ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: «ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ»

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Συνάδελφοι, σας καλωσορίζουμε. Παρακαλώ να αρχίσουμε τη διαδικασία. Να καλωσορίσουμε εαυτούς και αλλήλους στην συμπρωτεύουσα και να ευχηθούμε καλή διαμονή έστω και για μια, δυο ημέρες.

Συνάδελφοι και συναδέλφισσες, η σημερινή ημερίδα που έχει θέμα: «ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ» είχε προγραμματιστεί από πολύ καιρό, αλλά πιστεύω ότι σήμερα ήρθε η ώρα για να κουβεντιάσουμε όλοι μαζί.

Θέλουμε λοιπόν να αναδείξουμε τα προβλήματα και να κάνουμε καταγραφή αυτών των προβλημάτων.

Περιττό να τονίσω ότι ο κλάδος μας από το 1985 αγωνίζεται για την αναβάθμιση του δημοσίου σχολείου και ανάμεσα στα αιτήματα τα οποία είχαμε τότε ήταν και η εισαγωγή των ειδικοτήτων, γιατί πιστεύαμε ότι έτσι θα πετύχουμε ένα καλύτερο σχολείο που θα παρέχει καλύτερη εκπαίδευση στα παιδιά του ελληνικού λαού.

Ξεφυλλίζοντας λοιπόν αυτά τα οποία θα βρείτε μέσα στο φάκελό σας έφθασα έτσι ασυνείδητα στην έκτακτη γενική συνέλευση του 1985. Από τότε λοιπόν που μπήκε για πρώτη φορά το αίτημα αυτό για την αναβάθμιση με την εισαγωγή των ειδικοτήτων μέχρι και σήμερα, όπου υπάρχουν προβλήματα και σε λίγο θα τα ακούσουμε, και θα ακούσετε εσείς τον Πρόεδρο αλλά και εμείς εσάς, θα κάνουμε καταγραφή, θα τα αναδείξουμε, για να μπορέσουμε να δώσουμε λύση όλοι μαζί σ' αυτά τα προβλήματα τα οποία έχουμε και μας ταλανίζουν.

Παρακαλώ τον Πρόεδρο της ΔΟΕ το συνάδελφο κ. Δημήτρη Μπράτη να πάρει το λόγο.

Δ.ΜΠΡΑΤΗΣ: Συναδέλφισσες, συνάδελφοι. Σας καλωσορίζω, εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου της Δ.Ο.Ε., στη σημερινή ημερίδα με θέμα: «Τα προβλήματα των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση», που έχει ως στόχο την ανάδειξη, την καταγραφή και την προώθηση λύσεων στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. ανταποκρίθηκε τόσο στην επιθυμία των συναδέλφων να πραγματοποιηθεί αυτή η ημερίδα, όσο και στις αποφάσεις της 70ης και 72ης Γ.Σ. του κλάδου που δέσμευαν το Δ.Σ. να προχωρήσει στη διοργάνωσή της.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι. Το αίτημα του κλάδου μας για την εισαγωγή των ειδικοτήτων, που θα διδάσκουν τα μαθήματα της Φ. Αγωγής, της Ξένης Γλώσσας, της Μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων στην Π.Ε., είναι παλιό και, αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία του κλάδου, θα το δει να πρωτοδιατυπώνεται στις αρχές της δεκαετίας του 1980 τότε που άρχισαν οι συζητήσεις για το Νέο Νόμο πλαίσιο της Γενικής Εκπαίδευσης (Ν 1566/85).

Το Σχέδιο Νόμου που δόθηκε στη Διδασκαλική Ομοσπονδία, το Φλεβάρη του 1985, για να διατυπώσει τις απόψεις της, συζητήθηκε λόγω της σπουδαιότητάς του, στην έκτακτη Γ.Σ. του κλάδου που έγινε στις 21 και 22 Μάρτη του 1985 στην Αθήνα. Η έκτακτη, εκείνη, Γ.Σ. του κλάδου, στις αποφάσεις της «χαρακτηρίζει το νομοσχέδιο πρωτοποριακό όσον αφορά στους νέους θεσμούς που εισάγει ( π.χ. λαϊκή συμμετοχή, αποκέντρωση, συλλογικά όργανα κλπ.), καθώς και τη διδασκαλία της Ξένης Γλώσσας, της Φ. Αγωγής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων, από ειδικούς στο Δημοτικό Σχολείο.».

Στην ίδια απόφασή της η ιστορική εκείνη Γ.Σ. του κλάδου σημειώνει: «Εκτίμηση της Γ.Σ. της Δ.Ο.Ε. είναι ότι το Ν/Σ κάτω από τις παρούσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες, αποτελεί τη μόνη ρεαλιστική πρόταση που στοχεύει και μπορεί να ανοίξει προοπτική για τη δημιουργία ενός σχολείου δημοκρατικού, ανοιχτού στην κοινωνία και τη ζωή, να αμβλύνει το καθεστώς των ανισοτήτων και των διακρίσεων στην Εκπαίδευση και να οδηγήσει στην ωρίμανση των συνθηκών για τη μετάβαση σ' ένα «ολοήμερο» λαϊκό 9χρονο βασικό σχολείο στο οποίο θα εξασφαλίζονται ίσες ευκαιρίες μόρφωσης σ' όλα τα παιδιά του λαού, ανεξάρτητα από την κοινωνικο-οικονομική κατάσταση της οικογένειάς τους. Σ' ένα τέτοιο «ολοήμερο σχολείο», που σε πρώτη φάση πρέπει να εφαρμοστεί πειραματικά, οι εργασιακές σχέσεις και οι κατακτήσεις των εκπαιδευτικών δε θα θιγούν. Αντίθετα, με την πρόβλεψη της εσωσχολικής βοήθειας, την άθληση, τις αθλητικές, καλλιτεχνικές κλπ. εκδηλώσεις και νέες θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν για τις ειδικότητες (εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό) και - το κυριότερο - το σχολείο θα μετατραπεί σε ζωντανή αγορά του δήμου, σε ζωντανό πολιτιστικό και κοινωνικό κύτταρο της γειτονιάς και του χωριού».

Σε άρθρο που δημοσιεύεται στο Δ.Β. του Απριλίου του 1985 με τίτλο «Το Ολοήμερο Σχολείο» αναφέρεται χαρακτηριστικά: «...η θέση αυτή του κλάδου για ένα ολοήμερο σχολείο είναι πρωτοποριακή και δεμένη με το λαϊκό αίτημα για ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση. Γιατί μόρφωση δεν συντελείται μόνο μέσα στο διδακτικό ωράριο. Αλλά και μετά απ' αυτό. Και το ερώτημα που μπαίνει είναι: πώς αξιοποιούν τα παιδιά των υποβαθμισμένων περιοχών τον ελεύθερο χρόνο τους; Πως θα σταθούν ισότιμα δίπλα στα παιδιά των «ανώτερων» κοινωνικών στρωμάτων, που αυτά τα τελευταία, πέρα από το διδακτικό ωράριο, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν ξένη γλώσσα, μουσική, μπαλέτο, να πάνε στο καλό φροντιστήριο, να δουν θέατρο και, επιπλέον, να έχουν τη βοήθεια των μορφωμένων γονιών τους; .........Γι' αυτό κι αυτή η θέση, η πρόταση του κλάδου, ανοίγει προοπτικές για μεγαλύτερη κοινωνική καταξίωση και αναγνώριση των δασκάλων και των νηπιαγωγών. Γιατί αποδεικνύουν στην πράξη πως πονάνε για τα προβλήματα του λαού και κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπισή τους. Ο κλάδος μας πάντα αγωνίστηκε με το λαό και για το λαό. Δεν είχε ποτέ στενούς, κλαδικούς συντεχνιακούς προβληματισμούς και στόχους».

Είναι σαφές, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, ότι ο κλάδος συνέδεσε την εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, άμεσα, από την πρώτη στιγμή μ' έναν άλλο τύπο σχολείου. Μ' ένα σχολείο το οποίο θα αμβλύνει τις κοινωνικές ανισότητες, μ' ένα σχολείο που θα παρέχει σ' όλα τα παιδιά, όλα τα γνωστικά αντικείμενα (ξένη γλώσσα, αθλητικές δραστηριότητες, μουσική, χορό κλπ.), μ' ένα σχολείο ανοιχτό στην κοινωνία και τη ζωή με το «ολοήμερο σχολείο» που θα σέβεται τις εργασιακές σχέσεις και τις κατακτήσεις των εκπαιδευτικών.

Η διδασκαλία αυτών των μαθημάτων από ειδικούς θα αναβαθμίσει, σύμφωνα με την απόφαση της έκτακτης Γ.Σ. του κλάδου, την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης, που, τελικά, θα είναι προς όφελος του ελληνικού λαού.

Μετά τη συζήτηση και τη σύμφωνη γνώμη του κλάδου, στα περισσότερα ζητήματα, ο Ν.1566/85 εισάγεται στη Βουλή για ψήφιση. Στην εισηγητική έκθεση του Νόμου σχετικά με το θέμα των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, αναφέρονται τα εξής:
«...Νέα, σημαντική διαφοροποίηση και νέο ανέβασμα της ποιότητας στη λειτουργία του δημοτικού σχολείου, είναι η εισαγωγή της διδασκαλίας της φυσικής αγωγής, της μουσικής, των ξένων γλωσσών και των καλλιτεχνικών μαθημάτων από εκπαιδευτικούς που έχουν τα αντίστοιχα με το αντικείμενο προσόντα. Στο σχέδιο νόμου εκφράζεται η πολιτική βούληση να γίνει αυτή η εισαγωγή και θεσπίζονται πολλαπλές δυνατότητες για την πραγματοποίησή της. Η τεράστια σημασία της διδασκαλίας της φυσικής αγωγής για τη σωστή σωματική ανάπτυξη των παιδιών, των ξένων γλωσσών που είναι τελείως απαραίτητες στη σύγχρονη ζωή, καθώς και της μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων, για την αισθητική τους αγωγή, αναγνωρίζεται για πρώτη φορά από την Πολιτεία».

Ο Ν.1566/85 ψηφίζεται, συνάδελφοι, από τη Βουλή των Ελλήνων το Σεπτέμβρη του 1985 και στο άρθρο 92, παρ. 2 προβλέπει: «... η ολοκλήρωση της διδασκαλίας των μαθημάτων ξένης γλώσσας, φυσικής αγωγής, καλλιτεχνικών μαθημάτων και μουσικής στα δημόσια δημοτικά σχολεία, από εκπαιδευτικούς που έχουν τα απαιτούμενα τυπικά προσόντα θα γίνει εντός τριετίας, με έναρξη την 1η Σεπτεμβρίου 1985 για τη Δ' τάξη».
Από την ψήφιση του Ν.1566/85 και μετά, συνάδελφοι, ο κλάδος σ' όλα τα διεκδικητικά πλαίσια αγωνίζεται για να γίνει πράξη το άρθρο 92 που προβλέπει την εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Στις αποφάσεις της έκτακτης Γ.Σ. που γίνεται στις 21 και 22 Φλεβάρη του 1986 αναφέρονται τα εξής: «... Επίσης η Γ. Συνέλευση διαπιστώνει πως ο κλάδος θα πρέπει να αγωνιστεί με κάθε τρόπο για την άμβλυνση των ανισοτήτων στην εκπαίδευση και για την κατάργηση της ιδιωτικής εκπαίδευσης και της παραπαιδείας. Προς την κατεύθυνση άμβλυνσης των ανισοτήτων στην εκπαίδευση, η πολιτεία οφείλει να πάρει συγκεκριμένα μέτρα. Ένα επιπλέον μέτρο είναι η πρόσληψη εκπαιδευτικών ξένης γλώσσας και καλλιτεχνικών μαθημάτων, κατά προτεραιότητα, από τις υποβαθμισμένες περιοχές».

Η παραπάνω απόφαση για το διορισμό ειδικοτήτων στην Π.Ε., ενσωματώνεται στο διεκδικητικό πλαίσιο του κλάδου το Μάρτιο του 1986.

Στην 56η Γ.Σ. του κλάδου (Ιούνιος 1987) συμπεριλαμβάνεται και πάλι το αίτημα για τη λειτουργία των νέων θεσμών και το διορισμό ειδικοτήτων στην Π.Ε.

Συγκεκριμένα η απόφαση αναφέρει: « ο κλάδος να προετοιμαστεί για αγωνιστική παρέμβαση για την υλοποίηση των διατάξεων του άρθρου 92 του Ν.1566/85 που προβλέπει το διορισμό στα δημοτικά σχολεία από 1-9-85 καθηγητών Φ.Αγωγής, Ξένης Γλώσσας και καλλιτεχνικών μαθημάτων. Είναι απαράδεκτο για τον κλάδο το γεγονός ότι μέχρι στιγμής δεν έχει καλυφθεί ούτε μια από τις παραπάνω θέσεις».

Με τις συνεχείς παρεμβάσεις του κλάδου γίνονται οι πρώτοι διορισμοί εκπαιδευτικών ειδικοτήτων το 1987 σε 430 σχολεία ΣΔΕΝΠ.

Το 1988 στα σχολεία αυτά προστίθενται άλλα 850. Η εφαρμογή όμως αυτή του προγράμματος αντιμετωπίζει τεράστιες δυσκολίες. Δεν υπήρχαν ενδιαφερόμενοι εκπαιδευτικοί (μουσικοί και καλλιτεχνικών μαθημάτων) και σε αρκετές περιπτώσεις - ιδιαίτερα στην επαρχία - ούτε γυμναστές και καθηγητές ξένων γλωσσών για να διδάξουν δοκιμαστικά στα σχολεία. Κι αυτό γιατί δεν υπήρχε σύσταση οργανικών θέσεων αλλά οι συνάδελφοι διορίζονταν από τη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση με τη χρονοβόρα διαδικασία των αναπληρωτών.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. μπροστά σ' αυτή την κατάσταση θέτει το θέμα στην 58η Γ.Σ. του κλάδου (Ιούνιος 1989) η οποία αποφασίζει:
« Να διορίζονται και να ανήκουν οργανικά στα δημοτικά σχολεία καθηγητές γυμναστές, ξένων γλωσσών και καλλιτεχνικών μαθημάτων».
Το Μάρτιο του 1990 το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., στα πλαίσια διαλόγου με το Υπουργείο Παιδείας, καταθέτει συγκεκριμένο σχέδιο Π.Δ. για τη σύσταση οργανικών θέσεων και τα προσόντα διορισμού εκπαιδευτικών ειδικοτήτων. Το διάταγμα εκείνο ήταν, πράγματι, εμπεριστατωμένο και αντιμετώπιζε όλα τα θέματα των ειδικοτήτων.

Συγκεκριμένα το σχέδιο εκείνο προέβλεπε:
Οι οργανικές θέσεις των νέων κλάδων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης προσδιορίζονται ως εξής:

Οι θέσεις αυτές δύνανται να αυξάνονται και να μειώνονται με Π.Δ. στις περιπτώσεις τροποποίησης των αναλυτικών και ωρολογίων προγραμμάτων ίδρυσης, προαγωγής, συγχώνευσης ή κατάργησης δημοτικών σχολείων. Οι διορισμοί για τη συμπλήρωση των παραπάνω οργανικών θέσεων, γίνονται σταδιακά ώστε να ολοκληρωθούν μέσα σε τρία χρόνια, με έναρξη το σχολ. έτος 1990-91.

Οι ειδικοί εκπαιδευτικοί διορίζονται, εργάζονται και εξελίσσονται υπηρεσιακά σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 13 και 15 του Ν1566/85 που ισχύουν για το εκπαιδευτικό προσωπικό της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Στην παρ. 7 αναφέρονται επί λέξει: « Οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί της Π.Ε. οι οποίοι έχουν και τα επιστημονικά προσόντα που προβλέπονται για τους ειδικούς εκπαιδευτικούς καταλαμβάνουν κατά προτεραιότητα, ύστερα από αίτησή τους, οργανικές θέσεις του αντίστοιχου κλάδου».

Στην 59η Γ.Σ. εγκρίνεται το σχέδιο της ομάδας εργασίας της Δ.Ο.Ε. (Ιούνιος 1990) και αποφασίζεται: « Οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων να ενταχθούν οργανικά στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και η πρόσληψή τους να ολοκληρώνεται μέχρι την 1η Σεπτέμβρη».

Στην 60η (Ιούνιος 1991) και στην 61η (Ιούνιος 1992) Γ.Σ. επαναβεβαιώνονται οι θέσεις του κλάδου που αναφέρονται στη γενίκευση των ΣΔΕΝΠ και στην εφαρμογή του Π.Δ. που έχει καταρτίσει η Δ.Ο.Ε. .

Στην 62η Γ.Σ. (Ιούνιος 1993) το θέμα επανέρχεται με την επισήμανση ότι παρατηρείται μεγάλη έλλειψη υποψηφίων για να διδάξουν το μάθημα της μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων. Γι' αυτό και η Γ.Σ. αποφασίζει ότι τα μαθήματα αυτά μπορούν να διδαχθούν από δασκάλους που έχουν τα αντίστοιχα προσόντα. Όπως διευκρινίζεται στο Δ.Β. Μαρτίου- Απριλίου 1994 η απόφαση αυτή αφορά μόνο τα μαθήματα της μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων.

Στην απόφαση της 63ης Γ.Σ. (Ιούνιος 1994) του κλάδου γίνεται συγκεκριμένη αναφορά στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στα δημοτικά σχολεία. Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Είναι επιβεβλημένο να αντιμετωπιστούν όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά στα σχολεία οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων. Προβλήματα σχετικά με το διορισμό τους, την τοποθέτησή τους, το ωράριο εργασίας τους, τη μετακίνησή τους σε διάφορες περιοχές και σε περισσότερα από ένα σχολεία για τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου και γενικά με όλο το φάσμα των εργασιακών τους σχέσεων».

Στην 64η Γ.Σ. του κλάδου ( Ιούνιος 1995) διαπιστώνεται ότι ο θεσμός των ΣΔΕΝΠ πέτυχε και ζητείται η γενίκευσή του. Ταυτόχρονα κατατίθεται και συγκεκριμένη πρόταση για τη μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών της Π.Ε.. Συγκεκριμένα η απόφαση αναφέρει: «Να γενικευθούν σε όλη την επικράτεια τα ΣΔΕΝΠ και να λειτουργήσουν με όλες τις ειδικότητες στα μαθήματα της Ξένης Γλώσσας, των Καλλιτεχνικών, της Μουσικής και της Γυμναστικής».

Ταυτόχρονα, σ' εκείνη την απόφαση, αναφέρεται: « Ο κλάδος διεκδικεί το διορισμό του αναγκαίου αριθμού των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων (ξενόγλωσσοι, γυμναστές) στην Π.Ε. ώστε να καλύψουν τις ανάγκες όλων των σχολείων της χώρας (ολιγοθέσια και πολυθέσια). Επαναβεβαιώνεται η θέση του κλάδου για τη διδασκαλία του μαθήματος της Φ. Αγωγής στην Α΄ και Β΄ τάξη και την έναρξη διδασκαλίας Ξένης Γλώσσας από τη Γ΄ τάξη».

Στην 66η Γ.Σ. του κλάδου γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στο θέμα του διορισμού του αναγκαίου αριθμού εκπαιδευτικών ειδικοτήτων και στην 67η Γ.Σ. ( Ιούνιος 1998) γίνεται συζήτηση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και εκεί αναφέρεται, συγκεκριμένα, στις αποφάσεις:

Επέκταση της εφαρμογής του μαθήματος Φ. Αγωγής στην Α΄ και Β΄ τάξη
Επέκταση του μαθήματος της Ξ. Γλώσσας στη Γ΄ Δημοτικού.
Διδασκαλία από εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων των αντίστοιχων μαθημάτων και στα ολιγοθέσια σχολεία.
Δημιουργία και βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής στα δημοτικά σχολεία για την καλύτερη διδασκαλία των μαθημάτων Φ. Αγωγής, Ξ. Γλώσσας και καλλιτεχνικών μαθημάτων.
Να δίνεται η δυνατότητα απόσπασης των ειδικοτήτων στα σχολεία του εξωτερικού.
Αποζημίωση των εκπαιδευτικών που μετακινούνται για εκτέλεση διδακτικού έργου σε άλλο σχολείο, μακριά από την οργανική θέση.
Μοριοδότηση και των σχολείων που γίνεται συμπλήρωση του ωραρίου
Αύξηση των οργανικών θέσεων.
Πρόβλεψη και κάλυψη θέσεων μουσικών και γυμναστών στα σχολεία ειδικής αγωγής.
Να ιδρυθούν θέσεις Συμβούλων Ειδικοτήτων και στην Π.Ε. σε αναλογία 1:100. Να γίνει πλήρωση των θέσεων αυτών αποκλειστικά από εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στην Π.Ε. .

Με τις αποφάσεις της 69ης Γ.Σ. του κλάδου ( Ιούνιος 2000) ζητείται η διδασκαλία της Φ. Αγωγής στις Α΄ και Β΄ τάξεις και των Αγγλικών στη Γ΄ τάξη.

Στην 70η Γ.Σ. του κλάδου συμπεριλαμβάνεται, ως ξεχωριστό θέμα για συζήτηση, το θέμα των ειδικοτήτων όπου συμπληρωματικά αποφασίζονται και τα εξής:

Μείωση του ωραρίου των εκπαιδευτικών που μετακινούνται για εκτέλεση διδακτικού έργου σε άλλο σχολείο μακριά από την οργανική τους θέση.
Ίδρυση γραφείου Φ. Αγωγής Π.Ε. σε κάθε διοικητική περιφέρεια.
Δυνατότητα διεκδίκησης θέσης Δ/ντή ή Υποδ/ντή σχολείου από τους συναδέλφους ειδικοτήτων.
Αναγνώριση ως εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας του χρόνου κατά τον οποίο γυμναστές εργάστηκαν σε σχολεία μέσω των προγραμμάτων της Γ.Γ.Α. .

Στην 72η Γ.Σ. ( περσινή) του κλάδου και στα πλαίσια του θέματος εργασιακές σχέσεις - ωράριο αποφασίζεται να διεκδικηθεί η μη μετακίνηση εκπαιδευτικών για συμπλήρωση ωραρίου εφόσον συμπληρώνουν σε ένα σχολείο 18 ώρες, οι άλλες ώρες να διατίθενται για άλλες δραστηριότητες στο ίδιο σχολείο.

Έκανα, αγαπητοί συνάδελφοι, αυτή την ιστορική αναδρομή για δυο λόγους: Αφενός μεν για να φανεί ότι η εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση ήταν αίτημα του κλάδου που πρωτοδιατυπώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του '80 και είχε ως στόχο την αναβάθμιση της ποιότητας της εκπαίδευσης και την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων και αφετέρου να φανεί, επίσης, ότι από την ψήφιση του Ν. 1566/85, (18 χρόνια συνεχώς) δεν υπάρχει Γ.Σ. του κλάδου - παρά τα όσα αντίθετα πολλές φορές λέγονται - που να μην ασχολείται με τα προβλήματα των ειδικοτήτων και να μην προτείνει λύσεις σ' αυτά.

Καλή, η ιστορική αναδρομή θα μου πείτε. Σήμερα με τα προβλήματα των ειδικοτήτων τι γίνεται; Πώς αυτά καταγράφονται και αντιμετωπίζονται;
Από τα έγγραφα που μας έχουν στείλει οι σύλλογοι όλης της χώρας μπορούμε να πούμε, συνάδελφοι, ότι λίγο - πολύ τα προβλήματα είναι περίπου τα ίδια, όπως αυτά καταγράφηκαν στην 70η Γ.Σ. του κλάδου, με τις εξής επιπλέον προτάσεις:

Να λαμβάνεται υπόψη ότι το διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο διότι μπαίνουν σε πολλά τμήματα και έχουν την παιδαγωγική και διδακτική ευθύνη για πολλούς μαθητές (8 τμήματα Αγγλικών Χ 25 μαθητές = 200μαθητές, 12 τμήματα Φ. Αγωγής Χ 25 = 300 μαθητές, 24 τμήματα Μουσικής Χ 25 = 600 μαθητές).
Να υπάρξουν κατάλληλα βιβλία για τη διδασκαλία των Αγγλικών. Τα υπάρχοντα είναι εντελώς ακατάλληλα.
Να μην καταστρατηγείται το διδακτικό ωράριο που προβλέπει ο νόμος με βάση τα χρόνια υπηρεσίας, με την ανάθεση υποχρεωτικών υπερωριών.
Να θεσμοθετηθεί η διδασκαλία των Αγγλικών από τη Γ' τάξη.
Να καλύπτεται ασφαλιστικά ο εκπαιδευτικός που μετακινείται για τη συμπλήρωση ωραρίου σε άλλο σχολείο.
Να υπάρξει δίκαιη μοριοδότηση για την κατάληψη θέσης στελέχους στην εκπαίδευση.
Να δίνεται η δυνατότητα μετεκπαίδευσης και επιμόρφωσης στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων.
Να αναγνωρισθεί η προϋπηρεσία των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων.

Πέρα από τα παραπάνω δημιουργήθηκε, συνάδελφοι, φέτος και ένα άλλο πρόβλημα με τη μείωση των ωρών της Μουσικής, η οποία έγινε αυθαίρετα από τη Δ/νση Σπουδών του Υπουργείου, πρόχειρα και χωρίς καμιά μελέτη, και η οποία είχε δυσμενείς επιπτώσεις, τόσο ως προς την αποτελεσματικότητα της διδασκαλίας του μαθήματος, όσο και στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς, οι οποίοι, αναγκάζονται να μετακινούνται σε περισσότερα σχολεία για να συμπληρώσουν το διδακτικό τους ωράριο. Ήδη γι' αυτό το θέμα έχει διαμαρτυρηθεί το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. .

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι. Στόχος της σημερινής ημερίδας, όπως και στην αρχή τόνισα, είναι η καταγραφή, η ανάδειξη και η προώθηση λύσεων στα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. διαχρονικά αγωνίζεται και για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν όλοι οι εκπαιδευτικοί στην Π.Ε. αλλά και για τα ιδιαίτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ειδικότητες.

Θέλω να παρατηρήσω, αγαπητοί συνάδελφοι, ότι τα προβλήματα, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι κοινά. Λύσεις σ' αυτά μπορεί να δώσει μόνο η συμμετοχή μας στις διαδικασίες του συνδικαλιστικού μας κινήματος, η διαμόρφωση αξιόπιστων προτάσεων, η ενότητά μας και η αποφασιστικότητά μας να τα διεκδικήσουμε.
Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., σε καμιά περίπτωση, δεν αντιδικεί με κανένα συνάδελφο, σύλλογο ή ομοσπονδία. Η συμμετοχή των συναδέλφων στους τοπικούς συλλόγους είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης του καθενός.

Εμείς επισημαίνουμε, πάντως, ότι η οργάνωση μέσα στους τοπικούς διδασκαλικούς συλλόγους, η συμμετοχή σ' όλες τις διαδικασίες, η ανάδειξη των προβλημάτων μέσα απ' αυτούς θα βοηθήσει στο να πετύχουμε γρηγορότερα λύσεις.

Γιατί είναι βέβαιο ότι στη σημερινή εποχή, συνάδελφοι, που οι εργαζόμενοι δέχονται την ολομέτωπη επίθεση του νεοφιλελευθερισμού ο οποίος ευθέως αμφισβητεί τις κατακτήσεις μας, η απάντησή μας δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ, η συλλογική μας δράση και όχι ο κατακερματισμός μας.

Μ' αυτές τις σκέψεις σας καλωσορίζω και πάλι στη σημερινή ημερίδα και σας διαβεβαιώνω ότι τα πορίσματά της, τα συμπεράσματά της θα τα φέρει για συζήτηση το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. στην 73η Γ.Σ. προκειμένου να γίνουν αποφάσεις του κλάδου. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Όπως ακούσατε και από τον Πρόεδρο ο κλάδος μας είχε πάντα θέσεις και οι αγώνες του, ήταν και είναι, συνυφασμένοι με την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου.

Επειδή η σημερινή ημερίδα και η σημερινή συνάντησή μας είναι καθαρά συνδικαλιστική συνάντηση, γι' αυτό, όπως προείπαμε θα γίνει ανάδειξη - καταγραφή των προβλημάτων που έχουν και αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων στα σχολεία της χώρας.

Παρακαλώ λοιπόν να ανοίξουμε κατάλογο ομιλητών όπου ο καθένας θα μιλήσει γι' αυτά τα προβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει στη σχολική μονάδα που υπηρετεί. Ο λόγος στον κ. Ντάνη.

ΑΠ.ΝΤΑΝΗΣ: Είμαι εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής, Διευθυντής σε Δημοτικό Σχολείο και εκπροσωπώ τις ειδικότητες του Συλλόγου διδασκάλων και νηπιαγωγών του Λαγκαδά.

Εφόσον ο χρόνος είναι πολύ περιορισμένος, πέρα από το χαιρετισμό των ειδικοτήτων της Περιφέρειας του Λαγκαδά εκφράζω την ευχή μου, σ' αυτή την ημερίδα εδώ να διατυπωθούν προτάσεις και λύσεις έτσι που θα αδελφώσουν τις ειδικότητες με τους δασκάλους και θα προωθήσουν τις διεκδικήσεις εκείνες που θα φέρουν κοινά οφέλη και για τις δυο πλευρές.

Ξεκινώντας με τις οργανικές θέσεις των ειδικοτήτων, συμφωνούμε όλοι στο να αυξηθούν. Εγώ προτείνω πιο συγκεκριμένα εδώ, κάθε 6θέσιο σχολείο έχει 12 ώρες φυσική αγωγή, και 12 ώρες αγγλικά. Αν υπολογίσουμε γύρω στις 6 ως 8 ως 9 ώρες και στο ολοήμερο καλύπτεται μια οργανική θέση.

Προτείνω λοιπόν σε κάθε 6θέσιο σχολείο και πάνω να προταθεί οργανική θέση αγγλικών και φυσικής αγωγής.

Όσον αφορά στο μάθημα της μουσικής, γίνεται το εξής παράλογο. Επειδή υπάρχουν λίγοι εκπαιδευτικοί μουσικής μοιράζονται τοποθετούνται σε ένα σχολείο, τους δίνονται 4 ώρες και μοιράζονται σε άλλα 5 σχολεία για να συμπληρώσουν το ωράριό τους. Αυτό είναι παράλογο από την έννοια ότι αυτός που έχει την τοποθέτηση την οργανική θέση σε ένα σχολείο, πρέπει να καλύπτει όσες ώρες διαθέτει το σχολείο και μετά να συμπληρώνει ωράριο σε άλλο σχολείο. Δεν θα περιορίσουμε δηλαδή τη Γ' και την Δ' τάξη, σε μια ώρα μουσικής για να καλύψουμε άλλο σχολείο, αυτό είναι αυτονόητο. Είναι λειτουργική ρύθμιση που γίνεται από τα Γραφεία της Εκπαίδευσης.

Ανέφερα λίγο το ολοήμερο ότι πρέπει να καλύπτουμε το ωράριό μας, πρέπει να είμαστε εκεί για δυο λόγους που θα τους αναφέρω στη συνέχεια και θα τους αναπτύξω λίγο περισσότερο στη συνέχεια μιλώντας για το ολοήμερο.

Να περάσω λίγο στην επιστημονική υποστήριξη από τους Συμβούλους. Και να εκφράσω την παράκληση προς τους Συμβούλους της Πρωτοβάθμιας, να μην παρεμβαίνουν σε θέματα επιστημονικού περιεχομένου των ειδικοτήτων, γιατί αυτό είναι αρμοδιότητα των Συμβούλων των ειδικοτήτων.

Δημιουργούμε προβλήματα και καμιά φορά αντιθέσεις μεταξύ μας από εκεί που δεν υπάρχει πρόβλημα. Επίσης παροτρύνω τα στελέχη της εκπαίδευσης να απευθύνονται στους Συμβούλους των ειδικοτήτων αν δημιουργείται κάποιο πρόβλημα, οι Διευθυντές των σχολείων δηλαδή να επικοινωνούν τηλεφωνικά με τους Συμβούλους φυσικής αγωγής, των αγγλικών και της μουσικής για να λύσουν κάποιο πρόβλημα γιατί αυτοί έχουν την αρμοδιότητα. Δεν θα τους παραμερίζουμε. Εφόσον είναι κοινά και στη Δευτεροβάθμια και στην Πρωτοβάθμια θα πάρουν θέση αυτοί για να λύσουμε τα προβλήματά μας.

Στις κρίσεις των στελεχών για την εκπαίδευση όσον αφορά στις θέσεις των Συμβούλων ευτυχώς που στην προκήρυξη προβλέφτηκε μετά από αρκετές παρεμβάσεις και περιλαμβανόμασταν οι εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας σαν υποψήφιοι στις επιλογές των θέσεων των Συμβούλων που είναι κοινές για την Πρωτοβάθμια και τη Δευτεροβάθμια. Αυτό δεν ίσχυσε βέβαια για τους Προϊσταμένους των Γραφείων φυσικής αγωγής στις οποίες η προκήρυξη έγινε πολύ νωρίς μετά το νόμο, νομοθετικά δηλαδή δεν καλυπτόμαστε. Απλά ο Υπουργός φρόντισε να το προβλέψει αυτό.

Να καλυφθεί. Και περνάω γρήγορα-γρήγορα στο ολοήμερο σχολείο για να πω εκεί τις δικές μου προτάσεις πιο συγκεκριμένα.

Το ολοήμερο σχολείο ήταν μια πρόκληση και μια ευκαιρία, για τις ειδικότητες, αλλά παράλληλα και για τους δασκάλους. Κινδυνεύουμε να χάσουμε το τρένο με την έννοια ότι φταίμε και οι δάσκαλοι φταίνε και οι ειδικότητες που δεν παίρνουμε πιο ζεστά αυτό το θέμα.

Σήμερα το ολοήμερο σχολείο, όπως λειτουργεί, δεν εξυπηρετεί ούτε το δάσκαλο ούτε τις ειδικότητες. Ο δάσκαλος έχει πρόβλημα στο να παρέχει εκπαιδευτικό έργο στις λίγες ώρες που του δίνουν και δικαιολογημένα οι σύλλογοι των δασκάλων και η ΔΟΕ ζητάνε να αυξηθούν οι ώρες προετοιμασίας των δασκάλων και έχει απόλυτο δίκιο ως προς το ότι ο δάσκαλος είναι ο πυρήνας του ολοήμερου σχολείου.

Το πρόβλημα είναι, ότι αυτός ο δάσκαλος, για να αποδώσει και να δώσει πραγματικά αυτό που περιμένει η κοινωνία, τη βοήθεια στους μαθητές πρέπει να ασχοληθεί με τα παιδιά 4 ή τουλάχιστον 3 ώρες καθημερινά.

Έτσι πρέπει να λειτουργεί ο δάσκαλος όταν ξεκινάει. Οι ειδικότητες από την άλλη πλευρά δεν θα καταργηθούν δεν θα φύγουν από το ολοήμερο για να καλύψει ο δάσκαλος αυτή την ανάγκη, πρέπει να λειτουργούν παράλληλα. Πρέπει φυσικά να αλλάξει και το παραδοσιακό σύστημα λειτουργίας του δημοτικού σχολείου. Δεν θα λειτουργούμε σε ένα πρόγραμμα για όλους τους μαθητές θα πάμε θα περάσουμε σε μια φάση επιλογών πλέον των μαθητών δυο ώρες το δάσκαλο μια ώρα το δάσκαλο, 4 ώρες στον δάσκαλο, δυο ώρες στην ειδικότητα, τρεις ώρες στην ειδικότητα έτσι για να λυθεί αυτό το πρόβλημα.

Και βέβαια τα άλλα θέματα που αφορούν στο περιεχόμενο της ειδικότητας για ν' αναβαθμιστεί ο ρόλος του ολοήμερου σχολείου είναι κάτι το οποίο δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους. Εμείς οι ίδιοι πρέπει να περάσουμε σε θέσεις, και προτάσεις, για αθλητισμό πραγματικά αθλητισμό στο σχολείο, με αθλητικά τμήματα, για αγγλικά με βοήθεια στο σχολείο, προτείνοντας ένα βιβλίο ασκήσεων τουλάχιστον για τα αγγλικά, δεν είναι ώρα που περνά χωρίς να έχει αποτέλεσμα το ίδιο και για τη μουσική το ίδιο και για τα άλλα μαθήματα.

Και φυσικά αυτά πρέπει να αξιολογούνται, με τις εκδηλώσεις με τα φύλλα ελέγχου που θα πρέπει να υπάρξουν και στο ολοήμερο σχολείο.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε συνάδελφε, ο λόγος στην κα. Αναγνώστου

ΑΛ.ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ: Από το Σύλλογο Ιωαννίνων, ειδικότητα Αγγλικών και εκπροσωπώ αυτή τη στιγμή όλες τις ειδικότητες στα Ιωάννινα.

Αν δεν ήμασταν εμείς οι δάσκαλοι, εσείς των αγγλικών, θα ήσασταν ακόμα για πολλά χρόνια αδιόριστοι. Σε όποιο σχολείο κι αν βρέθηκα σε όλη τη δεκαετία που πέρασε, αυτή η φράση με ακολουθεί.

Στην όλη μου πορεία δεν υπήρξε σχολείο που να υπηρέτησα και να μην την άκουσα. Και αναρωτιέμαι, εγώ, με τη σειρά μου. Είναι άραγε αυτός ο λόγος που εμείς των αγγλικών υποφέρουμε για μια δεκαετία τόσες ανισότητες σε σχέση με τους συναδέλφους μας δασκάλους, μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο;

Θέλω να είμαι σαφής. Η φράση αυτή είναι γεγονός, ότι ακούγεται επανειλημμένα. Είναι γεγονός επίσης ότι η ΔΟΕ συνέβαλε πολύ κατά το πλείστον μάλλον στο να επιτευχθεί αυτός ο στόχος να διδάσκονται τα αγγλικά στα δημοτικά.

Θα ήμουν αφελής αν πίστευα ότι για αυτή την κατάσταση μάς φταίνε οι συνάδελφοί μας οι δάσκαλοι. Σίγουρα όχι. Αυτό που φταίει είναι το σύστημα, αυτοί που φτιάχνουν τα συστήματα και τους θεσμούς και όλοι αυτοί οι υπεύθυνοι θα πρέπει επιτέλους να καθίσουν να σκεφτούν, να αναλογιστούν από την αρχή αν αξίζει να πληρώνουμε τίμημα για το λόγο ότι δεχθήκαμε διορισμό στα δημοτικά.

Αν μη τι άλλο είναι καταπάτηση αξιοπρέπειας εργαζόμενων να δουλεύουν με διαφορετικές συνθήκες εργασίας, μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο.

Συμφωνώ ότι η ειδικότητά μας, έχει μια ιδιαιτερότητα. Κάποια πράγματα είναι σίγουρα αναπόφευκτα. Αυτό όμως δεν σημαίνει, ότι δεν μπορεί να γίνει ειδική μέριμνα να τεθούν όλα τα θέματα στο τραπέζι από την αρχή, σε ισότιμη βάση.

Η δικαιολογία είναι νεοδιόριστοι άρα και αντέχουν, είναι ατυχής. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι και οι νεώτεροι έχουν τα όριά τους. Εξηγούμαι λοιπόν όσον αφορά τις ανισότητες. Όλοι έχουμε ένα κοινό μάθημα, το γλωσσικό. Οι δάσκαλοι μόνο ένα δίωρο κάθε μέρα, εμείς και τις 24 ώρες.

Το ελληνικό γλωσσικό μάθημα, πρέπει να γίνεται απαραίτητα τις δυο πρώτες ώρες, γιατί πολύ σωστά το παιδί πρέπει να είναι ξεκούραστο ώστε να μπορεί να αφομοιώσει τη γλώσσα. Εμείς και την 6η ώρα που τα παιδιά βρίσκονται σε αλαλούμ κατάσταση γλωσσικό μάθημα κάνουμε. Σπάνια ξεκινάμε πρώτη ώρα.

Ανάγκη λοιπόν διαμόρφωσης ωραρίου σε ενιαία βάση. Οι δάσκαλοι σπούδασαν παιδαγωγικά, παιδοψυχολογία και άλλα συναφή. Και είναι υπεύθυνοι, έχουν να κάνουν με την ιδιαίτερη ψυχολογία μόνο 25 παιδιών το χρόνο.

Εμείς δεν σπουδάσαμε παιδαγωγικά άλλα πράγματα, ψυχολογίες, γλωσσολογίες, «χρονολογίες» και έχουμε να κάνουμε με 225 παιδιά το χρόνο. Αυτό, το μαθητή λογικά τον αφήνει αδιάφορο. Για αυτό όσον αφορά στο κομμάτι παιδαγωγική δεν μας συγχωρείται κανένα λάθος και από κανέναν. Πρέπει, οφείλουμε να είμαστε άψογοι παιδαγωγοί.

Άραγε λοιπόν δεύτερη δυνατότητα και στους Καθηγητές Αγγλικών, και σε όλους των ειδικοτήτων σε ίσες ευκαιρίες πρόσβασης σε παιδαγωγική επιμόρφωση μέσω διδασκαλείου. Οι δάσκαλοι έχουν μαθητή με μαθησιακές δυσκολίες; Έχουν και το δάσκαλο της ειδικής αγωγής. Εμείς δεν έχουμε να αντιμετωπίσουμε μόνο το μαθητή το συγκεκριμένο των διαφόρων τμημάτων με μαθησιακές δυσκολίες. Έχουμε να αντιμετωπίσουμε και όλους εκείνους τους μαθητές με καθόλου μαθησιακές δυσκολίες, αλλά που η ζωή τους τα έφερε έτσι ώστε ξαφνικά να βρίσκονται σε μια ξένη χώρα σε μια Ε' και ΣΤ' τάξη, ελληνικού σχολείου και να είναι υποχρεωμένοι να παρακολουθήσουν αγγλικά προχωρημένου επιπέδου χωρίς προηγούμενη γνώση.
Στην καλύτερη περίπτωση για μας, τα παιδιά αισθάνονται χαμένα μέσα στην τάξη, απογοητευμένα. Στη χειρότερη, δεν μας αφήνουν κυριολεκτικά να κάνουμε μάθημα. Αντιδρούν και με το δίκιο τους. Δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον. Τα παιδιά αυτά έχουν ανάγκη από μαθήματα προκαταρκτικού επιπέδου.

Χρειαζόμαστε και εμείς λοιπόν δάσκαλο ειδικής αγωγής και ενισχυτικής διδασκαλίας που να επιλαμβάνεται μόνο με το μάθημα των αγγλικών. Να μπορούν να δημιουργηθούν και επίπεδα, είναι ένα θέμα επίσης μεγάλης σημασίας.

Οι δάσκαλοι έχουν συγκεκριμένη αίθουσα, συγκεντρωμένο όλο το υλικό τους. Κι έτσι πρέπει άλλωστε. Χρειαζόμαστε και εμείς σταθερή αίθουσα. Το υλικό που χρειαζόμαστε, αν θέλουμε να κάνουμε σωστά τη δουλειά μας, είναι πολύ. Ας μη σας φανεί παράξενο, πολύ περισσότερο από αυτό των δασκάλων.

Ωράριο. Έχουμε όλοι τυπικά, ένα υποχρεωτικό ωράριο. Δεν ξέρω όμως πως γίνεται και σχεδόν σε κάθε σχολείο περισσεύει και ένας δάσκαλος. Αυτό είναι το ωράριο αυτού του έξτρα δασκάλου και των υπολοίπων διευκολύνεται αρκετά.

Εμείς ακόμα και αν πρέπει να συμπληρώσουμε 21, 22, 23 ώρες, θα πάρουμε υποχρεωτικές υπερωρίες. Λέω υποχρεωτικές, διότι αν δεν δεχτούμε, πρέπει να κάνουμε συνδιδασκαλία. Τι σημαίνει αυτό; 50 παιδιά σε μια αίθουσα. Ποιος θα τολμήσει; Επιλέγει αναγκαστικά υπερωρία. Τόσοι ωρομίσθιοι περιμένουν εκεί έξω. Δεν τους βλέπουν;

Για όλους αυτούς τους λόγους και για το γεγονός ότι στην ειδικότητά μας δεν υπάρχει καμιά ευελιξία σαν αυτή των δασκάλων μέσα στο ωράριο, εφόσον από τάξη σε τάξη τα πάμε είμαστε συνεχώς στην τσίτα με 25 μαθητές με ανομοιογενή τμήματα θα πρέπει το Υπουργείο να εκτιμήσει ότι και στα δημοτικά η διδασκαλία των αγγλικών δεν είναι εύκολη υπόθεση...

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε. Το όνομά σας και το Σύλλογο που εκπροσωπείτε και εξυπακούεται ότι το λόγο θα τον ζητήσουν και θα τον πάρουν όσοι είναι μέλη των Συλλόγων κι έχουν εξουσιοδότηση από το Σύλλογό τους για να είναι στη σημερινή ημερίδα. Η κα Τζουβάρα έχει το λόγο.

ΠΑΡ. ΤΖΟΥΒΑΡΑ: Καλημέρα σας. Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, έρχομαι από το Σύλλογο Κεντρικής και Νότιας Χαλκιδικής είμαι αποσπασμένη εκεί, για να είμαι ειλικρινής δεν ήρθα προετοιμασμένη να σας βομβαρδίσω με αιτήματα και λύσεις τις οποίες εν πάση περιπτώσει θα περιλάβω στο λόγο μου.

Πιο πολύ ήθελα να καταθέσω κάτι από την ψυχή μου αν αυτό επιτρέπεται.

ΠΑΡ. ΤΖΟΥΒΑΡΑ: Η ειδικότητά μου είναι Καθηγήτρια Αγγλικών ή εκπαιδευτικός Αγγλικών.

Για να αρχίσω κάπως αισιόδοξα, εγώ πιστεύω πως ότι μας απασχολεί και μας προβληματίζει εμάς τους Καθηγητές ειδικοτήτων μπορεί να βρει τη λύση του με λίγη καλή διάθεση αλλά ακόμα περισσότερη λογική.

Εκείνο που χρειάζεται να γίνει είναι να σκύψουμε όλοι πάνω στο πρόβλημα με ιδέες και λύσεις. Οι πρώτες υπάρχουν. Για να δοθούν οι δεύτερες χρειαζόμαστε τη βοήθεια όλων όσων έχουν τις αποφάσεις στα χέρια τους και αν μας ακούσουν ελπίζω ότι θα βρουν και τη διάθεση.

Ζούμε σε μια εποχή όπου οι εξελίξεις σε όλους τους τομείς, τρέχουν με πολύ γοργούς ρυθμούς. Τόσο γοργούς που πολλές φορές είναι δύσκολο να τους ακολουθήσουμε. Αυτή όμως η δυσκολία όταν παρουσιάζεται στο χώρο της εκπαίδευσης πρέπει να μας προβληματίζει ιδιαίτερα, διότι η ευθύνη μας ως εκπαιδευτικοί είναι μεγάλη.

Εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να βρούμε το κουράγιο, τη δύναμη αλλά και τη φαντασία, να προχωρήσουμε μπροστά.

Το φλέγον ερώτημα είναι αν αυτό είναι δυνατό να γίνει, όταν πολλές φορές ο εκπαιδευτικός αντιμετωπίζει ούτε λίγο ούτε πολύ, το πρόβλημα της επιβίωσης. Και αυτό αγαπητοί συνάδελφοι δυστυχώς συμβαίνει σε πολλές των περιπτώσεων.

Ο διορισμός καταρχάς ενός εκπαιδευτικού, συνεπάγεται ταυτόχρονα και τον εξοστρακισμό του από τον τόπο του. Αυτό εν πρώτοις και τελείως παρενθετικά, πολλοί θα θέλαμε να μάθουμε πως εξηγείται λογικά. Κάποτε μπορούσε. Γιατί είχε πολιτικές διαστάσεις. Τώρα όμως; Εν πάση περιπτώσει, αυτή τη θυσία είμαστε διατεθειμένοι να την κάνουμε. Και την έχουμε πραγματικά κάνει.

Άλλωστε τόσοι και τόσοι συνάδελφοι την έκαναν πριν από εμάς, επί σειρά δεκαετιών. Γιατί όχι και εμείς; Πολλές φορές είναι ευκολότερο να γίνει κάτι δύσκολο παρά να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι είναι δύσκολο για τον καθένα να εγκαταλείπει τον τόπο του, την οικογένειά του, τις υποχρεώσεις του και να μεταναστεύει κάπου αλλού για μια θέση για την εξασφάλισή του.

Πόσο μάλλον όταν στην πορεία αυτή η εξασφάλιση αποδεικνύεται όλο και περισσότερο αβέβαιη. Και αυτό εμείς οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια είμαστε δυστυχώς σε θέση να το αποδείξουμε.

Επί σειρά ετών, 5-6-7-8-9- και 10 ετών, είμαστε εγκλωβισμένοι σε θέσεις μακριά από τον τόπο μας και μάλιστα χωρίς να υπάρχει στον ορίζοντα προοπτική αυτό να αλλάξει.

Είναι καιρός, αγαπητοί συνάδελφοι, να αντιληφθούμε και να αναγνωρίσουμε όλοι, ως τεράστιο πλέον κοινωνικό πρόβλημα, το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση εξαιτίας της προκλητικά παγιωμένης πια, μη ικανοποιήσεως του αιτήματος μας, για μετάθεση, σε περιοχή του άμεσου ενδιαφέροντός μας.

Η ανάγκη πραγματοποίησης των μεταθέσεων των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια, είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική. Δεν είναι δυνατό να περιμένουμε άλλο. Έχουμε κουραστεί. Η δικαιολογία για την ανυπαρξία οργανικών θέσεων δεν μπορεί να μας πείσει πια, είναι γνωστό ότι η προϋπόθεση για τις μεταθέσεις δεν αποτελεί μόνο υπαρκτές οργανικές θέσεις ανά Νομό.

Βλέπουμε κάθε χρόνο πόσες υπεράριθμες μεταθέσεις μπορεί να γίνονται σε όλους τους άλλους κλάδους, στους συναδέλφους μας δασκάλους, στους συναδέλφους μας της Δευτεροβάθμιας. Βεβαίως ... σας παρακαλώ... δεν είμαστε της άποψης του να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, πραγματικά χαιρόμαστε για τους συναδέλφους μας.

Μόνο που επιθυμούμε να έχουμε επιτέλους παρόμοια τύχη με αυτούς και όχι να βρισκόμαστε μονίμως στην ίδια δυσάρεστη θέση να παρακολουθούμε τις δικές τους μόνο μεταθέσεις.

Πολλοί από μας, ευτυχώς καταφέραμε κάποτε, να πλησιάσουμε ικανοποιητικά και να δουλεύουμε κοντά στον τόπο μας και οφείλουμε ειλικρινά ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που μας βοηθούν σ' αυτό. Όμως αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο ότι αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει επ' αόριστον.

Δεν μπορείς να απασχολείς τους άλλους γύρω σου, κι αυτούς που βρίσκονται πιο πάνω από σένα και που μπορούν να σε βοηθήσουν με το ίδιο πρόβλημα επί σειρά ετών, προσπαθώντας κάθε φορά να εξηγήσουν το αυτονόητο αν μη τι άλλο καταντάει κουραστικό και το πρόβλημα το ίδιο χάνει τη σοβαρότητά του.

Λοιπόν επειδή χρειαζόμαστε και ψυχική ηρεμία για όλα αυτά και επειδή θεωρούμε πια τη λύση των αποσπάσεων ως προσωρινό μέτρο και οδυνηρό ημίμετρο καλύτερα επειδή έχουμε καταντήσει κυνηγοί μεταθέσεων και αποσπάσεων, και καλά η κυνηγετική περίοδος. Ξεκινάει τον Αύγουστο και τελειώνει το Φεβρουάριο. Το δικό μας κυνήγι όμως ενώ άρχισε κάποιον Αύγουστο ίσως δεν φαίνεται να τελειώνει ποτέ.

Μπορούν να δοθούν λύσεις, με νέες οργανικές θέσεις. Οι εισηγήσεις των κατά τόπους ΠΥΣΠΕ για δημιουργία νέων οργανικών θέσεων ειδικοτήτων αγγλικής και φυσικής αγωγής είναι πολλές. Αυτές γιατί δεν γίνονται; Αν μετατεθούν οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων, όχι απαραίτητα σε συγκεκριμένες κενές οργανικές θέσεις αλλά προοπτικά με απώτερο σκοπό την κάλυψη των τόσων και τόσων λειτουργικών κενών που προκύπτουν κάθε φορά και είναι πολλά.

Αν η κάλυψη των θέσεων ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια γίνεται από τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας, οι οποίοι μπορεί να εξυπηρετήσουν το σκοπό αυτό. Εξάλλου οι θέσεις αυτές δικαιωματικά τους ανήκουν.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε. Ο λόγος στην κα Ραπτοπούλου.

Μ. ΡΑΠΤΟΠΟΥΛΟΥ: Είμαι Εκπαιδευτικός Φυσικής Αγωγής και αντιπροσωπεύω, εκπροσωπώ τους Εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων του Νομού Κιλκίς.

Από τότε που ο θεσμός των ειδικοτήτων φυσικής αγωγής, αγγλικών και μουσικής, εισήχθη στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση έχουν περάσει αρκετά χρόνια.

Είναι η πρώτη φορά που εκδηλώνεται τέτοιας μορφής ενδιαφέρον από τη μεριά της ΔΟΕ, για ανοιχτή συνάντηση με εκπροσώπους των ειδικοτήτων από Νομούς της Βορείου Ελλάδας με θέμα: «ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΩΝ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΩΝ».

Αμέσως - αμέσως αναγνωρίζεται η ύπαρξη προβλήματος και μάλιστα επιτακτικού που ζητάει λύσεις αποτελεσματικές και άμεσες. Αναρωτιόμαστε, όμως γιατί τώρα και όχι πιο νωρίς. Στο σχολείο πλέον, και εξαιτίας του θεσμού του ολοήμερου, η παρουσία των ειδικοτήτων κρίνεται αναγκαία και απαραίτητη.

Επομένως έχουμε γίνει πάρα πολλοί. Και μόνο γι αυτό το λόγο δεν περνάμε απαρατήρητοι. Μας χρειάζεστε και σας χρειαζόμαστε. Εσείς ήσασταν αυτοί, που με τις δικές σας κινητοποιήσεις και προσπάθειες καταφέρατε να εντάξετε τις ειδικότητες μέσα στο σχολείο.

Αυτό είναι άλλωστε κάτι που το ακούμε συχνά από συναδέλφους. Και ενώ στην αρχή το ωράριο εργασίας ήταν προσαρμοσμένο στο ωράριο της Δευτεροβάθμιας, με δικές σας πάλι παρεμβάσεις καταφέρατε να το εξομοιώσετε με το δικό σας ωράριο διδασκαλίας και όχι το δικό σας να εξομοιωθεί με αυτό της Δευτεροβάθμιας.

Σήμερα οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων αυτό που αντιμετωπίζουμε είναι, οι πολλές μετακινήσεις για τη συμπλήρωση του υποχρεωτικού 24ωρου ωραρίου που δημιουργούν προβλήματα στις εργασιακές μας σχέσεις και αδυναμία μεταθέσεων για καλυτέρευση της θέσης μας.

Γνωρίζουμε τη δύναμη της Ομοσπονδίας, δεν απαιτούμε. Απαιτούμε να αναγνωριστεί με πνεύμα δικαιοσύνης η θέση μας στο εκπαιδευτικό σύστημα. Ζητάμε τη συμπαράστασή σας και τη συνέργιά σας. Πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειες μας για καλύτερα αποτελέσματα, γιατί θέλουμε να πιστεύουμε πως το σχολείο είναι χώρος κοινής αναζήτησης και προσφοράς.

Οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων του Νομού Κιλκίς έχουν άποψη, παίρνουν θέση και κάνουν τις εξής προτάσεις:

Μεγαλύτερος αριθμός μεταθέσεων, σε σχέση με το σύνολο των μεταθέσεων Πρωτοβάθμιας. Είχαμε 589 αιτήσεις με μετάθεση στην ειδικότητα των αγγλικών και ικανοποιήθηκαν μόνο 19. Στη φυσική αγωγή είχαμε 794 αιτήσεις και μετατέθηκαν 76. Στους δε μουσικούς είχαμε 124 αιτήσεις και μετατέθηκαν 29.

Αποσπάσεις. Να υπάρξει σύστημα μοριοδότησης. Σε περίπτωση που ο αριθμός των μεταθέσεων δεν είναι ικανοποιητικός να δίνονται αποσπάσεις χωρίς να προσφεύγουμε σε ρουσφέτια.

Αναμόρφωση του αναλυτικού και ωρολογίου προγράμματος για τα μαθήματα που είναι κοινά στην πρωινή και στην απογευματινή ζώνη. Εξίσωση του διδακτικού ωραρίου όλων των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, με αυτό των συναδέλφων της Δευτεροβάθμιας.

Αύξηση των οργανικών κενών και μέσω των ολοήμερων σχολείων. Να μη γίνεται αυστηρή εφαρμογή της εξάρτησης του διδακτικού ωραρίου αλλά οι εκπαιδευτικοί να αξιοποιούνται σε διάφορες σχολικές δραστηριότητες.

Εκπαιδευτικός που συμπληρώνει τουλάχιστον 18 ώρες εβδομαδιαίως, στο ίδιο σχολείο να μη μετακινείται για συμπλήρωσή του σε άλλο σχολείο. Η συμπλήρωση του διδακτικού ωραρίου να γίνεται το πολύ σε δυο σχολεία, της ίδιας βάρδιας. Να γίνεται μείωση του διδακτικού ωραρίου στην περίπτωση μετακίνησης σε άλλο σχολείο, να γίνεται κάλυψη των οδοιπορικών ανεξάρτητα με το αν η περιοχή είναι αστική ή αγροτική.

Να καλύπτονται οι εκπαιδευτικοί ασφαλιστικά από την υπηρεσία, για περιπτώσεις ατυχημάτων κατά τη διάρκεια της μετακίνησης, υλικές και σωματικές ζημιές. Να υπάρξει θεσμικό πλαίσιο που να ρυθμίζει τη λειτουργία αυτών των μαθημάτων φυσικής αγωγής, αγγλικών, μουσικής, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα να ερμηνεύονται διαφορετικά από Διευθυντές, Προϊσταμένους οι διάφορες εγκύκλιοι.

Να διδάσκεται το μάθημα της μουσικής και της φυσικής αγωγής και στο νηπιαγωγείο. Οι εκπαιδευτικοί αγγλικής θα πρέπει να διδάσκουν στο ολοήμερο σχολείο ανάλογα με τα επίπεδα γνώσης των μαθητών. Να υπάρχει υποδομή και υλικοτεχνικός εξοπλισμός για τα μαθήματα ειδικοτήτων. Να αναγνωριστεί ο χρόνος προϋπηρεσίας, όσων έχουν εκπαιδευτική προϋπηρεσία σε δημοτικούς ιδιωτικούς φορείς πριν από τον διορισμό τους στο δημόσιο.

Να δίνεται η δυνατότητα επιμόρφωσης και μεταπτυχιακών σπουδών στους εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων μέσα από τα τμήματα των αντίστοιχων πανεπιστημιακών σχολών και χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας για την παρακολούθησή τους.

Να γίνεται στελέχωση της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με Σχολικούς Συμβούλους ειδικοτήτων που να προέρχονται αποκλειστικά από αυτή τη βαθμίδα. Η δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής σε σχέση με τους αντίστοιχους Δευτεροβάθμιας, οι οποίοι μπορούν να απορροφηθούν στην Πρωτοβάθμια, για συμπλήρωση ωραρίου, ενώ δεν ισχύει το ίδιο, και αντίθετα.

Να υπάρχει δυνατότητα απόσπασης και των εκπαιδευτικών φυσικής αγωγής Πρωτοβάθμιας στα «ΤΑΔ» (τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης). Να μη γίνει θεσμός η ωρομίσθια εργασιακή σύμβαση η οποία λειτουργεί εις βάρος των μεταθέσεων και των διορισμών.

Ελπίζουμε ότι η συνάντηση δεν θα έχει εθιμοτυπικό χαρακτήρα, και ότι σύντομα θα έχουμε κάποια αποτελέσματα. Η συνείδηση δεν τρέφεται μόνο με υποσχέσεις αλλά κυρίως με έργα που αποδεικνύουν την ισχύ του συνδικαλιστικού κινήματος και τροφοδοτούν την αξία του μόχθου. Ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Ευχαριστούμε κι εμείς πάρα πολύ. Θα σταματήσουμε εδώ. Θα διακόψουμε για 20 λεπτά.

Παρακαλώ όσοι θέλουν να μιλήσουν, να δώσουν το όνομά τους στον Οργανωτικό Γραμματέα στον κ. Μαντά. Εδώ στο Προεδρείο. 11.20 αρχίζει η διαδικασία. Ευχαριστώ πολύ.
Η κα Αθ. Μπάστα έχει το λόγο.

ΑΘ. ΜΠΑΣΤΑ: Είμαι Γυμνάστρια, από το Σύλλογο «Δημήτριος Γληνός» της Αθήνας.

Καλημέρα σας κυρίες και κύριοι συνάδελφοι. Η φυσική αγωγή πρωτοεισερχόμενη στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις όσον αφορά στη θέση της, στο αναλυτικό πρόγραμμα στα σχολεία δοκιμαστικών εφαρμογών στα μέσα της δεκαετίας του '90.

Α' Β' ΄Γ' τάξη 4 ώρες, Ε' ΣΤ' και Δ' τάξη, από 3 ώρες. Τελικό αποτέλεσμα είναι το 12θέσιο σχολείο να χρειάζεται δυο εκπαιδευτικούς φυσικής αγωγής με διδακτικό ωράριο 21 ωρών, γιατί; Βαρύνουσα σημασία έχει εν προκειμένω η ιδιότητα του Καθηγητή με την οποία διορίστηκε και υπηρετεί εκπαιδευτικός, και όχι το σχολείο που διδάσκει.

Αυτό είναι γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του κράτος με εισηγητή τον κ. Ευάγγελο Τριτά το 1991. Δέκα και πλέον χρόνια μετά, η φυσική αγωγή εμφανίζεται στα αναλυτικά προγράμματα, από τους διορισμούς από το '92 και '93 και μετά ως δίωρο μάθημα, με ένα εκπαιδευτικό να καλύπτει ένα 12θέσιο σχολείο, με 24 ώρες διδακτικές.

Σημειωτέον δε ότι ως το 1999 δεν θεωρείτο επαρκής, η κατάρτισή μας, για να διδάξουμε στην Α' και Β' τάξη, με αποτέλεσμα η κάλυψη του ωραρίου, να γίνεται σε δυο ή και τρία σχολεία, ενώ οι δάσκαλοι θεωρούνται επαρκείς, έχοντας τη φυσική αγωγή ακόμα και σήμερα ως δεύτερη ανάθεση.

Είναι πασιφανές το πόσο κακότεχνα και αναξιολόγητα έγινε η ένταξη της φυσικής αγωγής στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, δημιουργώντας ένα κλίμα δυσαρέσκειας, απογοήτευσης και απαξίωσης στους συναδέλφους.

Η υποβάθμιση του μαθήματος σημαντική και συνεχής. Μια και οι αρχές του Συντάγματος και της επιστήμης για την ουσιαστική ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού δεν εφαρμόζονται και παραπαίουν ως θεωρητική αναφορά σε συνέδρια και ημερίδες για να τεκμηριώσουν υποτίθεται το ανέφικτο.

Μια ευαίσθητη βαθμίδα όπως η Πρωτοβάθμια που με σοβαρότητα και ευθύνη, οφείλει να αντιμετωπίσει το αναπτυσσόμενο άτομο παρέχοντάς του όλα τα εχέγγυα, για την εξέλιξή του μέσα από πολυποίκιλα ερεθίσματα, υλικά και μεθόδους, καθίσταται σταδιακά τεχνοκρατική, επιφανειακά πολλά υποσχόμενη συμπεριλαμβανομένου και του ολοήμερου σχολείου, με τελικό αποτέλεσμα ακρωτηριασμένα άτομα σε γνωστικό και ψυχοσωματικό επίπεδο.

Η φυσική αγωγή δεν είναι βασικός πυρήνας του αναλυτικού προγράμματος, δεν μπορεί να πραγματοποιήσει τους στόχους της μέσα στην παιδεία και κατ' επέκταση στην κοινωνία. Δυστυχώς έχει καταντήσει και παραμένει η φυσική αγωγή, του προαυλίου, ακόμα και στον 21ο αιώνα.

Η υλικοτεχνική υποδομή που δεν ανταποκρίνεται ούτε στις βιολογικές ανάγκες του παιδικού σώματος, ούτε σε κανόνες υγιεινής, ούτε καν στους κανόνες ασφάλειας της αθλητικής κίνησης.

Τα τελευταία χρόνια περιβαλλοντικοί παράγοντες συμβάλλουν σημαντικά στην αντιξοότητα διεξαγωγής του μαθήματος. Πολύ υψηλές ή πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, ηλιοέκθεση, ατμοσφαιρική ρύπανση, ιονίζουσα ακτινοβολία, στην οποία βέβαια συνηγορεί και η αυθαίρετη τοποθέτησή του, κύρια τις τελευταίες ώρες του ωρολογίου προγράμματος και φυσικά μέσα στο ολοήμερο σχολείο ως δραστηριότητα μεσημβρινή.

Τελικά ποιος νοιάζεται, για το μαθητή και τη μαθήτρια; Όσο για τον εργαζόμενο γυμναστή και γυμνάστρια με εξαντλητικό ωράριο, με μαθητές από 240 στην καλύτερη περίπτωση, μέχρι 350, γιατί στην Αθήνα τα τμήματα φθάνουν το όριο που προβλέπει η Πολιτεία, με ανύπαρκτη επιμόρφωση, από πού θα αντλήσει όρεξη και κουράγιο, να αποδώσει στο έργο του;

Στο ολοήμερο σχολείο ποιους στόχους έρχεται να υπηρετήσει σε ένα ταλαιπωρημένο παιδί; Οι απαντήσεις από την πολιτεία και από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο φαύλες και παραπλανητικές. Αντιπαλεύουν την όποια επιστημονική δεοντολογία.

Τα προβλήματα βέβαια της φυσικής αγωγής δεν σταματούν εκεί πάραυτα. Ο 21ος αιώνας και εν όψει Ολυμπιάδας βρίσκει τα ελληνικά σχολεία της Πρωτοβάθμιας, χωρίς γυμναστές. Τα κενά πολλά και επίμονα κάθε χρονιά τα τελευταία 3 χρόνια, με τα νέα μέτρα καθυστερημένη αποστολή αναπληρωτών, φέτος κύρια ωρομισθίων, επιβολή υποχρεωτικών υπερωριών σε συναδέλφους που δικαιούνται μειωμένο διδακτικό ωράριο λόγω χρόνου υπηρεσίας και το καταπληκτικότερο, αναπληρωτές δάσκαλοι διδάσκουν το μάθημα της φυσικής αγωγής εξ ολοκλήρου. Παράδειγμα η περιοχή της Πετρούπολης που προέρχομαι, 5ο και 9ο Δημοτικό Σχολείο.

Και βέβαια συνεχίζεται και το σκανδαλώδες φαινόμενο, σύμφωνα με το σχέδιο νόμου, εκπαίδευση ατόμων με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ΄και άλλες διατάξεις, άρθρο 8, συνάδελφοι από τη Δευτεροβάθμια γυμναστές, να συμπληρώνουν ωράριο 21 ωρών στην Πρωτοβάθμια. 2ο Δημοτικό Σχολείο Πετρούπολης. Χωρίς να έχουμε κάτι εναντίον τους...

Ποιο είναι το μέλλον της φυσικής αγωγής, στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση; Πιστεύω αμφίβολο με τις υπάρχουσες συνθήκες. Έτσι είναι η ποιοτική αναβάθμιση στην παιδεία; Προς το παρόν αποτελούμε το τσίρκο του σχολείου για την εκτόνωση των μαθητών, για εκδηλώσεις, για παρελάσεις, για αγώνες στους Δήμους για περαιτέρω προβολή της σχολικής μονάδας, από διευθυντές και από γονείς, και στην ουσία καμία προσφορά στη μαθησιακή διαδικασία. Και ο γυμναστής; Ο γυρολόγος του σχολείου, ο θυρωρός, ο καθαριστής, ο entertainer ή ο annimateur όπως είναι η νέα επαγγελματική μας ιδιότητα.

Και τελειώνοντας, έχω κάποιες προτάσεις στο τέλος και τις έχω καταθέσει και στο ΔΣ, έχω να πω το εξής: Υπάρχει πρόβλημα σημαντικό στο συνδικαλιστικό κίνημα. Η μαζικότητα, η έλλειψη μάλλον μαζικότητας, έχει φέρει τα συνεχή προβλήματα.

Εγώ από την εμπειρία μου λέω, κάθε φέτος και χειρότερα. Όλα τα δυσμενή μέτρα της πολιτείας περνάνε. Γιατί έχουμε την ευθύνη μας, το συνδικαλιστικό κίνημα διασπασμένο, παράδειγμα χωρίς να έχω κάποια εναντίωση προσωπική έχει δημιουργηθεί από το '98 εδώ στη Βόρεια Ελλάδα, η Ομοσπονδία Καθηγητών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης. Σίγουρα έχουν καλή πρόθεση οι άνθρωποι γιατί τόσα χρόνια δεν βρίσκουμε λύση στα προβλήματά μας. Όμως ποιος θα εισακουστεί στο τέλος; Αν δεν υπάρχει ενότητα μέσα από έναν φορέα που μαζικά να ενισχυθεί, να διεκδικήσει λύσεις στα προβλήματά μας και όχι να θρέφει συνδικαλιστικές καρέκλες.

Για να μη γίνεται αυτό, έχουμε την ευθύνη όλοι μας. Ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε και εμείς την συναδέλφισσα Μπάστα. Πράγματι η ισχύς εν τη ενώσει.

Θέλω να πω ότι ανάμεσά μας είναι και ο αιρετός, ο συνάδελφος ο κ. Γιώργος Γούσης, συγνώμη που από την αρχή δεν αναφέρθηκα. Γιώργο περιττό να τονίσω όποτε χρειαστεί στην πορεία της διαδικασίας μπορείς να ζητήσεις το λόγο. Εμείς έχουμε καλέσει εδώ πέρα τους εκπροσώπους Συλλόγων μας μόνο αυτούς.
Ο κ. Τουλγαρίδης έχει το λόγο.

Κ.ΤΟΥΛΓΑΡΙΔΗΣ: Συνάδελφοι, Κώστας Τουλγαρίδης από το Σύλλογο «Κ.ΣΩΤΗΡΙΟΥ» Ανατολικής Αττικής είμαι και γυμναστής εκπροσωπώ το Σύλλογό μου εδώ πέρα και είμαι μέλος του ΔΣ.

Πρέπει να συζητήσουμε και να δούμε την κατάσταση που διαμορφώνεται και τα τεράστια προβλήματα που ανακύπτουν στα εργασιακά μας, ως ειδικότητες, μέσα από μια βαθύτερη σκοπιά ανάλυση του πού πηγαίνει το δημόσιο σχολείο.

Είναι αλήθεια ότι έχουμε ξεπεράσει τα πρώτα χρόνια εισαγωγής των ειδικοτήτων με μια σειρά προβλήματα τεχνικού χαρακτήρα προσαρμογής και συνεννόησης με τους συναδέλφους της Πρωτοβάθμιας που υπήρχαν αμοιβαία ευθύνες στη μη καλή συνεννόηση. Και ότι τα τελευταία ιδιαίτερα με ένταση μετά τα τελευταία δυο χρόνια είμαστε αντιμέτωποι μιας σειράς εργασιακών αλλαγών και τεράστιων προβλημάτων που μετατρέπουν τις ειδικότητες σε πειραματόζωα, σε δοκιμαστικούς σωλήνες και πυξίδα ταυτόχρονα μιας σειράς αλλαγών στην εργασία και στο δημόσιο σχολείο.

Είμαστε αντιμέτωποι, αυτό είναι αποτέλεσμα ενός σχολείου που αλλάζει, ενός σχολείου που πραγματικά διαμορφώνει μια κεντρική λογική, που άξονάς του είναι η πληροφορία, η κατακερματισμένη γνώση, η ποσότητα, η άθροιση ποσοτικών δεικτών που θα γίνει και αύριο μετρήσιμη και αξιολογήσιμη γιατί έχουμε αφήσει απέξω την ποιότητα και το πραγματικό περιεχόμενο των μαθημάτων της διδασκαλίας της ελεύθερης δράσης του δασκάλου.

Σαν αποτέλεσμα αυτού βλέπουμε εμείς και βιώνουμε τη διαμόρφωση ενός φθηνού ευέλικτου σχολείου που διαμορφώνεται όλο και περισσότερο σε ένα εργασιακό κάτεργο, που ο κάθε εκπαιδευτικός με αιχμή και πρώτοι σ' αυτό το θέμα οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων, όπου είμαστε αντιμέτωποι με ελαστικά ωράρια με επιπλέον ώρες με συνδιδασκαλίες υποχρεωτικές, με υπερωρίες υποχρεωτικές και πάει λέγοντας σε μια λογιστική ωρών που πρέπει να αθροιστούν στην πλάτη μας και εμείς οι εκπαιδευτικοί που πρέπει να τρέχουμε να βουλώνουμε τρύπες.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση επειδή δεν υπάρχει πολύς χρόνος θα μείνω στα πολύ συγκεκριμένα. Εγώ θέλω να ρωτήσω. Είναι ή δεν είναι κοινά κατανοητό και είναι θέση της Ομοσπονδίας το αίτημα της μείωσης ωραρίου όχι μόνο για τις ειδικότητες αλλά για όλους τους εκπαιδευτικούς, έτσι όπως το προτείναμε στην 70ή Γ.Σ. οι πέντε σύνεδροι ειδικοτήτων και είναι και άλλοι συνάδελφοι εδώ, από το ψήφισμα που συνδιαμορφώσαμε, που το υιοθέτησε η συνέλευση με την εισήγηση και το κλείσιμο του συναδέλφου Μπαμπούρα αλλά ποτέ δεν πέρασε στην απόφαση της 70ης Συνέλευσης στο Διδασκαλικό Βήμα. Έχω εδώ τα πρακτικά για όποιον θέλει να τα δει.

Είναι λοιπόν κορυφαίο ζήτημα, η μείωση του ωραρίου που περιορίζει μετακινήσεις, περιορίζει να γίνονται λάστιχο οι συνάδελφοι ειδικοτήτων ή όχι; και είναι αίτημα της Ομοσπονδίας; Γιατί πρέπει να ανατρέξουμε στην 66η ΓΣ του κλάδου για να βρούμε το αίτημα της μείωσης ωραρίου όταν είμαστε σε απεργιακές κινητοποιήσεις; Όταν είμαστε σε αγώνες μπροστά και δεν είναι αυτό το αίτημα στην προμετωπίδα των αγώνων;

Γιατί το κρύβουμε; Το έχουμε θάψει; Δεύτερο ερώτημα προς την Ομοσπονδία. Είμαστε υπέρ του κυλιόμενου ωραρίου; Δηλαδή της δυνατότητας να συμπληρώνουν οι συνάδελφοι της Πρωτοβάθμιας και να γίνονται λάστιχο και στα ολοήμερα και παραπέρα, και σε 5 και 10 σχολεία.

Κοιτάξτε να δείτε. Στο ίδιο ψήφισμα στην 70η Γ.Σ. που είχαμε καταθέσει οι 5 σύνεδροι ειδικοτήτων και το είχα πει εγώ στη συνέλευση αναφέρεται στο κλείσιμο από τα λόγια του συναδέλφου Μπαμπούρα έχω εδώ τα πρακτικά της Γ.Σ. φωτοτυπία.

Δεν συμφωνούμε λέει, δεν συμφωνούμε έτσι και αλλιώς με τη συμπλήρωση του ωραρίου πρωί-απόγευμα, αυτό που πάει να γίνει στο διευρυμένο ωράριο. Δεν συμφωνούμε έτσι και αλλιώς με την καταστρατήγηση των ήδη υπαρχόντων, εργασιακών σχέσεων όπως αυτές είναι κατοχυρωμένες.

Και εγώ ρωτάω γιατί η Ομοσπονδία δεν παίρνει θέση να πει όχι στο κυλιόμενο ωράριο, όχι στη δυνατότητα συμπλήρωσης από τις ειδικότητες στο απογευματινό ολοήμερο, ωράριο σταθερό όχι ενιαίο όπως λέει στα πρακτικά της και στην απόφασή της, όχι ενιαίο, γιατί το ενιαίο πρέπει να τρέχει μέχρι τις 4, ωράριο σταθερό ή πρωινό ή απογευματινό, αυτή την απλή θέση γιατί δεν τη διατυπώνει και μας αφήνει να γινόμαστε λάστιχο και έρμαια; Και αυτό το πράγμα να το συναντάμε πια μετά από την πλάτη των ειδικοτήτων φέτος και σε δασκάλους εκτεταμένα τη δυνατότητα συμπλήρωσης σε πρωινό και απογευματινό;

Τρίτο ζήτημα. Οι υπερωρίες προέκυψαν ως ουρανός εν αιθρία; Όχι. Στη λογική της λογιστικής των ωρών της κάλυψης, πάρτε ώρες εδώ πέρα να βουλώσουμε τις τρύπες και τα τεράστια κενά που υπάρχουν στην εκπαίδευση πάρτε υποχρεωτικές υπερωρίες.

Εγώ ρωτώ, οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων με τη λογική ότι είναι μια ώρα, ή δυο ώρες, δεν θα χαρούν ποτέ με βάση τα χρόνια υπηρεσίας τη δυνατότητά τους να μειώνεται το ωράριο, στα 10 χρόνια κατά μια ώρα, στα 15 χρόνια κατά δεύτερη κλπ;

Γιατί πάντα αν πάμε σ' αυτή τη λογική και αποδεχτούμε, θα πρέπει να αποδεχτούμε ότι θα είναι στην αρχή μια ώρα, τη δεύτερη πενταετία θα είναι δυο ώρες άρα δεν μπορούμε να λύσουμε το πρόβλημα. Άρα μοιραία εσείς θα κάνετε 24 ώρες διά βίου αν όχι 27 και πάει λέγοντας. Και εδώ πέρα υπάρχουν, ο Σύλλογός μου έχει και για το ελαστικό ωράριο, και για τις υπερωρίες, στείλει συγκεκριμένες προτάσεις στην Ομοσπονδία που τις υλοποιούμε εμείς και τις παλεύουμε ως συνδικαλιστικό κίνημα.

Και ρωτάω. Θα απονευρώνονταν οι υπερωρίες και δεν θα γίνονταν καμία σε όλη την Ελλάδα, αν η Ομοσπονδία, αύριο το πρωί έπαιρνε απόφαση ότι κηρύσσουμε στάση εργασίας και καλύπτουμε όλους τους συναδέλφους που καλούνται να κάνουν, υποχρεωτικές υπερωρίες, σε κάθε ώρα, πέραν του υποχρεωτικού διδακτικού ωραρίου;

Αυτό θα έδινε τη δυνατότητα στον καθένα, όταν καλούνταν να κάνει υπερωρία, να δηλώνει απεργός και να μην γίνεται καμία υπερωρία. Γιατί η ΔΟΕ δεν παίρνει αυτή τη θέση;

Πάμε συνάδελφοι και με αυτό θα κλείσω, με δυο πράγματα σχετικά με τη φυσική αγωγή γιατί είναι πάρα πολλά. Δεν θα αναφερθώ ούτε στις υποχρεωτικές συνδιδασκαλίες, ούτε στην περικοπή των οδοιπορικών, ούτε στη διαμόρφωση των προγραμμάτων, να πω μόνο για τη φυσική αγωγή επειδή είναι και το αντικείμενό μου πιο ειδικά.

Κοιτάξτε να δείτε πάμε σε βήματα πίσω. Με το σχολείο που διαμορφώνεται το φτηνό που είπαμε, έχουμε φέτος το μοναδικό φαινόμενο από όλα τα χρόνια στην Πρωτοβάθμια εκπαίδευση, να μην έχει γίνει ούτε ένας διορισμός αναπληρωτή γυμναστή σε όλη την Ελλάδα.

Ξέρετε τι σημαίνει αυτό; ότι οι 49 θέσεις φυσικής αγωγής στην ανατολική Αττική, οι 53 στη δυτική Αθήνα και πάει λέγοντας μιλάμε για εκατοντάδες αν όχι για χιλιάδες θέσεις φυσικής αγωγής δόθηκε εντολή να καλυφθούν με υποχρεωτική ανάθεση υπερωριών από τους δασκάλους.

Οδηγούμαστε δηλαδή σε μια άρση της εισαγωγής της ειδικότητας της φυσικής αγωγής και πάρσιμο προς τα πίσω. Γυρίζουμε στα χρόνια που οι δάσκαλοι κάναμε το μάθημα. Εγώ ρωτάω απέναντι σ' αυτό ποια θα είναι η παρέμβαση της Ομοσπονδίας.

Απέναντι σ' αυτό και στην προοπτική ακόμα δεν έχουν έρθει οι ωρομίσθιοι δίνουν τη μάχη τώρα να περάσουν τις υπερωρίες. Τώρα θα έρθουν οι ωρομίσθιοι και θα κατακερματιστεί ακόμα χειρότερα το μάθημα και για να κλείσω σχετικά με τη φυσική αγωγή.

Ανέφερε όλο το ιστορικό ο Πρόεδρος και καλά έκανε και μιλάει για την εισαγωγή για το ωράριο το «ΣΔΕΝΠ», εγώ ρωτάω γιατί το ωράριο των ΣΔΕΝ που οι παλιότεροι συνάδελφοι που δούλεψαν με αυτό και προέβλεπε 21 ώρες το 6τάξιο δηλαδή 4 ώρες την Α' Β' Γ' και τρεις ώρες τη Δ' την Ε' και τη ΣΤ' δημοτικού.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε κ. Τουλγαρίδη. Ο συνάδελφος κ. Πριονάς έχει το λόγο.

Α. ΠΡΙΟΝΑΣ: Από το Σύλλογο Νίκαιας. Είμαι μουσικός και χαιρετίζω και εγώ τις εργασίες της ημερίδας, και εύχομαι καλή δύναμη σε όλους, γιατί οι καιροί μπροστά είναι δύσκολοι.

Συνάδελφοι το μοντέλο του περιπλανώμενου ωρομίσθιου εκπαιδευτικού στην Πρωτοβάθμια χωρίς εργασιακά δικαιώματα αρχίζει να μεγαλώνει και πιάνει ρίζες.

Έτσι απειλείται η ποιότητα και η αξιοπρέπεια και της εκπαίδευσης και του εργαζόμενου. Ως ειδικότητα από το '96 που πρωτοδιορίστηκα μέχρι σήμερα βλέπω οι συνθήκες να πηγαίνουν στο χειρότερο.

Και απόδειξη για αυτό που σας λέω είναι μια διαταγή του 1985, βάσει της οποίας δινόταν η εντολή από το ΥΠΕΠΘ να μη μετακινείται να δίνεται η μέριμνα να μη μετακινείται ο μουσικός σε πάνω από δυο σχολεία, τα οποία είναι στη διάθεση του ΔΣ αν θέλει να την αφήσω, καθώς και επίσης και μια αντίστοιχη εγκύκλιος του 2003, που διακηρύσσει τις θέσεις τις οργανικές θέσεις και εκεί δηλώνεται λοιπόν σε αυτή την εγκύκλιο ότι η μουσική πλέον από εδώ και πέρα δηλαδή οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να υπολογίζουν ότι η μουσική, πρέπει να διδάσκεται πλέον από μια ώρα στην Γ' Δ' Ε' και ΣΤ' τάξη.

Από το 1996 που πρωτοδιορίστηκα συνάδελφοι, μέχρι σήμερα βλέπω τις συνθήκες να πηγαίνουν όλο προς το χειρότερο, και δυστυχώς το φαινόμενο δεν βλέπω να βελτιώνεται καθόλου.

Στην αρχή όταν είχα πρωτοδιοριστεί, κουβαλούσα το αρμόνιο στο χέρι, και πήγαινα από σχολείο σε σχολείο, μερικοί μάλιστα γονείς και γείτονες με ρωτούσαν τι πουλάτε κύριε; Δυστυχώς το μοντέλο αυτό ακόμα και σήμερα συνεχίζεται.

Αλλά και οι καθηγητές των ξένων γλωσσών και οι γυμναστές δεν έχουν χορτάσει από χιλιόμετρα; Ποιος συνειδητοποιεί ότι αυτά τα αντικείμενα μάθησης απαιτούν εργαστήριο; Ειδική αίθουσα; Ειδικά από φέτος, βλέπω να καλούνται οι ειδικότητες να κάνουν και πάλι τους κασκαντέρ, στις παιδαγωγικές ακροβασίες και τις γυμναστικές ασκήσεις διοικητικής πειθαρχίας και καταπίεσης του Υπουργείου. Τρέξε μουσικέ σε 4-5 σχολεία, με 600 μαθητές, αξιολόγησέ τους και βάλε τους βαθμό κάνε μάθημα διαθεματικό και ενώ ήδη έχεις προετοιμαστεί γι' αυτό, σου αφαιρώ και δυο ώρες από την Τρίτη και την Τετάρτη.

Ενώ ξέρουν ότι από μελέτες και στατιστικές το αντικείμενο της μουσικής βοηθάει πάρα πολύ κατά 70% και 80%, στη βελτίωση της θετικής σκέψης, βγάζουν μια ώρα από την τρίτη και από την τετάρτη. Εσύ Καθηγητά των Αγγλικών, καλημέρα. Πάρε τρεις ώρες στην γ' και στην δ' χωρίς υλικό χωρίς βιβλία χωρίς προετοιμασία χωρίς συζήτηση. Μπες μέσα και κάνε ότι θέλεις. Πάρε κουκλάκια και πες τους λέξεις, λεξούλες στα αγγλικά. Εσύ κύριε της φυσικής αγωγής, λειτούργησε χωρίς υλικό κατάλληλο, ή με πεπαλαιωμένο υλικό, πάρε και ένα βιβλίο με μουσικοκινητική, ξέρεις δεν ξέρεις. Δεν ξέρω...

Τι γίνεται με τους συναδέλφους πληροφορικής; Έχουν επάρκεια παιδαγωγική; Έχουν όλοι πτυχίο ΑΕΙ; Μας προβληματίζει αυτό; τι γίνεται με τους συναδέλφους της ολυμπιακής παιδείας; Που θα τους εκμεταλλευτούμε και μετά θα τους πετάξουμε σαν στυμμένες λεμονόκουπες;

Εμείς στον Πειραιά αποφασίσαμε συνάδελφοι να φτιάξουμε κάποιες επιτροπές εργασίας. Έχουμε φτιάξει ένα υπόμνημα, το έχω καταθέσει στο Υπουργείο μεταξύ των άλλων των οποίων δεν ακούστηκαν θα αναφέρω μόνο ενδεικτικά ένα θέμα το πρόβλημα της απουσίας παρέδρων μουσικής στο Ινστιτούτο καθώς επίσης και ότι δεν συμμετέχουμε στο σχεδιασμό των «ΔΕΠΣ» καθώς επίσης, και ότι ο ελάχιστος αριθμός Σχολικών Συμβούλων δεν μας καλύπτουν και προτείνουμε φυσικά να προέρχονται από την Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Κλείνοντας να ευχαριστήσω για την υπομονή σας και να καταθέσω επίσης μια κατά κάποιο τρόπο καταγγελία διότι συναδέλφισσα από το Κερατσίνι, επιστρέφοντας από τη γονική της άδεια, της ανακοίνωσε ο Προϊστάμενος του Πειραιά, ότι θα πρέπει να μεταφερθεί από την οργανική της θέση να αλλάξει Γραφείο και να εκτελέσει πλέον τις υποχρεώσεις της... Απλώς θέλω να το ανακοινώσω γιατί είναι πρωτοφανές και θέλω να σας ενημερώσω..

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Θα ασχοληθεί η ΔΟΕ με το θέμα αυτό Ανδρέα. Εντάξει, ευχαριστούμε πολύ. Μη διακόπτεις συνάδελφε θα βγούμε έξω από τη διαδικασία και θα έχουμε πρόβλημα. Ορίστε... Η συναδέλφισσα κα Λυριτζή έχει το λόγο.

κα ΛΥΡΙΤΖΗ: Σας χαιρετώ ερχόμαστε από την Καλλιθέα και το Μοσχάτο από την Δ' Αθήνας. Χαίρομαι πάρα πολύ που έχουμε μαζευτεί για πρώτη φορά όλοι εδώ.

Θα ήθελα να μιλήσω μια και συνάδελφος μουσικής ήταν μόνο ο προηγούμενος συνάδελφος μέχρι τώρα. Θα ήθελα λίγο να επικεντρώσω στο δικό μας πρόβλημα.

Εμείς βρεθήκαμε σ' αυτή τη μείωση ωρών στη Γ' και στη Δ' τάξη, με αποτέλεσμα -ναι είμαι μουσικός - με αποτέλεσμα να αναγκαζόμαστε να πηγαίνουμε σε τρία σχολεία και ολοήμερο, όταν μιλάμε για 12θέσια σχολεία, ή σε άλλες περιπτώσεις ακόμα και έξι σχολεία και λίγο ως πολύ να αντιμετωπίζουμε 600 μαθητές την εβδομάδα.

Αυτό βέβαια όπως καταλαβαίνετε, μας δημιουργεί μια τρομερή αδυναμία να ανταποκριθούμε και στο παραγωγικό και στο εκπαιδευτικό μας έργο και ουσιαστικά μας φέρνει στην πολύ δυσάρεστη θέση να είμαστε μπροστά στα παιδιά και να λέμε εσύ με την κόκκινη μπλούζα, εσύ με τα γυαλιά, όχι εσύ, ο από πίσω σου, σε ένα μάθημα, το οποίο ουσιαστικά είναι και κινητικό, οφείλει να είναι και κινητικό και αντί γι αυτό εμείς αναγκαζόμαστε να μη μπορούμε να επικοινωνήσουμε με τα παιδιά είναι ένα μάθημα που δεν έχει καμία πίεση ύλης και επίδοσης, τα παιδιά δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους γιατί δεν έχουν να κριθούν από κανέναν. Και αυτό το μάθημα επέλεξαν να το κόψουν.

Πραγματικά το ερώτημα που μπορώ να βάλω είναι μόνο: Γιατί θέλουν να βγάλουν τη χαρά από το σχολείο; Δηλαδή γιατί αυτό το σχολείο πρέπει να γίνεται ένα εργοτάξιο παραγωγής γνώσης και μόνο; Η μόνη λογική αιτία που μπόρεσα να φανταστώ, ήταν ότι τα παιδιά της Γ' τάξης μέχρι πέρσι είχαν 27 ώρες την εβδομάδα. Δηλαδή, είχαν τρία πεντάωρα.

Αν το μάθημα των αγγλικών έμπαινε κανονικά χωρίς να μειωθεί η δική μας ώρα, τότε τα παιδιά θα πηγαίνανε αναγκαστικά όλες τις μέρες 6ωρα. Μείωσαν λοιπόν τη δική μας ώρα, για να έχουν έστω και ένα πεντάωρο.

Τελικά όμως και αυτό καταστρατηγήθηκε γιατί μπήκε το μάθημα της ολυμπιακής παιδείας, και τα παιδιά της Γ' σχολάνε κάθε μέρα στη 1 και μισή. Αυτό έτσι που είναι χαρακτηριστικό είναι ότι το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο πάντα έλεγε ότι στις μικρές τάξεις, είναι καλό να μη μπαίνουν ειδικότητες γιατί τα παιδιά πρέπει να αναπτύσσουν προσωπική σχέση με το δάσκαλο. Και τώρα εμείς είμαστε στο εντελώς άλλο άκρο έχουμε φθάσει να είμαστε σαν τους Καθηγητές στο γυμνάσιο κάποιοι αναγκάζονται να λειτουργούν και με κατάλογο ακόμα για να μπορούν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά.

Ένα άλλο θέμα που μας αφορά εμάς πολύ είναι οι γιορτές. Γιορτές. Οι γιορτές και η εμψύχωσή τους είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία του σχολείου. Πάντοτε ενώ είχαμε υποχρέωση για να κάνουμε γιορτή μόνο στην οργανική μας όταν ήμασταν σε δυο σχολεία, κάναμε γιορτές και στα δυο.

Ήταν επιλογή μας, το κάναμε όλοι με πολλή χαρά. Και τα παιδιά μας αναζητούσαν. Τώρα είναι αδύνατο αυτό. Δεν μπορούμε να τριχοτομηθούμε. Και σε ένα σχολείο, μου είπε ένα παιδί το ανατριχιαστικό όταν με ρώτησαν αν θα είμαι στη γιορτή, και είπα ότι δεν μπορώ παιδιά δυστυχώς. Κυρία να σας πληρώσουμε να έρθετε στην γιορτή; Γίνεται αυτό; και εκεί κατάλαβα ότι πια η σχέση μου με τα παιδιά πάει σε πολύ διαφορετικά επίπεδα.

Όλα αυτά, βέβαια, θα μας δημιουργήσουν και τεράστιο πρόβλημα στην αξιολόγηση. Έτσι και αλλιώς όλοι έχουμε μια αγωνία για το πώς θα γίνει αυτή, πόσο μάλλον εμείς που πραγματικά δεν μπορούμε να παράγουμε έργο για το οποίο θα αξιολογηθούμε.

Επίσης, μεγάλη αδυναμία επικοινωνίας μεταξύ μας. Είμαστε τόσο σκόρπιοι, ένας κάθε τρία σχολεία, ένας κάθε δυο σχολεία, για τους γυμναστές που είναι πάρα πολύ δύσκολο να επικοινωνήσουμε.

Ο Σχολικός Σύμβουλος των ειδικοτήτων τελικά είναι ένας για τη Βόρειο Ελλάδα και ένας για τη Νότια και Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια, οπότε δεν μας καλύπτει. Η έλλειψη αίθουσας που αναφέρθηκε, μας έχει μετατρέψει σε τσιγγάνους να κουβαλάμε οργανάκια κλπ, και όλα αυτά δυσχεραίνουν ακόμα περισσότερο το έργο μας, και επίσης μου έχει ζητήσει να το φέρω το δικαίωμα σε μετεκπαίδευση και για μας όχι μέσω της Μαρασλείου όπως κάποιοι πιστεύουν υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου πια, για όλους μας. Το ίδιο για όλους μας. Όπως και η μείωση του ωραρίου για όλους μας.

Γιατί κάποιοι λένε ειδικότητες, φέρονται όπως στη Δευτεροβάθμια, πρέπει να έχουν μειωμένες ειδικότητες. Όλοι μαζί. Είμαστε εκπαιδευτικοί, το σχολείο για να πάει μπροστά πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί, σε ενότητα να παλέψουμε για τα ίδια δικαιώματα.

Δεν μπορούμε εμείς να λέμε, κάνουμε πιο δύσκολη δουλειά από σας. Είμαστε σε άλλες συνθήκες απλώς. Υπάρχει ένα θέμα...

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Πολύ ωραία, ο επίλογος αυτός είναι ο καλύτερος. Όλοι μαζί... Συμφωνούμε... Ευχαριστούμε πάρα πολύ. Η κα Ουρανία Σταυρακάκη έχει το λόγο.

ΟΥΡ. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ: Συνάδελφοι, σε εφαρμογή των επιλογών που έκανε μετά την ψήφιση του Νόμου 2525, η κυβέρνηση περνάει φέτος σε ολομέτωπη επίθεση στο χώρο της εκπαίδευσης.

Η κυβέρνηση δεν έχει άλλη επιλογή από την επίθεση που έχει εξαπολύσει. Αφού ξέμπλεξε με την επετηρίδα δημιουργεί μια εργασιακή πολυδιάσπαση στον χώρο της εκπαίδευσης, με πολλαπλές κατηγορίες εκπαιδευτικών μονίμων, αναπληρωτών, ωρομισθίων.

Προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να μετατρέψει το πρόβλημα της αδιοριστίας, σε πρόβλημα των εκπαιδευτικών, να ελαχιστοποιήσει τους διορισμούς, και να επιβάλλει την έκτακτη και μερική απασχόληση.

Ήδη από την περσινή χρονιά και με πρόσχημα την κάλυψη των αναγκών του ολοήμερου, προσλήφθηκαν ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί. Επιπλέον πολλοί εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων σπρώχτηκαν με τη βία στην κάλυψη των ωρών του ολοήμερου.

Με δεδομένη επίσης τη μείωση των ωρών διδασκαλίας, της μουσικής, στα σχολεία ευέλικτης ζώνης, οι εκπαιδευτικοί μουσικοί, και αγγλικών, εκβιάστηκαν να καλύψουν ωράρια, υποχρεωτικά στα ολοήμερα και βάσει του καθηκοντολογίου που στάλθηκε την περσινή χρονιά οι εκπαιδευτικοί είναι στη διάθεση της υπηρεσίας για να χρησιμοποιηθούν ευέλικτα, σύμφωνα με τις ανάγκες της.

Στη φετινή όμως χρονιά τα πράγματα έχουν πάρει δραματικές διαστάσεις. Ο θεσμός των ωρομισθίων εξαπλώνεται και καθαγιάζεται, με το πρόσχημα πάλι των αναγκών του ολοήμερου σχολείου, του οποίου οι ανάγκες περνάνε σε πρώτη προτεραιότητα παραγκωνίζοντας ακόμα και τις ανάγκες του κανονικού σχολείου.

Έτσι εκπαιδευτικοί σύρονται υποχρεωτικά στην κάλυψη του ολοήμερου σχολείου καταργώντας οργανικές θέσεις, τμήματα ένταξης, συμπτύσσοντας τμήματα. Στα ολοήμερα προσλαμβάνονται γυμναστές ως χοροδιδάσκαλοι ενώ στο κανονικό σχολείο δεν υπάρχουν γυμναστές για την κάλυψη των κενών.

Οι εκπαιδευτικοί αγγλικών σύρονται σε υποχρεωτικές υπερωρίες, ο θεσμός των ωρομισθίων περνάει πλέον και στην πρωινή ζώνη και οι εκπαιδευτικοί εκβιάζονται να εργαστούν με αυτό το καθεστώς απειλούμενοι σε πολλές περιπτώσεις ότι θα διαγραφούν από τις λίστες των αναπληρωτών για διετία αν δεν δεχτούν να δουλέψουν ως ωρομίσθιοι.

Όλα αυτά έχουν σαν στόχο να δημιουργήσουν ένα ελεγχόμενο και πειθαρχημένο εκπαιδευτικό, που δεν θα αποτελεί κακό παράδειγμα δικαιωμάτων για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Για μας όμως τους εκπαιδευτικούς που αντιμετωπίζουμε καθημερινά στην πράξη τους ατομικούς εκβιασμούς Υπουργείου, Προϊσταμένων, Σχολικών Συμβούλων, Διευθυντών, τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά.

Ιδιαίτερα φέτος εμείς οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων, βρεθήκαμε μπρος σε τεράστια προβλήματα στο σύνολο των εργασιακών μας δικαιωμάτων. Καταστρατήγηση εργασιακών ωραρίων, οργανικών θέσεων, πρωινού ωραρίου, στοιχειωδών δικαιωμάτων.

Μπορεί να μην είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση φέρεται με αυτό τον άνισο τρόπο αλλά φέτος ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι. Η κυβέρνηση καθόλου τυχαία δεν διάλεξε να ξεκινήσει από μας αυτή την πολιτική, θεωρώντας ότι είμαστε ο πιο αδύναμος κρίκος μια και είμαστε λίγοι και οι αντιδράσεις θα βρίσκονται σε μικρότερη κλίμακα.

Επιπλέον συνδικαλιστές της ΔΟΕ έδειξαν μια πλήρη αδιαφορία για τα προβλήματά μας, και έτσι καμία πρόταση δεν έγινε προς τους συναδέλφους για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων. Ούτε καν συνδικαλιστική στήριξη δεν υποσχέθηκαν στους συναδέλφους που θα αρνούνταν τη συμπλήρωση ωραρίου στο ολοήμερο είτε την άρνηση υπερωριών.

Μας υπενθυμίζουν επανειλημμένα ότι το προβλέπει ο νόμος, λες και τα συνδικαλιστικά μας όργανα είναι εκεί για να διαφυλάσσουν τη νομιμότητα κι όχι να στρέφονται εναντίον της αν αυτή η νομιμότητα στρέφεται ενάντια στους εργαζόμενους του κλάδου.

Εμάς, συνάδελφοι της ΔΟΕ, ποιος θα μας προστατέψει; Εμάς ποιος θα μας υπερασπιστεί; Πού είναι η εισήγηση που κάνατε εσείς προς τους συναδέλφους που πλήττονται από την αντιδραστική αυτή πολιτική; Εκτός από ανούσιες παραστάσεις κι ανακοινώσεις, ποια στήριξη, δίνετε στους συναδέλφους; Πώς αντιπαλεύετε αυτή την πολιτική; Η απάντηση είναι σαφής. Όπως πάντοτε, όπως σε όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει συνολικά ο κλάδος με την αδράνεια, την αδιαφορία, και πολλές φορές το ξεπούλημα των αγώνων.

Η συγκρότηση αγωνιστικού κινήματος ενάντια σε αυτή την πολιτική είναι εντελώς έξω από τη λογική και την πρακτική σας. Οι διεκδικήσεις μας πρέπει να είναι στα πλαίσια της νομιμότητας μια και εσείς δεν έχετε τη λογική πως νόμος είναι το δίκιο του εργαζομένου. Η επιβολή υποχρεωτικών υπερωριών σημαίνει κατάργηση εργασιακών μας δικαιωμάτων. Η επιβολή του θεσμού των ωρομισθίων είναι ταυτόσημη με την επιβολή ελαστικών ωραρίων και έκτακτης και μερικής απασχόλησης. Το ολοήμερο σχολείο είναι ο προωθητικός κριός όλων των παραπάνω. Η αποδοχή αυτού του εργασιακού καθεστώτος οδηγεί σε ελαστικές θέσεις εργασίας μερική απασχόληση κατάργηση οργανικών θέσεων και παραπέρα άρση της μονιμότητας.

Να αντισταθούμε στην αντιεκπαιδευτική αυτή πολιτική της κυβέρνησης πρέπει να είναι το πρώτιστο καθήκον μας. Για την ανάπτυξη ενός κινήματος. Το να προστατέψουμε τα κεκτημένα δικαιώματά μας σήμερα, ενάντια στη επίθεση που βαθαίνει, πρέπει να είναι ο στόχος διεκδίκησης σήμερα.

Καλό θα ήταν - δεν ήρθαμε εδώ ούτε για να μας λυπηθείτε ούτε για να μας δείξετε κατανόηση. Καλό θα ήταν κλείνοντας αυτή η ημερίδα να παρθούν συγκεκριμένες αποφάσεις για την στήριξη των εκπαιδευτικών.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Και γι' αυτό ακριβώς έγινε αυτή η ημερίδα. Ευχαριστούμε. Ο λόγος στην κα Κορομηλά από τον Πύργο.

κα ΚΟΡΟΜΗΛΑ: Γεια σας. Είμαι από Πύργο, Μουσικός. Με χαρά έρχομαι εδώ, γιατί νιώθω ότι επιτέλους είμαστε ομάδα.

Ένα αίτημα που είχαμε δώσει, στις 23/10 στον τοπικό σύλλογο - σας στέλνω τα χαιρετίσματα από όλο το σύλλογο - το έχετε ήδη στα χέρια σας και είδαμε ότι όντως το προωθήσατε, το είδα και στο Ιντερνέτ το βλέπω και σήμερα.

Θέλω να πω με τη φετινή μείωση των ωρών διδασκαλίας του μαθήματος της μουσικής αγωγής στις τάξεις Γ' και Δ', ο κόμπος έφθασε στο χτένι όπως ειπώθηκε και πιο νωρίς.

Οι Καθηγητές Μουσικής όπως γνωρίζετε, βιώνουν πολλά προβλήματα από την αρχή της εισαγωγής του μαθήματος ως μάθημα ειδικότητας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Αίθουσες μουσικής δεν υπάρχουν ούτε εποπτικά μέσα. Με χαρά πληροφορηθήκαμε ότι του χρόνου θα υπάρξουν τουλάχιστον βιβλία.

Το χειρότερο από όλα όμως, είναι ότι οι ώρες χορωδίας δεν είναι ενταγμένες στο ωρολόγιο πρόγραμμα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνονται πάμπολλες διδακτικές ώρες από το μάθημα της μουσικής από τη στιγμή μάλιστα που το μάθημα είναι πλέον μονόωρο.

Η φετινή πρόχειρη μείωση των ωρών της μουσικής, μας εξουθένωσε ηθικά. Τώρα πλέον είναι εμφανέστατο ότι μας εξουθενώνει και βιολογικά. Οι 24 ώρες σε τρία, τέσσερα, και πέντε σχολεία είναι πολλές όταν ένας εκπαιδευτικός έχει τη διδακτική ευθύνη 600 περίπου μαθητών, καθώς και την ευθύνη πολιτιστικών εκδηλώσεων σε συνεχή βάση.

Ζητάμε τη μείωση των ωρών του υποχρεωτικού ωραρίου. Δεν θέλουμε να υποβαθμίσουμε την ποιότητα διδασκαλίας του μαθήματός μας, επειδή το Υπουργείο μας οδηγεί σε εργασιακό καθεστώς ωρομίσθιου. Ξεκινάει από μας και θα συνεχίσει.

Δεν θέλουμε άλλο πια να καλύπτουμε τρύπες. Θέλουμε να μπορούμε να είμαστε σε θέση, να προσφέρουμε εκπαιδευτικά. Με τις παρούσες συνθήκες κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο. Με αισιοδοξία και ελπίδα πληροφορηθήκαμε την τοποθέτηση της ΔΟΕ πάνω στο πρόβλημά μας. Και ελπίζουμε οι προσπάθειες μας να μην αποβούν ατελέσφορες.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Ο κ. Γούσης έχει το λόγο.

Γ. ΓΟΥΣΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι του Προεδρείου, φίλες και φίλοι συνάδελφοι των ειδικοτήτων. Δεν είχα σκοπό να πάρω το λόγο και τούτο για δυο λόγους:

Πρώτον, γιατί εμείς, που κατέχουμε τη θέση του αιρετού του ΚΥΣΠΕ, με τη δική σας πάντα ψήφο, έχουμε την ευκαιρία να αναπτύσσουμε τις απόψεις μας στις Γ.Σ. του κλάδου, και αυτές οι απόψεις να καταγράφονται κάθε φορά στο «Διδασκαλικό Βήμα».

Δεύτερο, γιατί η θεματολογία της ημερίδας αναφέρεται στα προβλήματα των συναδέλφων ειδικότητας, που υπηρετούν στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και καλύτεροι εκφραστές αυτών των προβλημάτων είναι οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί των ειδικοτήτων, εσείς δηλαδή που τα βιώνετε καθημερινά στους εργασιακούς χώρους, στα δημοτικά σχολεία.

Όμως αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφράσω κάποιες σκέψεις και απόψεις, με βάση τα όσα ακούστηκαν μέχρι τώρα, θέλοντας έτσι να συμβάλλω σ' αυτό το γόνιμο προβληματισμό, που αναπτύσσεται σ' αυτή την αίθουσα.

Φίλες και φίλοι, θεωρώ πολύ σωστή τη σκέψη του Προέδρου της Ομοσπονδίας, κατά την εναρκτήρια ομιλία του, να αναφερθεί στην ιστορική διαδρομή του θέματος των Ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, στο πώς δηλαδή φθάσαμε από τη προβολή του αιτήματος για ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, μέχρι την υλοποίηση και την παρουσία των ειδικοτήτων, εδώ και αρκετά χρόνια, στο χώρο του δημοτικού σχολείου.

Με την ευκαιρία αυτή, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ουδέποτε ο οργανωμένος κλάδος, η ΔΟΕ, κατά την προβολή και διεκδίκηση του αιτήματος για εισαγωγή των ειδικοτήτων στο Δημοτικό Σχολείο, μέχρι την ικανοποίηση του σχετικού αιτήματος, λειτούργησε με την κοντόφθαλμη λογική του «εμείς και οι άλλοι». Αυτό είναι ξεκαθαρισμένο και ιστορικά καταγεγραμμένο. Προσωπικά είχα την τύχη κατά τον κρίσιμο χρόνο που η Ομοσπονδία ομόφωνα είχε αποφασίσει να διεκδικήσει δυναμικά την επίλυση του θέματος, γιατί έκρινε ότι είχαν ωριμάσει οι συνθήκες, να βρίσκομαι στο Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε., περίοδος 1989 - 90, και μάλιστα να κατέχω τη θέση του Προέδρου της Ομοσπονδίας.

Θέλω λοιπόν να καταθέσω ότι ομόφωνα οι συνδικαλιστικές παρατάξεις πρόβαλαν και στήριξαν το σχετικό αίτημα. Θέλω επίσης να πω ότι ουδέποτε ο κλάδος και οι επίσημοι εκφραστές του έκαναν εκπτώσεις σε ό,τι αφορά τα επιστημονικά και επαγγελματικά εφόδια και δικαιώματα των συναδέλφων ειδικοτήτων.

Το τρίτο που θέλω να καταθέσω είναι ότι το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, για την εισαγωγή των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, είναι λέξη τη λέξη, πρόταση την πρόταση, παράγραφο την παράγραφο γραμμένο από το τότε Δ.Σ., της ΔΟΕ, εκπροσωπούμενο γι' αυτό από τον υποφαινόμενο, ως Πρόεδρο και τους εκλεκτούς συναδέλφους Φάνη Τουλούπη και Γιάννη Βαγενά.

Αγαπητοί συνάδελφοι! Εμείς οι αιρετοί του ΚΥΣΠΕ, λόγω θέσεως γνωρίζουμε τα ιδιαίτερα προβλήματα, που αντιμετωπίζετε και τα οποία βρίσκουν την έκφρασή τους στις μαζικές αιτήσεις που υποβάλλετε για μετάταξη από την Πρωτοβάθμια στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση.

Το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα των συναδέλφων ειδικοτήτων είναι η αδυναμία ικανοποίησης των αιτημάτων για μεταθέσεις και το πρόβλημα αυτό εκφράζεται στο γεγονός ότι είστε όλοι νέοι στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και δεν υπάρχει η φυσιολογική ροή των αφυπηρετήσεων, ώστε να δημιουργούνται οργανικά κενά. Το πρόβλημα αυτό, προς το παρόν, γίνεται προσπάθεια να αντιμετωπισθεί είτε με τη δημιουργία πλασματικών κενών (υπεράριθμες θέσεις), είτε με τις αποσπάσεις από Νομό σε Νομό.

Είμαι βέβαιος ότι όσοι από σας απευθύνεστε στους αιρετούς του ΚΥΣΠΕ, διαπιστώνετε ότι σας αντιμετωπίζουμε με ιδιαίτερη ευαισθησία. Και τούτο, γιατί γνωρίζουμε τα ιδιαίτερα προβλήματά σας. Γνωρίζουμε ότι δεν έχετε την ευχέρεια για πολυπληθείς αποσπάσεις, όπως γίνεται με τους συναδέλφους σας Δασκάλους και Νηπιαγωγούς.

Και έρχομαι τώρα στο πρόβλημα των ξεχωριστών συνδικαλιστικών συλλόγων για τους συναδέλφους ειδικοτήτων. Όλοι γνωρίζουμε την ελληνική πραγματικότητα. Γνωρίζουμε δηλαδή ότι από τη μια υπάρχουν οι επιστημονικοί σύλλογοι, όπως των φιλολόγων, της Αγγλικής φιλολογίας, των Μαθηματικών κλπ. και από την άλλη οι συνδικαλιστικοί σύλλογοι και η Δ.Ο.Ε. Το γεγονός αυτό δίνει την ευκαιρία σε κάθε συνάδελφο ειδικότητας να ανήκει στον επιστημονικό σύλλογο της ειδικότητάς του και να έχει την επιστημονική του έκφραση, καθώς επίσης και στο συνδικαλιστικό σύλλογο της περιοχής του, προκειμένου να έχει την συνδικαλιστική του έκφραση και εκπροσώπηση.

Και επειδή στην αίθουσα είναι και ο λεγόμενος Πρόεδρος των ειδικοτήτων, δεν κατάλαβα ειλικρινά την αναγκαιότητα τέτοιων διασπαστικών συλλόγων. Οι διδασκαλικοί σύλλογοι και η ΔΟΕ σε τι δεν τους εκφράζουν συνδικαλιστικά και σε τι δεν τους εκπροσωπούν σωστά; Πιστεύει κάποιος βάσιμα και πειστικά ότι με τη διάσπαση τα προβλήματα της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών θα αντιμετωπισθούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά;
Είναι αδήριτη ανάγκη αυτή η διασπαστική τάση και λειτουργία να αναθεωρηθεί, γιατί είναι εξ ορισμού λανθασμένη. Επιτρέψτε μου εδώ και μια προσωπική αναφορά. Πριν από λίγο μίλησε από το βήμα ο συνάδελφος Κ. Τουλγαρίδης που είναι Γυμναστής και υπηρετεί στο σύλλογό μου και εκπαιδευτικά και συνδικαλιστικά έχει ενσωματωθεί πλήρως και επιτρέψτε μου να πω ότι συνδικαλιστικά πρωταγωνιστεί. Δεν κατάλαβα, δηλαδή, ποιοι συνάδελφοι ειδικοτήτων θέλησαν να εκφραστούν συνδικαλιστικά και οι επίσημοι διδασκαλικοί σύλλογοι το αρνήθηκαν; Ποιοι βρήκαν εμπόδια;

Η συνάδελφος Αναγνώστου από τα Γιάννινα περιέγραψε με τα μελανότερα χρώματα τις σχέσεις των δασκάλων με τους συναδέλφους των ειδικοτήτων. Τους λένε, λέει : «Αν δεν ήμαστε εμείς οι Δάσκαλοι, δεν θα υπήρχατε εσείς»! Νομίζω ότι αυτή η λογική δεν εκφράζει τη συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Είναι όμως αλήθεια ότι σε μια πολυπληθή κοινωνική ομάδα, θα υπάρχουν και οι λίγοι αρτηριοσκληρωτικοί. Δε διστάζω να πω ότι υπήρχαν και κάποιοι Δ/ντές που δημιούργησαν και δημιουργούν προβλήματα στους συναδέλφους ειδικοτήτων. Είναι όμως επίσης αλήθεια ότι το κλίμα καχυποψίας δημιουργήθηκε κυρίως από την προσπάθεια δημιουργίας ξεχωριστών συλλόγων ειδικοτήτων μέσα στους Διδασκαλικούς Συλλόγους. Αυτό είναι μια αλήθεια δυσάρεστη, αλλά αποτελεί πραγματικότητα. Φίλες και φίλοι συνάδελφοι. Επιτρέψτε μου να θίξω και μια άλλη πραγματικότητα που αφορά τις ειδικότητες. Μέχρι στιγμής δεν άκουσα να τη θίγει κανένας από σας. Υπάρχει και η εκπαιδευτική - παιδαγωγική διάσταση της παρουσίας των ειδικοτήτων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και κάτω από αυτή τη σκοπιά, προκύπτουν τα εξής ερωτήματα: πρέπει να γίνεται ειδική επιμόρφωση στους συναδέλφους ειδικοτήτων, στα αντικείμενα των επιστημών της αγωγής ή όχι; Είναι απαραίτητο αυτό να γίνεται και έχει σχέση με τη μαθησιακή διαδικασία των μαθητών μας ή όχι;

Πρέπει να υπάρξει Σχολικός Σύμβουλος ειδικοτήτων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ή όχι; Εγώ απαντώ Ναι. Και τούτο, γιατί το παιδαγωγικό κλίμα, η παιδαγωγική σχέση, οι σχολικές συνθήκες στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση είναι πολύ διαφορετικές, από αυτές που επικρατούν στη Δευτεροβάθμια. Κατά γενική ομολογία, ο θεσμός των Σχολικών Συμβούλων Δευτεροβάθμιας να εποπτεύει και τις αντίστοιχες ειδικότητες στην Πρωτοβάθμια έχει αποτύχει πλήρως. Και το παραπάνω αίτημα δεν τίθεται στη λογική της αντιπαράθεσης με τους συναδέλφους της Δευτεροβάθμιας. Μπαίνει στη λογική που λέει ότι οτιδήποτε συμβάλλει θετικά στην κατεύθυνση της ποιοτικής αναβάθμισης της εκπαίδευσης, ό,τι θεωρούμε ότι είναι προς όφελος των μαθητών μας πρέπει να το αναδεικνύουμε, να το στηρίζουμε και να το διεκδικούμε. Βεβαίως, για τους ίδιους λόγους θα πρέπει οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων να συμμετέχουν ισότιμα στα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών, στην προσπάθεια μείωσης του εργασιακού χρόνου, στην οικονομική και κοινωνική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού.
Κλείνοντας, θα ήθελα να τονίσω για μια ακόμη φορά την αναγκαιότητα συνένωσης των συνδικαλιστικών μας δυνάμεων. Μακριά από μας η λογική, που ακούσθηκε να εκφράζεται με το «εμείς και οι άλλοι». Είναι λάθος. Διαγράψτε την από το λεξιλόγιό σας. Το τόνισε και ο συνάδελφος Καραγιάννης Θωμάς, με τη φράση: «η ισχύς εν τη ενώσει». Είναι βέβαιο ότι η έλλειψη ενότητας, η διάσπαση των δυνάμεών μας, ωφελεί μόνο εκείνους, που δεν θα ήθελαν να μας βρουν δυναμικά αντιμέτωπους. Δηλαδή, εκείνους που αποτελούν κατά τον ένα ή τον άλλο τρόπο τους εργοδότες μας. Σας ευχαριστώ, που είχατε την υπομονή να με ακούσετε.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε και εμείς το συνάδελφο το Γιώργο Γούση, αιρετό του «ΚΥΣΠΕ», γιατί πράγματι με το μεστό του λόγο μπόρεσε και ξεκαθάρισε ορισμένα πράγματα. Εγώ το πιστεύω, φίλε Γιώργο, ότι πράγματι πρέπει να πάμε όλοι μαζί.

Συνεχίζουμε με το συνάδελφο Γιώτη... Ο κ. Γιώτης από τα Γιάννινα έχει το λόγο.

Λ. ΓΙΩΤΗΣ: Συνάδελφοι είμαι Καθηγητής φυσικής αγωγής και είμαι μέλος ΔΣ του Συλλόγου των δασκάλων.

Άρα λοιπόν είμαι μια τρανή απόδειξη ότι όποιος θέλει από μας να συνδικαλιστεί πάντα υπάρχει ο δρόμος ανοιχτός από όλους τους συναδέλφους δασκάλους.

Ομολογώ ότι κάποια στιγμή ήμασταν πάρα πολύ λίγοι. Σήμερα βλέπω ότι είμαστε περισσότεροι και αυτό είναι πολύ σημαντικό.

Επίσης να ευχαριστήσω τη ΔΟΕ, που επιτέλους, μετά από πάρα πολλά χρόνια, διοργάνωσε αυτή την ημερίδα και ελπίζω τα αποτελέσματα αυτής της ημερίδας, να τα λάβει σοβαρά υπόψη και να μην τα θέσει στα αρχεία.

Επειδή όμως έχω εμπιστοσύνη στο συνδικαλιστικό κίνημα πιστεύω ότι θα λειτουργήσει θετικά. Διαπιστώνω δυστυχώς ότι στην αίθουσα υπάρχει συσσωρευμένη αρνητική ενέργεια, η οποία είναι ανεπίτρεπτο να υπάρχει μεταξύ συναδέλφων. Παρακολουθώ με ενδιαφέρον πραγματικά τους συναδέλφους των ειδικοτήτων και εδώ πρέπει να δώσουμε σημασία ιδιαίτερη, συνάδελφοι του Προεδρείου, είναι άνθρωποι οι οποίοι έχουν φθάσει στα όριά τους, είναι άνθρωποι οι οποίοι πραγματικά αντιμετωπίζουν προβλήματα και αναφέρομαι σε γυμναστές οι οποίοι χωρίς υλικοτεχνική υποδομή και χωρίς μέσα απλά μόνο με τη φαντασία και με όρεξη παλεύουν να διαπαιδαγωγήσουν αθλητικά τα παιδιά μας.

Καθηγητές Μουσικής κουβαλώντας στην πλάτη τα αρμόνια, περιφέρονται από τάξη σε τάξη. Πάρα πολύ σωστά. Και αγγλικών, οι οποίοι ενώ μεν έχουν το όραμα, που έχουμε όλοι μας μέσα από τη συστηματική διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας από τις τάξεις του δημοτικού σχολείου και τις πρώτες τάξεις του γυμνασίου και τα στέλνουμε τα παιδιά μας να παίρνουν ένα κρατικό πτυχίο γλωσσομάθειας, δυστυχώς, να μην έχουν ούτε τα απαραίτητα καν οπτικοακουστικά μέσα.

Πρώτα από όλα να ξεκαθαρίσω συνάδελφοι ότι είμαστε συνάδελφοι και είμαστε χέρι - χέρι με τους δασκάλους, στη σχολική μονάδα. Έχουμε ακριβώς τα ίδια προβλήματα. Ας μην ξεγελιόμαστε. Κανένας δεν πήρε παραπάνω χρήματα από την τελευταία ελάχιστη επιδοματική πολιτική της κυβέρνησης.

Είμαστε λοιπόν δάσκαλοι των ειδικοτήτων και αυτό πρέπει να ακουστεί. Νομίζετε ότι ο δάσκαλος είναι τίτλος τιμής. Είναι κάτι το οποίο είναι πολύ παραπάνω και από τον Καθηγητή και από οποιονδήποτε άλλο τίτλο. Ο δάσκαλος σημαίνει πολλά περισσότερα πράγματα και μέσα από τη ΔΟΕ νομίζω ότι πρέπει να παλέψουμε για την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων μας.

Δυστυχώς όμως, παρότι έχουμε τουλάχιστον μια δεκαετία από τη πρώτη φορά που μπήκαμε στα δημοτικά σχολεία, και κάποια στιγμή ήμασταν νεαροί και τώρα έχουμε γκριζάρει έχουμε χάσει τα μαλλιά μας, έχουμε χάσει πολλά άλλα πράγματα στην προσπάθειά μας να διδάξουμε σωστά, είμαστε τοποθετημένοι και ριγμένοι σ' αυτό το χώρο, χωρίς ένα οριοθετημένο θεσμικό πλαίσιο που να μας καλύπτει επαρκώς και να μας αναγνωρίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις μας. Κι έτσι λοιπόν, στην ουσία είμαστε όμηροι, κάποιων διευθυντών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι στην άγνοιά τους επειδή ακριβώς δεν γνωρίζουν το αντικείμενο μας αυθαιρετούν και μας δημιουργούν προβλήματα.

Συνάδελφοι διαβάζοντας τις αποφάσεις των ΓΣ, στων οποίων σε πολλές από αυτές έχω πάρει και εγώ μέρος, έχω δει ότι έχουν καταγραφεί σχεδόν όλα τα προβλήματά μας. Δεν έχουν καταγραφεί; Πραγματικά τα πιο πολλά είναι καταγεγραμμένα. Και όσα άλλα δεν είναι συναδέλφισσα σαφώς υπάρχει η θέση εδώ να τα καταγράψουμε.

Αναφέρομαι σε μερικά. Αύξηση οργανικών θέσεων. Σαφώς θέλουμε όλοι να αυξηθούν οι οργανικές θέσεις άλλωστε υπάρχουν και είναι αίτημα της ΔΟΕ, ότι υπάρχουν 3.000 θέσεις οργανικές ακάλυπτες, 1900 θέσεις των ειδικοτήτων.

Έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής. Σαφώς. Ο γυμναστής δεν θέλει πια κλειστά γυμναστήρια πολυτελείας. Αλλά ξέρετε τι θέλει; Θέλει να μην μπαίνει σε μια αίθουσα-μπουντρούμι πολλαπλών χρήσεων ώστε να του λέμε σιωπή γιατί εδώ πέρα δημιουργείς προβλήματα, μη πειράξεις εκείνο γιατί είναι η θεατρική σκηνή, αλλά θέλει ένα στέγαστρο στη αυλή απλό για να μπορεί να διδάξει εκεί το μάθημα της φυσικής αγωγής όταν βρέχει.

Σχολικοί Σύμβουλοι. Ανύπαρκτοι. Των ειδικοτήτων. Θα σας φέρω ένα απλό παράδειγμα θα το φέρω τώρα για να δείτε ότι ακριβώς το πρόβλημα δεν είναι ούτε η ΔΟΕ ούτε εμείς. Το πρόβλημα είναι η βούληση της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας. Απλά πράγματα. Της εκάστοτε. Όχι μετακινήσεις πάνω από δυο σχολεία, το είπαμε.

Έλλειψη επιμόρφωσης. Έχουμε 13 χρόνια στην εκπαίδευση και δεν έχω περάσει ποτέ έστω δέκα μέρες έστω μια μέρα από ένα επιμορφωτικό σεμινάριο. Τα ξέρουμε όλα συνάδελφοι; Διοριστήκαμε το 1994 εγώ τουλάχιστον, και έχουμε 2004. σαφώς και δεν ξέρουμε πολλά πράγματα. Και σαφώς και θέλω να μάθω.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Λάζαρε συμφωνώ με τις προτάσεις σου, διαφωνώ με την παραμονή σου στο βήμα, συντόμευε.

Λ. ΓΙΩΤΗΣ: Εγώ πίστεψα ότι λέγοντας τόσες καλές κουβέντες θα κερδίσω λίγο χρόνο παραπάνω.
Λοιπόν λέω το εξής. Διδασκαλείο. Πείτε το όπως θέλετε. Μεταπτυχιακά λέω εγώ, εξομοίωση λένε κάποιοι. Εξομοίωση είναι λάθος. Είμαστε εκτός φοιτήσεως έχουμε κάνει παιδαγωγικά κλπ. άρα λοιπόν μιλάμε για μεταπτυχιακά. Σαφώς το θέτουμε.

Αναλυτικά προγράμματα. Αναγνώριση προϋπηρεσίας του συναδέλφου της φυσικής αγωγής. Είναι πολύ βασικό αυτό συνάδελφοι. Οι όποιοι έχουμε δουλέψει σε προγράμματα λαϊκού μαζικού αθλητισμού τρία χρόνια και δυο και τρία χρόνια έχουμε κάνει πλήρες ωράριο διδακτικό σε σχολικές αυλές και δεν μας το αναγνωρίζουν το κράτος δηλαδή δεν μας το αναγνωρίζει, όχι προαγώγιμα λέει, απλά συντάξιμα κάποια στιγμή. Όχι προαγώγιμα. Λες και κάναμε άλλη δουλειά.

Μείωση του ωραρίου για όλους. Σαφώς. Έχουμε όλοι τις ίδιες ανάγκες. Τελειώνοντας λοιπόν θα πω το εξής: Το να φέρω ένα παράδειγμα ενδεικτικό της αδιαφορίας της πολιτείας, γιατί εκεί είναι το πρόβλημα συνάδελφοι.

Κάποτε μας κάλεσε πριν από δυο χρόνια ο κ. Γκεσούλης ο Υπουργός Παιδείας, μας κάλεσε στη Νομαρχία των Ιωαννίνων όλους τους εκπαιδευτικούς φορείς, για να αναλύσουμε τα προβλήματά μας.

Όταν λοιπόν εγώ είχα την αφέλεια να του πω, κύριε Υφυπουργέ θέλουμε σας παρακαλώ πάρα πολύ να μπουν επιτέλους οι Σύμβουλοι των ειδικοτήτων σε σχολικές μονάδες, ξέρετε τι μου είπε με ένα ύφος πολύ άνετο; Τι λες συνάδελφε; Εδώ δεν έχουμε για τους δασκάλους, θα έχουμε, για σας; αυτό λοιπόν είναι το ενδεικτικό της αδιαφορίας.
Θωμά, μισή γραμμούλα. Και νομίζω συνάδελφοι ότι αυτή τη νοοτροπία πρέπει να την πολεμήσουμε και αυτή τη νοοτροπία πρέπει να αλλάξουμε όλοι μαζί, ενωμένοι, αυτό που είπε ο κ. Γούσης.

Καθόλου ο καθένας από εδώ και από εκεί και να μην κρυβόμαστε πίσω από συντεχνιακές διεκδικήσεις οι οποίες πραγματικά μας κατακερματίζουν. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Κι εμείς ευχαριστούμε. Παρακαλούμε την κα Ευθυμιάδου να έρθει στο βήμα.

Μ. ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ: Από το Ζ' Σύλλογο Θεσσαλονίκης. Είμαι Φυσικής Αγωγής.

Κύριε Γούση θα μου επιτρέψετε να μη μιλήσω για το παιδαγωγικό έργο γιατί για αυτό έχουν μιλήσει άλλοι συνάδελφοι. Εγώ θα ήθελα να ευχαριστήσω που μας καλέσατε όλους εδώ για να παλέψουμε όλοι μαζί για να λύσουμε τα προβλήματα αλλά θα μιλήσω για ένα πρόβλημα ζωής και θανάτου για μας, τους Εκπαιδευτικούς Αγγλικών.

Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι το πρόβλημα της μετάθεσης και της απόσπασής μας. Υπάρχουν συνάδελφοι με 10 χρόνια υπηρεσίας με οικογένεια και παιδιά, και οι οποίοι όχι μετάθεση δεν μπορούν να πάρουν αλλά ούτε και απόσπαση. Αυτό μας δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα. Ψυχολογικό, οικονομικό, κοινωνικό. Τόσο σε μας, όσο και στις οικογένειές μας.

Συγκεκριμένα θα σας πω τι έγινε πέρσι με τους εκπαιδευτικούς Φυσικής Αγωγής. Από τις 794 αιτήσεις για μετάθεση ικανοποιήθηκαν μόνο οι 76, και αυτές ήταν για νησιά.

Φυσικό είναι. Εμείς στη Βόρειο Ελλάδα παίξαμε τζόκερ και χάσαμε. Δεν τα πήραμε ποτέ. Εξάλλου το θέμα αυτό των μεταθέσεων και των αποσπάσεων, το γνωρίζουν πολύ καλά οι δυο αιρετοί στο «ΚΥΣΠΕ». Ο κ. Γούσης και ο κ. Παπαχαραλάμπους. Θα σας διαβάσω ακριβώς τα λόγια τους από το «Διδασκαλικό Βήμα».

Το πρόβλημα των μεταθέσεων παραμένει οξυμένο για τις ειδικότητες. Απαιτείται για αυτούς να προωθηθεί άμεσα οποιαδήποτε διαδικασία που μπορεί να συμβάλλει στη διεύρυνση των οργανικών τους θέσεων, πλασματικά κενά ολοήμερα σχολεία.

Ζητάμε λοιπόν πρώτον, να δοθούν νέες οργανικές θέσεις ή πλασματικά κενά και οι συνάδελφοι να απορροφηθούν στα ολοήμερα σχολεία, που ο ρόλος τους είναι σημαντικός όπως έγινε και με τους συναδέλφους δασκάλους. Έτσι θα λυθεί το χρόνιο πρόβλημα των μεταθέσεων και των αποσπάσεων που μας ταλανίζει αλλά και σας ταλαιπωρούμε και εσάς με το να σας παρακαλάμε συνέχεια.

Αλλά αυτό που ζητάμε και σας παρακαλούμε πολύ είναι η αύξηση των οργανικών θέσεων μέσω των ολοήμερων. Από εκεί και πέρα θα ήθελα να ευχαριστήσω το ΔΣ της ΔΟΕ, και να τους παρακαλέσω να κωδικοποιηθούν τα προβλήματα των ειδικοτήτων, και να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους και να τα φέρουν το καλοκαίρι στη ΓΣ του κλάδου, έτσι ώστε να γίνουν θέσεις του κλάδου. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Κι εμείς ευχαριστούμε πάρα πολύ για την πρόταση να πούμε ότι επειδή αναφέρθηκε η συναδέλφισσα στους δυο αιρετούς ότι ο κ. Γούσης είναι παρών, ο κ. Παπαχαραλάμπους επειδή του έτυχε κάποιο πρόβλημα, δεν είναι σήμερα μαζί μας. Θα ερχόταν μαζί με σένα Γιώργο αλλά για κάποιο πρόβλημα δεν είναι εδώ.
Ο κ. Φασφαλής έχει το λόγο.

N. ΦΑΣΦΑΛΗΣ: Αγαπητοί συνάδελφοι και συναδέλφισσες μπορώ να πω ότι είναι μια λαμπρή μέρα σήμερα, γιατί μπορούμε όλοι μαζί να συζητάμε όλα αυτά που μέσα από τα πρακτικά που έχετε πάρει έχουν συζητηθεί όλα τα τελευταία χρόνια.

Και βέβαια, δεν είναι πιστοποίηση των συνδικαλιστών το βήμα αυτό. Γιατί; Γιατί ζήσαμε και εποχές, που αμφισβητήθηκε και η πρόθεση όλων ώστε να λυθούν τα προβλήματα όλων.

Γιατί οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί δηλαδή το δυναμικό όλο της ΔΟΕ πριν μπουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων, στα σχολεία, σας τα ανέφερε ο Πρόεδρος ότι πριν περίπου 18 χρόνια, διεκδικούσαμε τη διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων.

Αυτό συνέβη με το Ν.1566. Τότε κανείς δεν έκανε σκέψεις ούτε ύπουλες ούτε πονηρές.

Και σας το λέω. Και θέλω, γιατί ακούω, και φωνές και ζητάνε κάποιοι το λόγο. Σήμερα νομίζω ότι εδώ δικαιώνεται ο ποιητής που λέει: «Και να που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα και απλά». Γιατί τα προβλήματα είναι απλά, αλλά φανερώνουν ότι είναι δύσκολα στη λύση τους.

Παρουσιάστηκαν λοιπόν πάρα πολλά προβλήματα στο διάβα του χρόνου και βέβαια ο καθένας από μας εδώ αισθάνεται τη δικαίωση αφού και ο ομιλών φώναζε εδώ και χρόνια ότι, τι; Σ' αυτόν τον κλάδο δεν περισσεύει κανείς. Χρειάζονται όλοι. Το πρόβλημα του ενός πιστεύω ότι πρέπει να είναι πρόβλημα ολονών.

Ο κλάδος αγαπητοί φίλοι και συνάδελφοι έχει μεγάλη ψυχή. Και σας το λέω για να το έχετε στο μυαλό σας. Οι μεγάλες ψυχές όμως τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα, δεν προλαβαίνουν να κάνουν σκέψεις και μάλιστα σκέψεις μικρές.

Η μεγάλη ψυχή δεν ελέγχεται από τη σκέψη. Ο κλάδος δεν έχει και δεν μπορεί να έχει κοντόφθαλμες λογικές, και δεν μπορεί να τον βασανίζουν σκέψεις το τι θα γίνουμε τώρα που μεγαλώσαμε σε αριθμό, αλλά η πίτα παρέμεινε η ίδια; Γιατί αναπτύσσεται και αυτό από ορισμένους.

Δεν μπορεί να τον βασανίζουν σκέψεις για το αν λίγοι, αρνούνται να κατανοήσουν, τι σημαίνει παιδί, τι σημαίνει προσφορά στην κοινωνία και τι στον άνθρωπο.

Τι τελικά σημαίνει δάσκαλος; Αφήστε τους γιατί άκουσα προηγουμένως το συνάδελφο από τα Γιάννινα να το αναφέρει.

Ας τους αφήσουμε λοιπόν αυτούς, να βασανίζονται με ψευτοδιλήμματα του τύπου καθηγητής ή δάσκαλος; Νομίζω ότι η έννοια του δασκάλου είναι αυτή που καλύπτει όλους. Εμείς όλοι μαζί πρέπει να κτίσουμε το μέλλον.

Και νομίζω, ότι όλοι αναφέρθηκαν στα ίδια. Δηλαδή ίσα δικαιώματα. Το κυρίαρχο. Ίσα δικαιώματα. Η ίδια μεταχείριση των εκπαιδευτικών και των δυο βαθμίδων. Όχι μόνο μεταξύ μας, της Πρωτοβάθμιας. Και των δυο βαθμίδων είναι το αίτημα. Και αυτό νομίζω λέει πολλά. Μείωση του ωραρίου όλων είναι το αίτημα. Να μην κάνουμε και πέφτουμε και παγιδευόμαστε σε σκέψεις που κάναμε πριν από χρόνια, ότι εμείς λέγανε και κάποιοι δάσκαλοι. Να ήρθαν τώρα αυτοί και κάνουν λιγότερο ωράριο. Γιατί κάνουν λιγότερο; Να κάνουν το ίδιο με το δικό μας. Εμείς θα πρέπει να πάμε εκεί που πρέπει. Μείωση ολονών. Κανένας εκπαιδευτικός δεν μπορεί να φεύγει και να πάει σε τρία ή τέσσερα και πέντε σχολεία, όπως έγινε φέτος.

Βέβαια πρέπει να αναγνωριστεί η προϋπηρεσία. Υπάρχει ένα αίτημα. Και αυτό πρέπει να λυθεί. Αλλά νομίζω -το ανέφερε και ο συνάδελφος ο Γούσης - ότι ο πυρήνας όλων αυτών των δυσκολιών, είναι οι οργανικές θέσεις. Μιλούσατε στον διάδρομο και το είπατε, κανείς μπορεί να μαθαίνει περισσότερα και πιο ελεύθερα, να ακούγεται η σκέψη του. Και πρέπει όλα αυτά να τα εκφράζουμε εμείς στην πολιτική ηγεσία, γιατί εμείς έχουμε και μια ιδιόμορφη ασυλία, οι συνδικαλιστές μπορούμε να πούμε όπως είναι η βουλευτική. Μπορούμε να πούμε στους Υπουργούς περισσότερα πράγματα, τα οποία δεν μπορούν οι απλοί συνάδελφοι της τάξης.

Εμείς λοιπόν λέμε τι; Ότι θα πρέπει να πάμε σε οργανικές νέες θέσεις, και μόνο τότε θα ξεφρακάρουμε από την ιστορία και των μεταθέσεων και των αποσπάσεων.

Εμείς θέλετε και να τελειώσω εδώ, εμείς ανήκουμε σε μια γενιά άλλη, ανήκουμε στα παιδιά που τα θέλουν όλα. Δεν μπορεί εμείς και είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος σήμερα, που εδώ σ' αυτή την εθνοσυνέλευση του κλάδου, βάλτε το σε εισαγωγικά ή βγάλτε τα εισαγωγικά, έτσι θα την ονομάσω, εθνοσυνέλευση, δεν είχαμε ούτε εισηγήσεις Υπουργών και πολύ περισσότερο ούτε χαιρετισμούς. Γιατί οι χαιρετισμοί σε τέτοιες ημερίδες οι σημερινές, γίνονται αποχαιρετισμοί του αύριο. Αυτό έχει συμβεί.

Λοιπόν λέω ότι εμείς μπορούμε να κανονίζουμε από μόνοι μας, τη μοίρα μας, μπορούμε να προχωρήσουμε όλοι μαζί και να θυμηθείτε ότι αυτή η ημερίδα, δεν είναι απλώς μια ημερίδα αλλά είναι μια εθνοσυνέλευση του κλάδου, που έχει αγκαλιάσει όλους. Νομίζουμε ότι μαζί μπορούμε να τα λύσουμε. Σας ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε κι εμείς Νίκο, πράγματι είμαστε κατά των χαιρετισμών, είμαστε όμως υπέρ των αποχαιρετισμών.
Ο συνάδελφος Γεωργαντζάς έχει το λόγο.

Κ. ΓΕΩΡΓΑΝΤΖΑΣ: Κώστας Γεωργαντζάς, Γυμναστής από το Σύλλογο Δασκάλων Νηπιαγωγών Φθιώτιδος. Εκπροσωπώ τις ειδικότητες. Θα ήθελα πρώτα-πρώτα να συγχαρώ το Δ.Σ. για την πραγματοποίηση αυτής της ημερίδας.

Θα χαιρόμουν να ακούσω πρώτα-πρώτα και λέω εκπροσωπώ τις ειδικότητες και τους συναδέλφους που έχουν έρθει σήμερα εδώ αντιπρόσωποι, και εκπροσωπούν βέβαια όλους και τους δασκάλους και τις ειδικότητες και είναι δάσκαλοι και να εκθέτουν αυτοί οι ίδιοι τα προβλήματα που τόση ώρα εκθέτουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων.

Χάρηκα που άκουσα κάποιους όπως τον κ. Φασφαλή, τον κ.Γούση και βέβαια τον Πρόεδρο στην αρχή, που έκαναν πολύ σωστές τοποθετήσεις.

Περιμένω όμως και από τους υπόλοιπους δασκάλους δηλαδή που είναι εδώ και να αναφέρω ένα - ένα ορισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων μέσα στα σχολεία. Τα πιο πολλά προβλήματα ακούστηκαν σήμερα και δεν θα τα επαναλάβω.

Πολλά πράγματα είναι γεγονός ότι άργησαν να ρυθμιστούν με Υπουργικές αποφάσεις, και η ασάφεια που υπήρχε δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις μεταξύ των συναδέλφων δασκάλων και ειδικοτήτων. Θυμόμαστε όλοι στην αρχή δίπλα στο γυμναστή έπρεπε να παρευρίσκεται ο δάσκαλος της τάξης.

Οι τοπικοί σύλλογοι δασκάλων άφησαν σε πολλές περιπτώσεις τους συναδέλφους των ειδικοτήτων στην τύχη τους, σε ορισμένα θέματα, με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε ορισμένους Νομούς, σε σύσταση συλλόγου εκπαιδευτικών ειδικοτήτων.

Καθηγητών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης όπως ονομάζονται. Δυστυχώς συνάδελφοι και εγώ πηγαίνοντας στο Νομό Φθιώτιδας, που σήμερα υπηρετώ, βρέθηκα στο δίλημμα να επιλέξω μεταξύ της εγγραφής μου στον σύλλογο δασκάλων και νηπιαγωγών Φθιώτιδας και στο Σύλλογο καθηγητών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, Νομού Φθιώτιδας.

Επειδή πιστεύω ότι οι διασπαστικές κινήσεις και η δημιουργία νέων συλλόγων, μόνο αρνητικό αποτέλεσμα μπορούν να φέρουν μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο γι' αυτό εγγράφηκα στο Σύλλογο δασκάλων και νηπιαγωγών Φθιώτιδος προσπαθώντας να υπερασπιστώ μέχρι και σήμερα, που υπηρετώ στη θέση του γραμματέα, το Σύλλογο δασκάλων και νηπιαγωγών, για 4 συνεχόμενα χρόνια εκλέγομαι στο ΔΣ οι εκλογές είναι κάθε χρόνο, και συμμετέχω και συμμετείχα φέτος για τρίτη χρονιά ως αντιπρόσωπος, στη ΓΣ της ΔΟΕ.

Προσπάθησα και συνέχεια προσπαθώ να υπηρετώ τα συμφέροντα τόσο των δασκάλων όσο και των νηπιαγωγών, όσο και των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων.

Είναι αλήθεια ότι αντιμετωπίζω πολλά προβλήματα και εμπόδια σε αυτό το έργο μου.

Αρκετοί συνάδελφοι ειδικοτήτων, έχουν αντιληφθεί ευτυχώς ότι με τη διάσπαση, δεν θα καταφέρουν τίποτα και έχουν εγγραφεί στο Σύλλογο των δασκάλων και των νηπιαγωγών. Αναφέρω συνέχεια τη λέξη Σύλλογος δασκάλων και νηπιαγωγών, γιατί πιστεύω ότι η επωνυμία του συλλόγου είναι ένα πρόβλημα.

Πολλοί συνάδελφοι λένε. Εσύ τι είσαι; Δάσκαλος ή νηπιαγωγός; Γιατί πήγες στο Σύλλογο των δασκάλων;

Είναι πρόβλημα η επωνυμία αν και όπως είπε και κάποιος άλλος συνάδελφος, ο όρος δάσκαλος είναι τιμητικός για όλους.

Από εκεί και πέρα όμως νομίζω ότι για κάποιους οι οποίοι δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό θα πρέπει να γίνει αλλαγή στο καταστατικό, στην επωνυμία των καταστατικών. Υπάρχει πρόβλημα γιατί απαιτείται αυξημένη απαρτία όπως ξέρουν όσοι ασχολούνται με τα συνδικαλιστικά, πιστεύω...

Στο Νομό Φθιώτιδας υπάρχει ομοφωνία, μεταξύ των παρατάξεων για την αλλαγή της επωνυμίας, όμως επειδή πρέπει να γίνουν κάποιες άλλες αλλαγές στο καταστατικό πιστεύω ότι σύντομα θα επιλυθεί και αυτό το πρόβλημα, και θα έχουμε αλλαγή της επωνυμίας.

Το πιο μεγάλο όμως πρόβλημα συνάδελφοι πιστεύω και πρέπει να το προσέξουν ιδιαίτερα οι τοπικοί σύλλογοι, είναι η μη δυνατότητα εγγραφής των ωρομισθίων συναδέλφων στους συλλόγους το οποίο μέχρι σήμερα, μέχρι τώρα που παρακολουθούσα τη συζήτηση, δεν το άκουσα. Δεν ξέρω αν υπάρχει στους άλλους συλλόγους πρόσφατα μας ήρθε ένα έγγραφο από τη ΔΟΕ που αναφερόταν ο κ. Δραγασάκης συνιστούσε λέει, με ερμηνεία του καταστατικού να διαγράψουν... δεν γίνεται με ερμηνεία τώρα. Δύσκολο να υπάρχει ομοφωνία μεταξύ των παρατάξεων το γνωρίζετε.

Κάτι πρέπει να γίνει και οι σύλλογοι να ξέρουν... γιατί βλέπω μετά να έχουμε, Σύλλογος καθηγητών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Σύλλογος ωρομισθίων Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης κλπ.

Δεν θα σας κουράσω περισσότερο επισημαίνω τους Σχολικούς Συμβούλους, την έλλειψη των Σχολικών Συμβούλων, πολύ έντονη ειδικά στη Φθιώτιδα δεν τον έχουμε δει καθόλου ο σχολικός αθλητισμός. Σχολικές αθλητικές δραστηριότητες, πέρασαν σε δεύτερη μοίρα γιατί τα Γραφεία φυσικής αγωγής ενδιαφέρονται μόνο για τα πρωταθλήματα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και κάνουν και έναν αγώνα στίβου για να καλύψουν τώρα δεν ξέρω τι. Αυτά θα ήθελα ευχαριστώ πολύ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Και εμείς ευχαριστούμε, σωστή η παρατήρηση Κώστα, η τελευταία.
Ο κ. Αντωνίου από την Ευρυτανία έχει το λόγο.

Δ. ΑΝΤΩΝΙΟΥ: Καθηγητής Φυσικής Αγωγής και ταυτόχρονα, Πρόεδρος του Συλλόγου για μας Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας, που εδώ και έξι χρόνια από τότε που ακριβώς βρίσκομαι σε αυτό το σύλλογο και είναι τιμητικό συνάδελφοι, εξάλλου και σε Ολομέλειες Προέδρων που παρευρίσκομαι βεβαίως το έχω τονίσει ότι ήταν τιμή μου, να ηγούμαι σε αυτό το σύλλογο, στο σύλλογο τον οποίο εργάζομαι.

Εμείς συνάδελφοι παρότι είμαστε ένας μικρός και ευέλικτος Σύλλογος, περίπου 120 άτομα, οι συνάδελφοι των ειδικοτήτων, είμαστε αρκετά βεβαίως λιγότεροι, περίπου στα 12 άτομα, όμως έχουμε καταφέρει ακριβώς μέσα σε αυτό το χώρο, μέσα στον ίδιο εργασιακό χώρο, να παλεύουμε από κοινού, όλα μας τα προβλήματα και αυτό που ανέφερε νωρίτερα και ο συνάδελφος Γεωργαντζάς, εμείς το καταφέραμε το κάναμε αποδεκτό από τους συναδέλφους δασκάλους βεβαίως να αλλάξουμε την επωνυμία του Συλλόγου, να είμαστε και εμείς και τυπικά θα λέγαμε κατοχυρωμένοι.

Το σημαντικότερο για μας είναι ότι ουσιαστικά νιώθουμε ότι βρισκόμενοι σ' αυτή τη βαθμίδα πιστεύουμε ότι έχουμε ενταχθεί για να παλέψουμε για αυτό το λόγο, γι' αυτό που είμαστε ταγμένοι. Θα συμφωνήσω με τους προλαλήσαντες, και τα θέματα τα οποία μας αφορούν και τα οποία έχουν κατατεθεί για να μη κάνω κατάχρηση του χρόνου, εκείνο που θα ήθελα να σταθώ το σημαντικότερο είναι ότι η ποιοτική εκπαίδευση πρέπει να είναι ο βασικός μας στόχος. Εκφράζω έναν Νομό, ο οποίος κατά βάση είναι ορεινός Νομός.

Τα δυσπρόσιτα σχολεία της περιοχής μας είναι πάρα πολλά, εκτός από τα 4 πολυθέσια της πόλης, τα οποία είναι επανδρωμένα με τους αντίστοιχους συναδέλφους τα υπόλοιπα σχολεία συνάδελφοι είναι μονοθέσια και πολλές φορές εγώ προσωπικά στις συναντήσεις που βεβαίως κάνω, τις συνδικαλιστικές συναντήσεις, αν το θέλετε περισσότερο στις ανθρώπινες συναντήσεις με τους συναδέλφους, που κρατάνε Θερμοπύλες εκεί, στα απομακρυσμένα Άγραφα, στο Μοναστηράκι Αγράφων, στην Πρασιά. Αναφέρω κάποια σχολεία που θα δείτε είναι τόσο δύσκολα και πολλές φορές εγώ προσωπικά και αν θέλετε κάναμε ιεραποστολή εκεί και με άλλους συναδέλφους κάνοντας ώρες φυσικής αγωγής το απλό παιχνίδι εκεί για να νιώσουν και αυτά τα παιδιά γιατί εδώ θα σταθώ ότι έχουμε το σχολείο δυο ταχυτήτων κυρίως για τα μονοθέσια σχολεία.

Βεβαίως τα πολυθέσια έχουν το πλεονέκτημα αυτό τις ειδικότητες αλλά τα μονοθέσια είναι το πρόβλημα συνάδελφοι. Και βεβαίως πάρα πολλοί συνάδελφοι δάσκαλοι έχουν καταφέρει και κάνουν πληροφορική εκεί που βρίσκονται κάνουν και την ώρα της φυσικής αγωγής και τα εικαστικά γενικότερα.

Θα ήθελα να προτείνω ακόμα όσον αφορά στη θέση τη δική μας, τη θέση των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που αναφέρθηκαν κάποιοι συνάδελφοι ότι βεβαίως εμείς δεν έχουμε τη δυνατότητα να μπορέσουμε να αποσπαστούμε στα τμήματα αθλητικής διευκόλυνσης για παράδειγμα πιστεύω ότι θα μπορούσε να γίνει μια άλλη πρόταση. Να δημιουργηθούν αντίστοιχα μουσικά, αθλητικά σχολεία και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Γιατί όχι;

Να λοιπόν που θα μπορούσαμε να δώσουμε έναν άλλο χαρακτήρα αλλά και ταυτόχρονα να δούμε καινούριες θέσεις οργανικές για τους συναδέλφους.

Και θα κλείσουμε εδώ με αυτό ακριβώς που τόνισαν πάρα πολλοί συνάδελφοι. Η ισχύς εν τη ενώσει συνάδελφοι.

Πιστεύω ότι τίποτα δεν μας χωρίζει παρά μόνο μας ενώνει. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ο συνάδελφος Παναγόπουλος έχει το λόγο.

Κ. ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Συνάδελφοι καλησπέρα, καλησπερίζω και το Προεδρείο της ΔΟΕ.

Λέγομαι Παναγόπουλος Κώστας είμαι Μουσικός, δουλεύω στον Ασπρόπυργο, διορίστηκα το Μάρτη, μετά από διαγωνισμό του ΑΣΕΠ είμαι καινούριος στην εκπαίδευση στη δημόσια εκπαίδευση και δεν ξέρω καλά τους νόμους, τις νομοθεσίες και την προϊστορία του συνδικαλιστικού κινήματος συγκεκριμένα.

Αλλά θέλω να καταθέσω και θα καταθέσω αυτό στο οποίο νιώθω ότι έχω τη δύναμη να το πω, την εικόνα που έχω για το χώρο που εργάζομαι και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζομαι.

Στο Πανεπιστήμιο, στο τμήμα μουσικών σπουδών που σπούδασα, μας μάθανε π.χ. ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχαν συνδέσει τους φθόγγους τους μουσικούς φθόγγους με τους πλανήτες. Ο Πυθαγόρας, που ήταν Έλληνας, ήταν ο πρώτος ο οποίος, έκανε υπολογισμούς των μουσικών διαστημάτων. Επίσης η μουσική και η μουσικολογία σαν επιστήμη και αυτά τα λέω γιατί βρίσκομαι ανάμεσα σε ειδικούς, που καταλαβαίνουν, τι λέω, έχει συνάφεια με πολλές άλλες επιστήμες.

Φανταστείτε πόσο χρήσιμα είναι όλα αυτά μέσα στο πλαίσιο, μέσα στο μοντέρνο μοντέλο πού έχει εισάγει το Υπουργείο, του σχολείου της διαθεματικότητας και της ευέλικτης ζώνης. Λοιπόν συνάδελφοι τίποτα από αυτά δεν μπορώ να πετύχω και να κάνω να δώσω στα παιδιά να καταλάβουν, με μια ώρα που πηγαίνω κάθε εβδομάδα σε κάθε τμήμα. Τίποτα από όλα αυτά δεν μπορώ να κάνω όταν μου μειώνουν τις ώρες διδασκαλίας αντί να τις αυξήσουν.

Τίποτα δεν μπορώ να κάνω όταν δεν λέω ότι όλοι οι δάσκαλοι -αλλά μια από τις διευθύντριες, μου είπε στις 18/10 ότι στις 28/10 θέλω να έχεις έτοιμα επτά τραγούδια. Ωραία. Και τι είμαι εγώ; Τζουκ-μποξ; Και τέλος πάντων, σίγουρα παίζει ρόλο και το τραγούδι και η διασκέδαση στη μουσική ειδικά στα μικρά παιδιά. Αλλά αυτός δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης της μουσικής πιστεύω. Και πιστεύω ότι από εκεί ξεκινάει και μια πικρία που έχουν οι περισσότεροι από μας απέναντι στους δασκάλους.

Από εκεί και πέρα σίγουρα δεν πρέπει να είμαστε έξω από τη ΔΟΕ, παρόλο που έχουμε ένα πρόβλημα επικοινωνίας. Οι μουσικοί και δεν ξέρω για τις άλλες ειδικότητες, εγώ μιλάω για τους μουσικούς, έχουμε ένα πρόβλημα επικοινωνίας μεταξύ μας και εδώ υπάρχει ένα κενό. Υπάρχει ένα κενό το οποίο δεν ξέρω πως μπορεί να καλυφθεί. Βέβαια μέσα στο πλαίσιο της ΔΟΕ. Αλλά ότι υπάρχει κενό υπάρχει και πρέπει να γίνει κατανοητό. Είμαστε διασκορπισμένοι στους πέντε ορίζοντες και δεν έχουμε επικοινωνία μεταξύ μας. Δεν έχουμε Σχολικούς Συμβούλους. Είναι επτά Σχολικοί Σύμβουλοι για όλη την Ελλάδα. Δεν έχουμε αναλυτικό πρόγραμμα.

Πιστεύω ότι έθιξα μερικά σημεία χωρίς να θέλω να υπερθεματίσω τα οποία δείχνουν ότι μας αντιμετωπίζουν με κάποια προχειρότητα, και δικαιολογείται στα μάτια ενός νέου στην εκπαίδευση να βλέπει όλη αυτή την κατάσταση, συγνώμη για την έκφραση, σαν ένα μπάχαλο.

Ελπίζω η σημερινή ημερίδα να γίνει απαρχή μιας συνεννόησης και συνεργασίας μεταξύ των ειδικοτήτων και της ΔΟΕ βέβαια και να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την κατάσταση προς το καλύτερο. Ευχαριστώ.

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Ευχαριστούμε πολύ συνάδελφε. Η συναδέλφισσα κα Δανδόλου και ακολουθεί η συναδέλφισσα Νίκη Σταυρακάκη. Ο λόγος στην κα Δανδόλου.

κα ΔΑΝΔΟΛΟΥ: Να σας χαιρετίσω και εγώ από το Σύλλογο «Σεφέρη» από την περιοχή Ν. Ηρακλείου Αττικής, και να θέσω κάποιους από τους προβληματισμούς που έχουν όλοι οι συνάδελφοί μας σε όλα τα μέρη της Ελλάδας και φυσικά στην περιοχή τη δική μας.

Πιστεύουμε ότι η συνεργασία μας με τη ΔΟΕ, μπορεί να επιφέρει θετικά αποτελέσματα αν και μόνο αν συνεργαστούμε και συζητήσουμε όλοι μαζί τα προβλήματα, που αντιμετωπίζουν χιλιάδες εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων καθημερινά, στο χώρο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.

Να μειωθεί το ωράριο όπως είπαμε και πριν. Και όχι να μειωθεί, να εξομοιωθεί, με το ωράριο των συναδέλφων μας, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Να ληφθούν υπόψη οι ιδιαιτερότητες που παρουσιάζονται στο διδακτικό έργο των εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που από ότι ξέρετε είναι ιδιαίτερα βεβαρημένο, όταν έχουν την παιδαγωγική και διδακτική ευθύνη πολλών μαθητών, να μη σας αναφέρω αριθμούς, τους έχουμε πει ήδη πριν.

Να μη γίνεται αυτοσκοπός η εξάντληση του διδακτικού ωραρίου διότι υπάρχουν πολλές ευκαιρίες μέσα στη σχολική μονάδα να αξιοποιηθούν οι εκπαιδευτικοί ειδικοτήτων δημιουργικά συμμετέχοντας σε περιβαλλοντολογικά προγράμματα, αγωγή υγείας, χορωδίες, αθλητικές ομάδες, ευρωπαϊκά προγράμματα, έκδοση εφημερίδας, ή περιοδικού κλπ. Όπως έχουμε κάνει εμείς, εγώ είμαι μουσικός, το έχω εφαρμόσει, αλλά με πάρα πολλές δυσκολίες δεν είχα κανένα κενό τα είχα όλα αφιερώσει στο να μπορέσουμε να διοργανώσουμε και να δημιουργήσουμε ένα μουσικό περιοδικό όπως είχαμε πει με τα παιδιά και είχαμε συμφωνήσει να δουλέψουμε πάνω σ' αυτό έναν ολόκληρο χρόνο.

Να μη γίνεται συνδιδασκαλία για την κάλυψη του ωραρίου. Να μη γίνεται ανάθεση υποχρεωτικών υπερωριών, όπως είπαμε και προηγουμένως. Οι εκπαιδευτικοί να συμπληρώνουν το διδακτικό τους έργο, το πολύ σε δυο σχολεία της ίδιας βάρδιας και έτσι να μπορούν να λαμβάνουν μέρος στα θέματα που τίθενται από το Σύλλογο διδασκόντων, και που πολλές φορές αδυνατεί να συμμετέχει στις συνεδριάσεις ο εκπαιδευτικός ειδικότητας λόγω της απουσίας του σε άλλο σχολείο.

Η συμπλήρωση του ωραρίου σε άλλο σχολείο να μη γίνεται την ίδια μέρα, εκτός και αν είναι συστεγαζόμενα ή αυτό να εξυπηρετεί το συνάδελφο. Σε περίπτωση μετακίνησης σε άλλο σχολείο, να υπάρχει μείωση του ωραρίου, κάλυψη των εξόδων μεταφοράς, ασφαλιστική κάλυψη από την υπηρεσία για περιπτώσεις ατυχημάτων, υλικές και σωματικές ζημιές. Να γίνουν διορισμοί όπως είχαν πει και πριν οι συνάδελφοι, η διδασκαλία της φυσικής αγωγής να γίνεται από την Α' τάξη μόνο από τον εκπαιδευτικό, της φυσικής αγωγής, το μάθημα των αγγλικών να μην διδάσκεται από εκπαιδευτικό που δεν έχει πτυχίο αγγλικής φιλολογίας, να μπει ο εκπαιδευτικός της μουσικής στην Α' και στη Β' δημοτικού.
Να υπάρχει κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή, και εξοπλισμός, όργανα για τα μαθήματα των ειδικοτήτων, ειδικές αίθουσες και εργαστήρια έτσι ώστε να μπορεί να γίνεται καλύτερη η διδασκαλία των μαθημάτων. Για το ολοήμερο σχολείο να ρωτιέται ο εκπαιδευτικός και εφόσον το επιθυμεί να διδάσκει σ' αυτό, αναλαμβάνοντας κάθε τάξη χωριστά και όχι όλα τα τμήματα μαζί γιατί τότε δεν γίνεται μάθημα γίνεται φύλαξη.

Πως και πότε να δημιουργήσει με τα παιδιά οργανικά σύνολα, χορωδία, ομάδες φλογέρας, ορχήστρας, κρουστών κλπ όταν ο χρόνος δεν επαρκεί για να καλύψει τις δραστηριότητες που προβλέπει το αναλυτικό πρόγραμμα;

Πώς να διαμορφώσει εικόνα για τις ιδιαίτερες, εκπαιδευτικές, συναισθηματικές και ψυχολογικές ανάγκες κάθε μαθητή ευαισθησίας, κλίσης, αδυναμίας, ώστε να τον αξιολογήσει σωστά και να εξατομικεύσει τη διδασκαλία του;

Πώς και πότε να συνεργαστεί με τους δασκάλους των σχολείων για την πραγματοποίηση εκπαιδευτικών προγραμμάτων που καλλιεργούν τη δημιουργικότητα και τη συνεργασία και την πολιτισμική ευαισθησία; Πώς να αντιμετωπίσουν την προσωπική σχέση...

ΠΡΟΕΔΡΕΙΟ: Σωστά όλα αυτά συναδέλφισσα αλλά δυστυχώς ο χρόνος δεν έχει την ευαισθησία σας...

Να είστε καλά. Η συναδέλφισσα κα Σταυρακάκη και να ετοιμάζεται ο συνάδελφος κ. Καβακλής. Η κα Σταυρακάκη έχει το λόγο.

κα ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗ: Η αδελφή μου εκπροσωπεί άλλο Σύλλογο... Συνάδελφοι έστω και όψιμα είναι καλό που πραγματοποιείται αυτή η ημερίδα εδώ πέρα.

Μετά την εφαρμογή του πρώτου κύκλου της μεταρρύθμισης ερχόμαστε τώρα αντιμέτωποι με μια ολομέτωπη επίθεση τόσο στα εργασιακά μας δικαιώματα, όσο και στο δικαίωμα των νέων στην εργασία και τη μόρφωση. Αυτή τη στιγμή στο όνομα της προώθησης του ολοήμερου σχολείου σε βάρος του κλασικού και της ενιαίας βασικής υποχρεωτικής εκπαίδευσης που γνωρίζαμε, η μερική απασχόληση, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο κατακερματισμός μιας οργανικής σε δυο ή περισσότερα ωράρια ωρομίσθιων, φθηνών και χωρίς δικαιώματα εκπαιδευτικών, η παγίωση της ωρομισθίας και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση, η ανασφάλεια, η κατάργηση στην πράξη της οργανικότητας είναι πια γεγονός.

Σήμερα μετά την κατάργηση της επετηρίδας έχει ανοίξει ο δρόμος για την πρόσληψη εκπαιδευτικών με όποια θέση θεωρεί πρόσφορη το Υπουργείο Παιδείας. Σήμερα χάρη και στην ανοχή και στην ολιγωρία της ΔΟΕ, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες εκπαιδευτικών, που ανήκουν σε διάφορους πίνακες και μπορούν να χρησιμοποιηθούν με όρους ευέλικτης εργασίας όπου χρειάζεται.

Είμαστε όλοι ωρομίσθιοι συνάδελφοι. Πέρσι για τη συμπλήρωση του ωραρίου έβαλαν τους δασκάλους των αγγλικών στο ολοήμερο σχολείο, φέτος τους μουσικούς σε 3, 4, 5, και 6 σχολεία. Φέτος κάποιοι αποφάσισαν ότι το διδακτικό μας ωράριο μπορεί να επιμηκυνθεί όσο χρειάζεται, με υποχρεωτικές υπερωρίες για να καλύψουμε θέσεις που έπρεπε να καλυφθούν με διορισμούς.

Για ποιες οργανικές μπορούμε να μιλάμε; Για ποιο διδακτικό ωράριο μιλάμε; Ποια ήταν η αντίδραση του κλάδου; Ποια ήταν η απάντηση στους πληρωμένους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ, ότι όλα είναι στην ώρα τους, στη θέση τους τη στιγμή που οι συμπτύξεις τμημάτων, οι συγχωνεύσεις, οι υποβαθμίσεις σχολείων, οι καταργήσεις οργανικών θέσεων, τάξεων υποδοχής, τμημάτων ένταξης, ενισχυτικής διδασκαλίας, τα πληθωρικά τμήματα των 30 μαθητών ή νηπίων, και η ανάθεση των υποχρεωτικών υπερωριών έγινε κανόνας.

Η αντιεκπαιδευτική πολιτική που βλέπει το σχολείο σαν επιχείρηση, τους γονείς, σαν πελάτες, τα παιδιά σαν πειραματόζωα και τους εκπαιδευτικούς εξαρτημένους υποταγμένους υπαλληλίσκους, που θα τρέμουν μπροστά στη σύνδεση του μισθού με το προϊόν της αξιολόγησης και την επίδειξη του καθηκοντολογίου το γλίστρημα σε λιγότερο σχολείο με την αποδυνάμωση του πρωινού σχολείου και με απώτερο στόχο την απόκτηση στοιχειωδών δεξιοτήτων και τη διάθεση φθηνού δυναμικού σύμφωνα με τις επιταγές της αγοράς εργασίας και τις απαιτήσεις του κεφαλαίου και της Ε.Ε. βλέπε εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου για την επιχειρηματικότητα των μαθητών με θέμα οικονομία και εγώ. Πώς απαντήθηκε;

Η εξοικονόμηση θέσεων, η φθηνή παιδεία, ο εξορθολογισμός του ωραρίου, η αξιοποίηση του προσωπικού, η μετακίνηση υπεράριθμων εκπαιδευτικών από γραφείο σε γραφείο, από ΠΥΣΠΕ σε ΠΥΣΠΕ πώς αντιμετωπίστηκαν;

Το ποιοι είναι οι νόμοι με τους οποίους πρέπει να συμμορφωθείς για να σε κάνουν υποτακτικό τους γνωρίζουμε. Ποιοι είναι οι μηχανισμοί που διαθέτουν από εκβιασμούς και πιέσεις, από όλη την ιεραρχία, Διευθυντές, Προϊστάμενους ακόμα και Σχολικούς Συμβούλους και με ποιους νόμους καταργούν τα δικαιώματα που κατακτήθηκαν με αγώνες και θυσίες, το γνωρίζουμε.

Εκείνο που δεν γνωρίζουμε είναι με ποιες ενέργειες, οδηγίες, προτάσεις με ποια συνδικαλιστική κάλυψη αποκρούστηκαν. Απέναντι στην προσπάθεια διάλυσης του δημοσίου σχολείου στην ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, στην υποβάθμιση της επιστημονικής παιδαγωγικής και επαγγελματικής μας υπόστασης, με καθήκοντα αλλότρια, που υποβαθμίζουν το ρόλο μας, στη λογική του μπακάλικου, στη συμπλήρωση ωραρίου, στη σωματική και πνευματική εξουθένωση του εκπαιδευτικού, στην προχειρότητα, στην έλλειψη φαντασίας, ενδιαφέροντος, υποδομής, δεν έχουμε βιβλίο για τα αγγλικά, εγώ συνάδελφοι σας έφερα το βιβλίο μου είναι οι καινούριες οδηγίες για τη διδασκαλία στη Γ' δημοτικού, για τη μουσική, για τα αγγλικά, αίθουσα για τη γυμναστική, δεν έχουμε αίθουσα για όλα τα μαθήματα ειδικοτήτων.

Εμείς ζητάμε να παρασχεθεί πλήρης συνδικαλιστική κάλυψη στους συναδέλφους που αρνούνται να αναλάβουν υποχρεωτική υπερωρία. Ήδη ο Σύλλογος μας έχει αποφασίσει να προκηρύξει τόσες ώρες στάση εργασίας, όσο να καλύψει τους συναδέλφους που δεν θα αναλάβουν υποχρεωτική υπερωρία. Να διασφαλιστούν τα εργασιακά μας δικαιώματα και να είμαστε απερίσπαστοι στο έργο μας, δουλεύοντας με σταθερούς και αξιοπρεπείς όρους δουλειάς. Να εξισωθεί το ωράριο των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με εκείνο της Δευτεροβάθμιας.

Να ολοκληρώνουν τα παιδιά την εργασία τους στο πρωινό σχολείο και να μη χρειάζεται να διαθέτουν άλλο κόπο, χρόνο και χρήματα, τα «ΣΔΕΝ» είναι ένα καλό παράδειγμα για την απόκτηση οποιουδήποτε εφοδίου, αφού αυτός πρέπει να είναι ο ρόλος του σχολείου. Να αξιοποιηθούν τέλος τα πορίσματα της ημερίδας αυτής, για την προετοιμασία του επόμενου επιστημονικού συνεδρίου της ΔΟΕ με θέμα τη λειτουργία των μαθημάτων αυτών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Και συνάδελφοι ένα τελευταίο. Στην εγκύκλιο -στις οδηγίες που στείλατε προτάσεις στο τέλος εδώ έστω και στις 7 Νοεμβρίου που τα πήραμε για τα εργασιακά ζητήματα, γράφετε κάπου συνεχές ωράριο εκπαιδευτικών στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Μα συνεχές ωράριο συνάδελφοι σημαίνει και από τις 10 ως τις 4. Τι θα πει συνεχές; Θα ήθελα διευκρινίσεις για αυτό το θέμα.

Και παρακαλώ πλέον, εμένα δεν με υποτιμά καθόλου ο τίτλος του δασκάλου, τον θεωρώ τίτλο τιμής, με τιμά να είμαι δασκάλα, με υποτιμά όμως κάποιος να με ονομάζει εκπαιδευτικό γιατί δεν θέλει να με ονομάσει καθηγήτρια. Η ταυτότητα μου γράφει καθηγήτρια, δεν με αφορά πως θα με ονομάζουν. Με αφορά η ουσία, η αποδοχή.

Φ. Αγωγής	4900
Αγγλικής	1190
Γαλλικής	795
Γερμανικής	50
Ιταλικής	25
Καλλιτεχνικών	1400
Μουσικής	1300