Ειδική Γραμματέας του Συλλόγου Εκπ/κών Π.Ε. Περιστερίου (Ε. ΑΛΕΞΙΟΥ)

Oι μεγάλοι αγώνες των τελευταίων χρόνων αποκάλυψαν πλατειά στην κοινωνία το αποκρουστικό πρόσωπο της «εκπαιδευτικής κοσμογονίας», τη σαπίλα και την ταξική σκοπιμότητα που κρύβεται πίσω από τα μεγάλα λόγια για εκσυγχρονισμό και παιδεία ανοιχτών οριζόντων. Αναδείχτηκε, στον ένα ή στον άλλο βαθμό, η ανάγκη για ένα ενιαίο δωδεκάχρονο υποχρεωτικό σχολείο, πριν από οποιαδήποτε διαδικασία επιλογής για την Ανώτατη εκπαίδευση ή επαγγελματικής ειδίκευσης.
Αν το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Βασικό σχολείο αποβλέπει στη μόρφωση όλων των ανθρώπων και δε διαφοροποιείται για να υπηρετήσει την ταξική επιλογή, τότε διαφέρει ριζικά και από το παραδοσιακό γενικό σχολείο και από το τεχνικό- επαγγελματικό, που αναπαράγουν τον ταξικό καταμερισμό εργασίας και την αντίθεση ανάμεσα στην πνευματική και χειρωνακτική εργασία. Η μεγάλη ανάγκη της βασικής εκπαίδευσης στην εποχή μας είναι ένα σχολείο που δεν θα αναπτύσσει μονομερώς μια ικανότητα των νέων για απασχόληση, αλλά θα μορφώνει ολόπλευρα την προσωπικότητά τους. Είναι σχολείο επομένως γενικής εκπαίδευσης με τη σύγχρονη ευρύτητά της: δεν στοχεύει στην απόκτηση όλων των γνώσεων (παραδοσιακός εγκυκλοπαιδισμός που είναι πέραν των άλλων ανέφικτος με την έννοια της ποσοτικής μόρφωσης), αλλά στη γενική θεώρηση του κόσμου, στην ολότητά του - την αναγνώριση των νόμων της φυσικής και κοινωνικής εξέλιξης και του ρόλου του ανθρώπου μέσα σ' αυτήν μέσα από τη ζωντανή επικοινωνία του μαθητή, τόσο με τη φύση όσο και τον ανθρώπινο πολιτισμό. Και καθώς πρωταρχικός όρος της ανθρώπινης κουλτούρας και της κοινωνικής ζωής είναι η εργασία, το σχολείο πρέπει να ενσωματώνει βασικά στοιχεία της επιστήμης των μέσων παραγωγής, της τεχνολογίας, όχι για επαγγελματική εξειδίκευση αλλά σαν γενική προετοιμασία για τη ζωή.
Το πολυτεχνικό γενικό σχολείο είναι το ζητούμενο δημιουργικό σχολείο. Γιατί στο περιεχόμενό του, συνδέει τη θεωρία με την πράξη, τις επιστήμες με την εφαρμογή τους στη ζωή κι αποτελεί επομένως λύση τόσο στο πρόβλημα του σημερινού γενικού σχολείου -τη συσσώρευση και μηχανική απομνημόνευση θεωριών και ασύνδετων γνώσεων- όσο και της τεχνικο-επαγγελματικής εκπαίδευσης -την εμπειρική, μερική κι άρα εφήμερη ειδίκευση. Γιατί επιπλέον, στη μεθοδολογία του, συνδέει το μάθημα με την κοινωνική πράξη, για να συντονίσει το βήμα του με τις πρωτοπόρες δυνάμεις της κοινωνικής προόδου, εμπλουτίζοντας το συναισθηματικό κόσμο των μαθητών με το υλικό που προσφέρει η ίδια η ζωή, τα μεγάλα και επίκαιρα κοινωνικά προβλήματα, κινητοποιώντας τη βούλησή τους, διαμορφώνοντας στάση ζωής. Ένα τέτοιο σχολείο χρειαζόμαστε, της ολόπλευρης μόρφωσης σταθερής κοινωνικής δημιουργικής προσωπικότητας.
Η απλή πρόσθεση κάθε φορά ύλης και «νέων» μαθημάτων δεν κάνει το σχολείο δημιουργικό. Το κυνήγι της ύλης έχει σε σημαντικό βαθμό απονεκρώσει τη δημιουργική διάθεση του εκπαιδευτικού, ενώ η αποθησαύριση γνώσεων σαν αποτέλεσμα της εντατικοποίησης καταλήγει στο λειτουργικό αναλφαβητισμό.
Η συνταγή της ποσοτικής μόρφωσης έχει δοκιμαστεί, τώρα προβάλλει η ανάγκη μιας άλλης ποιότητας σχολικής αγωγής. Αυτή απαιτεί όμως ριζική αναδιάρθρωση όλου του προγράμματος και αναδιοργάνωση της σχολικής ζωής, σαν έκφραση του αναπροσανατολισμού της εκπαίδευσης στο πλαίσιο μιας νέας κοινωνικής οργάνωσης.
Πιστεύουμε ότι το πρόγραμμα του σχολείου πρέπει ριζικά να αναδιαρθρωθεί και να συγχρονιστεί, προσανατολισμένο στη διάπλαση της σταθερής και αρμονικής κοινωνικής προσωπικότητας. Ξεκινάμε λοιπόν με την απαίτηση το όλο πρόγραμμα του σχολείου αλλά και το κάθε μάθημα να συγκεντρωθεί σε κείνα τα στοιχεία της λειτουργίας του που είναι απαραίτητα γι' αυτόν το σκοπό. Έτσι, από τη μια αυξάνεται η συμβολή του κάθε μαθήματος στην ποιότητα του όλου προγράμματος και δημιουργείται η ανάγκη για συνεργασία των εκπαιδευτικών όλων των ειδικοτήτων. Από την άλλη βελτιώνεται και το κάθε μάθημα ξεχωριστά, γιατί τονίζεται ακριβώς η συγκεκριμένη συνεισφορά του στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του νέου ανθρώπου. Με αυτό το κριτήριο πρέπει να επιλέγεται η ύλη και η μέθοδος και να καθορίζεται η κύρια λειτουργία του κάθε μαθήματος, ώστε το πρόγραμμα να αποτελέσει ένα οργανωμένο όλο. Να πάψουν τα σχολικά μαθήματα να υπάρχουν «το καθένα για λογαριασμό του», με τη μορφή της σύνοψης τον πανεπιστημιακών παραδόσεων, γνώσεων ασύνδετων κι άχρηστων για τη βασική εκπαίδευση, σαν αποτέλεσμα της λειτουργίας του σχολείου ως μηχανισμού ταξικής επιλογής αλλά και ιδεολογικής χειραγώγησης.

Το ίδιο το γνωστικό περιεχόμενο του σχολείου πρέπει ν' αποκτήσει εσωτερική ενότητα και επιστημονική ουσία. Οι επικαλύψεις πρέπει να καταργηθούν όπως επίσης κι αναχρονισμοί, στοιχεία που δεν αποτελούν αντικείμενο επιστημονικής μόρφωσης. Το σχολείο πρέπει να θέσει τις απαραίτητες επιστημονικές βάσεις για να αποκτήσουν όλοι οι νέοι γενική θεώρηση της φυσικής και κοινωνικής πραγματικότητας, επιστημονικό κοσμοθεωρητικό υπόβαθρο και κει πάνω να οικοδομήσουν την ιδεολογική τους τοποθέτηση, να συνειδητοποιήσουν τη θέση τους μέσα στον κόσμο κι απέναντι στη ζωή. Τα κύρια στοιχεία της διανοητικής αγωγής του σχολείου πρέπει να είναι:
α) Η σωστή και πλήρης γνώση της γλώσσας και των τρόπων και των μεθόδων μαθηματικής σκέψης.
β) Η γνώση της φύσης, δηλαδή των φυσικών φαινομένων που συναντούμε στη ζωή και η αναγωγή τους σε φυσικές νομοτέλειες.
γ) Η γνώση της κοινωνίας, η γνώση δηλαδή της ιστορίας του άνθρωπου, μέσα από τα συγκεκριμένα φαινόμενα της κοινωνικής ζωής και την αναγωγή τους στους νόμους της ιστορικής εξέλιξης.

Ταυτόχρονα το σχολείο θα πρέπει να ενσωματώνει τη φυσική και αισθητική αγωγή, που σήμερα είναι καταδικασμένη στο περιεχόμενο κάποιων δευτερευόντων μαθημάτων, παρά την αναγνωρισμένη της αξία στη σωματική και ψυχική καλλιέργεια. Στη βασική εκπαίδευση, όμως, δεν υπάρχουν πρωτεύοντα και παρακατιανά μαθήματα, αλλά επιλέγονται εκείνα που κρίνονται απαραίτητα για την αρμονική ανάπτυξη των νέων ανθρώπων. Πολύ εργασία περιμένει λοιπόν τους παιδαγωγούς και εκπαιδευτικούς που θα ήθελαν να συμβάλουν στην αναδιάρθρωση του προγράμματος (πολύ περισσότερο που οι ιθύνοντες των υπουργικών ερευνητικών κέντρων έχουν άλλη ενασχόληση, τη βιομηχανία παραγωγής αξιολογικών ερωτήσεων, που αποπροσανατολίζουν και περιορίζουν τη διδασκαλία και το έργο του εκπαιδευτικού).

Όλα αυτά απαιτούν και ριζική αλλαγή της μεθοδολογίας της σχολικής εργασίας, που σήμερα δυστυχώς εκσφενδονίζει τη δημιουργική διάθεση και τη συλλογική δραστηριότητα έξω από το πρόγραμμα του σχολείου ή την περιορίζει σε επιλεκτικά προαιρετικά προγράμματα και φιλανθρωπίες της κακιάς ώρας. Αντίθετα η ευαισθητοποίηση των νέων ανθρώπων όχι μόνο ως αντικειμένων αλλά κι ως υποκειμένων της σχολικής μάθησης πρέπει να διαπερνά το πρόγραμμα του σχολείου που εφαρμόζεται κάθε φορά συγκεκριμένα. Η κατάργηση της αντιπαράθεσης έδρας-θρανίου μέσα από την αναδιάταξη της τάξης, η ομαδοποιημένη εργασία, η ενεργητική δραστηριοποίηση του μαθητή στη γνώση με το διαρκές πέρασμα από τη διδασκαλία στο εργαστήριο κι από κει στη ζωή, η βοήθεια που πρέπει να δίνεται το σχολείο στην εξασφάλιση κι οργάνωση του εξωσχολικού ελεύθερου χρόνου του μαθητή είναι ορισμένα πρακτικά προβλήματα που θα πρέπει να μας απασχολούν. Έχουμε υπόψη μας αναλυτικές μελέτες που βλέπουν μια νέα δυναμική στο σχολείο, όχι με λύσεις «συνυπευθυνότητας» και διαχείρισης της μιζέριας, αλλά μέσα από την κινητοποίηση όλων των δυνάμεων μέσα κι έξω από το σχολείο για την ανατροπή της.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑΣ

2) Αγγελικής Μάτση, Μουσικού εκπροσώπου του Συλλόγου Περιστερίου (Ε. ΑΛΕΞΙΟΥ)
Εμείς οι μουσικοί της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Περιστερίου, έπειτα από αρκετές συγκεντρώσεις μας, και βασιζόμενοι στις τελευταίες εξελίξεις όπου το μάθημά μας τείνει να καθιερωθεί ως μονόωρο, καταλήξαμε και σας γνωστοποιούμε τα ακόλουθα:
Το βασικότερο πρόβλημα που εντοπίζουμε, είναι ότι τα τελευταία χρόνια με αποκορύφωμα τη σχολική χρονιά που διανύουμε, το μάθημα της Μουσικής υποβαθμίζεται, και κατά συνέπεια υποβαθμιζόμαστε κι εμείς ως εκπαιδευτικοί και ως προσωπικότητες.
Στοιχεία που συνηγορούν στην παραπάνω διαπίστωσή μας είναι τα εξής:
Τα προηγούμενα χρόνια, και ιδιαίτερα την περασμένη σχολική χρονιά, κληθήκαμε να διδάξουμε τη Μουσική σε πάνω από 400 μαθητές τριών ή τεσσάρων σχολείων του Δήμου Περιστερίου (καθένας από μας), και στις περισσότερες περιπτώσεις οι διδακτικές ώρες στις τάξεις Γ' και Δ' μειώθηκαν από 2 σε 1, αυτεπάγγελτα (χωρίς σχετικό έγγραφο του ΥΠΕΠΘ) και χωρίς να ανήκουν τα σχολεία αυτά στην ΕΥΕΛΙΚΤΗ ΖΩΝΗ. Το γεγονός επίσης ότι κάθε χρόνο συμπληρώνουμε το διδακτικό μας ωράριο σε διαφορετικά σχολεία (υπάρχουν συνάδελφοι που στο διάστημα των 4 τελευταίων ετών έχουν διδάξει σε 9 σχολεία μη συμπεριλαμβανομένης της οργανικής τους θέσης), είχε ως αποτέλεσμα το έργο μας να μην παρουσιάζει επάρκεια και συνοχή. Αναφέρουμε, μάλιστα, το ακραίο αντιπαιδαγωγικό φαινόμενο συνδιδασκαλίας δύο τμημάτων προκειμένου να καλυφθούν ώρες άλλων συναδέλφων.
Φέτος με εγκύκλιο του ΥΠΕΠΘ (η οποία, δεν έχει αποσταλεί ακόμα στα σχολεία ούτε έχει δημοσιευτεί στην ιστοσελίδα του ΥΠΕΠΘ, αλλά προφορικά εφαρμόζεται), η Μουσική θα διδάσκεται 1ώρα / εβδομάδα στις τάξεις Γ, Δ', Ε' και ΣΤ', πράγμα που για μας μεταφράζεται ως εξής: Αν το υποχρεωτικό ωράριο του κάθε εκπαιδευτικού Μουσικής είναι 24 ώρες την εβδομάδα, θα πρέπει να συνεργαστεί με μεγάλο αριθμό σχολείων και κατά συνέπεια με πολλούς συλλόγους διδασκόντων, να μετακινείται συνεχώς και το σημαντικότερο: να προσφέρει έργο σε 24 τμήματα. Με μέσο όρο τους 20(!) μαθητές ανά τμήμα, καθένας από μας θα πρέπει να εργάζεται με τουλάχιστον 480 μαθητές ανά εβδομάδα, χωρίς να υπολογίσουμε ότι κάθε σύλλογος διδασκόντων (λίγο - πολύ) ζητάει (σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα «απαιτεί») επιπλέον βοήθεια από μας όσων αφορά τις σχολικές γιορτές...
Οι μαθητές αρκετών σχολείων διδάσκονται το μάθημα της μουσικής από άλλο εκπαιδευτικό κάθε χρόνο, ώστε να μην υπάρχει σταθερότητα ούτε στους εκπαιδευτικούς, ούτε στους μαθητές.
Από τα σχολεία ΕΥΕΛΙΚΤΗΣ ΖΩΝΗΣ, θεωρούμαστε ως «βοηθοί» στα διαθεματικά προγράμματα που αναλαμβάνουν και επιμελούνται οι δάσκαλοι, παραβλέποντας το «Διαθεματικό Πρόγραμμα Σπουδών» σύμφωνα με το οποίο υπάρχει συγκεκριμένο αναλυτικό πρόγραμμα για το συγκεκριμένο μάθημα.
Επιπρόσθετα, το μάθημα της Μουσικής υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο από την παντελή έλλειψη κατάλληλου εκπαιδευτικού υλικού (μουσικά όργανα, βιβλία για τον εκπαιδευτικό και το μαθητή, οπτικοακουστικό υλικό, αίθουσα διαμορφωμένη κατάλληλα για να διδάσκεται αποκλειστικά το συγκεκριμένο μάθημα.)
Πώς όμως μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι του αναλυτικού προγράμματος όταν επικρατούν τα παραπάνω;;;
Με ποιον τρόπο σκέφτονται και ενεργούν οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων σπουδών, όταν αντί να αυξήσουν τις ώρες διδασκαλίας του (αποδεδειγμένα από αρχαιοτάτων χρόνων) «Παιδαγωγικότερου των μαθημάτων» τις μειώνουν;;;
Σε ποια άλλη ειδικότητα στο χώρο της παιδείας (σε όλες τις βαθμίδες) καλείται ο εκπαιδευτικός να διδάξει σε 24 τμήματα και τουλάχιστον 480 μαθητές;;;
Πως είναι δυνατό η εκπαιδευτική κοινότητα να μην αντιδρά σύσσωμη όταν κατακρεουργείται το μοναδικό μάθημα που συμβάλλει ταυτόχρονα στη συναισθηματική, πνευματική, σωματική, κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών ενώ παράλληλα τα βοηθά να αναπτύξουν ικανότητες συνεργασίας και ηγεσίας;;;
Έπειτα από αναλυτική συζήτηση καταλήξαμε και ζητάμε τα εξής:

  1. Η τοποθέτηση των εκπαιδευτικών μουσικής και η διδασκαλία του μαθήματος να γίνεται αποκλειστικά στο σχολείο που είναι οργανικά τοποθετημένος και για όλες τις τάξεις 2 ώρες ανά εβδομάδα, τη στιγμή μάλιστα που γίνεται φανερό ότι η φιλοσοφία του τελευταίου αναλυτικού προγράμματος (έτσι όπως περιγράφεται στο «ΕΝΙΑΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ» και στο «ΔΙΑΘΕΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ») ενισχύει την άποψη ότι η διδασκαλία του μαθήματος στις τάξεις Α' και Β' (2 ώρες / εβδομάδα) απαιτεί αυξημένα επιστημονικά και παιδαγωγικά προσόντα.
  2. Να μην εξαιρούνται από τα παραπάνω τα σχολεία ΕΥΕΛΙΚΤΗΣ ΖΩΝΗΣ, διότι για ποια καινοτόμα κατάσταση και διαθεματικά προγράμματα μπορούμε να μιλάμε, όταν αφαιρούνται διδακτικές ώρες από το μάθημα που είναι από μόνο του διαθεματικό;;;
  3. Όλα τα παιδιά έχουν εξίσου το δικαίωμα να μαθαίνουν, να δημιουργούν και να ασκούν δεξιότητες εγκεφάλου, κίνησης και συναισθημάτων, και όχι μόνο οι μαθητές των ολοήμερων σχολείων (όπου εδώ εφαρμόζεται το άλλο αντιπαιδαγωγικό Φαινόμενο: να διδάσκεται το ίδιο μάθημα από διαφορετικούς εκπαιδευτικούς, και μάλιστα περισσότερες ώρες απ' ό,τι στο κανονικό πρόγραμμα).
  4. Να διαμορφωθούν αίθουσες διδασκαλίας της μουσικής σε κάθε σχολείο, εξοπλισμένες με το κατάλληλο μουσικοπαιδαγωγικό υλικό. (Αυτή τη στιγμή ο ΟΣΚ διαθέτει μικρό αριθμό κρουστών ΜΟΝΟ στα νηπιαγωγεία.)
  5. Να γίνει κατανοητή η παιδαγωγική αξία του μαθήματός μας (κάτι που οι Αρχαίοι Έλληνες δίδασκαν και εφάρμοζαν και που εδώ και πολλές δεκαετίες ισχύει στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης) και να αντιμετωπιζόμαστε δίκαια σε σχέση με όλους τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης εφόσον από άποψης μισθολογίου και διδακτικού ωραρίου ισχύουν για όλους τα ίδια.
  6. Ως ότου θεσμοθετηθούν τα παραπάνω και εφόσον η υπηρεσία μας «θεωρητικά» αναγνωρίζει κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε (σχετικά με μετακινήσεις, μεγάλο αριθμό μαθητών. κ.λ.π.) [βλ. « Νομοθεσία για τη διοίκηση και λειτουργία της εκπαίδευσης - Εκπαιδευτική Νομοθεσία Νο 2» του Κων/νου Κώτση -Σχολικού Συμβούλου Α/θμιας εκπ/σης και Διευθυντή Σπουδών Π Ε του ΥΠΕΠΘ - σελ. 210] να θεσμοθετήσει το διδακτικό μας ωράριο με μέγιστο αριθμό διδακτικών και εργασιακών ωρών τις 20, καθώς επίσης να αναλάβει πλήρως την ασφαλιστική μας κάλυψη σχετικά με πιθανόν τροχαία ατυχήματα και προβλήματα υγείας που θα προκύψουν σε καθέναν από μας.

ΑΡΧΗ ΣΕΛΙΔΑ